Huzurlu bir şekilde eve geldik.
Mutluydum, uzun zaman sonra ilk defa tam anlamıyla mutluydum.
Kağan ile beraber arabadan indik, Caner gelip gelmeme konusunda kararsızdı.
Ama ani bir karar ile bizimle geldi.
Beraber eve çıktık
"Daha gelmez" dedim Canere bakarak evin kapısını açıp içeri girmelerini sağladım.
"Kimden bahsettiğini anlamadım"
Derin bir nefes aldım.
"Buna eminim"
Kağan da eve girdi, salona geçtik, Caner karşıma Kağan ise yan tarafıma oturmuştu.
Gözlerim Kağanın üstündeydi.
Ona bakmayı bırakamıyordum.
Caner rahat oturamadığı koltuktan ayağa kalktı,
"Ben gideyim ya" kapıya yöneldi. Kaşlarımı çatıp arkasından baktım.
"İyi," dedim daha fazla ısrar etmeden
"Git bari" Caner dönüp bize kısaca baktı rahat değildi bunu görüyordum.
Ama yapabilecek birşeyimde yoktu.
Kapıyı açtı, çıktı. Gitti.
Arkasından baktım bir süre,
Sonra tekrar Kağanın bulunduğu tarafa döndüm
"Yalnız kaldık" dedi Kağan sinsi bir ses ile
Kafamı salladım
"Hep yalnız değil miydik?"
Biraz yaklaşıp omzuna başımı koydum
"Tüm o insanların arasında ikimiz değil miydik sadece?"
Kağan koltukta uzanmış duran elini belime indirdi, bastırdı.
"İkimizdik, sadece"
Kafamı kaldırıp yüzüne baktım.
"Haklı olduğun halde nasıl susabildin o kadar zaman?"
Kafamı iki yana yavaşça salladım
"Nasıl başkasına gitmeme izin verebildin, Kağan?"
Gözlerini yavaşça benden çekti
"Neler yaşadığımı bilsen yanımdan bir dakika ayrılmak istemezdin"
Tekrar gözlerini gözlerime sabitledi
"Neler yaşadığını bilmiyorum,"
Dudaklarımı yaladım, gözlerim anlık ondan ayrıldı sonra tekrar ona baktım
"Ama yinede yanından ayrılmak istemiyorum"
Gülümsedi, içten bir gülümsemeydi bu.
"İlk zamanlar," elini kaldırıp saçımla oynamaya başladı
"O kadar kızgındım ki sana, deliriyordum öfkemden" oynadığı saçıma baktı, isaret parmağını saçıma doladı, baş parmağını üzerine bastırdı.
"Ama o kadar aşıktım ki" parmağını bastığı yerden açıp parmağına dolanmış olan saçımı gevşetti
"Bile bile gitmiş olsaydın bile seni affederdim" çocuk gibi omzunu silkti
"Beni istemesen bile affederdim"
Gözleri saçımdan çekilip yüzüme geldi
"O kadar çok seviyorum ki bu kahverengi iri gözlerini,"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
FARKLI ACI
Teen Fiction"Ben normal değildim, acım normal değildi" ~"İnsanların inandıkları genelde doğru olan değil de doğru olmasını istedikleridir. Bunu belki size ilk söyleyen ben değilim ama hayatım içerisinde bunu anlayan ve anlatabilen ilk benim. Bunu anlamanın bir...
