Gözleri beni hapsetmişti, Gözlerine hapsolmustum.
Af istemiyordum. Çıkmak istemiyordum.
Boğazım yanıyordu. Onu istiyordum.
Onu hayatımın her anında istiyordum.
Hala gözlerime bakıyordu.
Masamıza garson geldi.
Bardaklarla limonatayı bırakıp gitti.
Gözlerim ondaydı.
Ağır ağır bizim masaya doğru gelmeye başladı.
Kalbimin atış hızı ortamın tüm sesini susturuyordu.
Beyaz renk sweatinin kapşonunu düzeltti.
İnce uzun bacaklarını sarmalayan koyu renk pantolonunun cebine bir elini attı.
Geldi.
Yanımda ki sandalyeyi çekti. Titriyordum.
Elini cebinden çıkardı.
Oturdu. Yüzü mimiksizdi.
Nasıl böyle kalabiliyordu?
Şifa bir Cana bir bana baktı.
"Iı" gözlerini bizden çekti.
"Ben Canere bakayım"
Kalktı masadan, cafenin kapısına yöneldi.
Burnuma kokusu geliyordu.
Ne konuşmalıydık?
Ellerimi masanın üzerinde topladım.
"Üşüyor musun?" Dedi elimin titrediğini farkederek.
Kafamı salladım. Yüzüne baktım. Çok yakınımdaydı.
Çok
Bakışlarım eline gitti.
Parmaklarına. İnce uzun kemikli parmaklarına.
Elini tutup kendime doğru çektim.
Yüzük parmağında ki ince kırmızı şerit dövme dikkatimi çekti.
Dönüp yüzüne baktım.
"Bunu şimdi görmemeliydin" dedi yüzünü buruşturarak,
"Yeni mi bu?" Koyu kahve gözleri gözlerime baktı.
Beni içine çekiyordu.
"Uzun zamandır aklımdaydı" dedi hala gözlerime bakarken.
Asi kumral saçlarını yan bir şekil verip yüzünü öne çıkarmıştı. Nefes kesiciydi.
"Anlamı ne peki?" Dedim gözlerim parmağına giderken.
Elimin içinde ki elinin parmağına işaret parmağımla dokundum.
Hala titriyordum ama bunu pek önemsemiyordum artık.
"Bir yazı okudum" elinin içindeki parmağımı çekeceğim sırada izin vermedi, elini elime geçirdi.
Yüzümde hafif bir tebessüm oldu.
Göz gözeydik.
"Kaderin kırmızı ipliği,"
"Bir inanca göre, ipin bağlı olduğu yerler ya da hikayeler değişse bile değişmeyen şey iki insanın kaderinin birbirine bağlanması ve asla kopmaması"
Cafenin sarı ışığı Canın tam olarak yüzüne vuruyordu, kumral teni güneş gibi parlıyor, gözleri ateş gibi ışık saçıyordu.
"Nil," dedi bakışlarındaki derinlik artarken
ŞİMDİ OKUDUĞUN
FARKLI ACI
Fiksi Remaja"Ben normal değildim, acım normal değildi" ~"İnsanların inandıkları genelde doğru olan değil de doğru olmasını istedikleridir. Bunu belki size ilk söyleyen ben değilim ama hayatım içerisinde bunu anlayan ve anlatabilen ilk benim. Bunu anlamanın bir...
