FARKLI ACI

53

"Böyle hissetmemeliyim"

Berfu beni sert bir şekilde sarstı.

"Tamam!" Dedi emir verir bir ton ile

"Kendine geliyorsun ve eve gidiyoruz"

Gözlerimi kapatıp dudaklarımı araladım. Nefes alamıyor gibi hissediyordum.

Berfu beni sert bir şekilde çekti.

Onunla beraber hareket ettim ama düşünme yetim çalışmıyordu.

Ellerim sızlıyordu, yere düştüğümde yere çakılan her yerim ağrıyordu.

Kalbim hariç, kalbim yanıyordu.

Atıyordu.

Neden?

Ne kadar süre geçti ne kadar sürede eve geldik bilmiyordum.

Berfu beni hızlıca eve girdirip, koltuğa oturttu.

Kapıyı kitledi. Oturduğum koltukta, önüme diz çöktü. Ellerini dizlerime koydu.

Boş bir şekilde bakıyordum.

"Ne oldu, Nil?"

Gözlerim bakıyordu ama gördüğü o değildi.

Yutkundum.

"Neden böyle oldu?" Dedim aciz bir ses ile

"Ben neden böyle hissettim" elimi kaldırıp sertçe kalbime vurdum.

"Böyle olmamalı" Berfu elimi tutup sıkıca kavradı.

"Normal," dedi beni teselli ederek

"Çok normal" kafamı iki yana salladım.

"Uzun zaman oldu onu özledin, Nil o senin geçmişin" acı bir şekilde yüzüne baktım.

"Ben geçmişimi silmiştim" boğazımda sert bir baskı hissettim.

Acı çekiyordum.

"Ben onu silmistim" dudaklarım kendiliğinden bükülmeye başladı.

"Sildim demekle silinmez ki" Berfu elini uzatıp yanağıma hafifçe dokundu.

"Dik duracağız Nil" gözlerime baktı.

"Yanındayım" gülümsedim.

"Bugün ki olanlar," kendime gelmeye başlıyordum

"Amaç neydi? Sence amacı ne?" Berfu kafasını salladı

"Amacı ne bilmiyorum ama," yanağımda ki elini çekti,  gözlerime canlı bir şekilde bakmaya başladı.

"Sana zarar vermek olmadığı kesin"

Gözlerimi Berfudan çektim.

Bunu yaşamadan bilemeyiz.

°

Sert bir şekilde kapıya vurulması ile gözlerim aralandı.

Yatağımda yatıyordum. Üzerimde ki yorganı atıp yataktan kalktım.

Sersem gibiydim.

Kapıya hala sert bir şekilde vuruyorlardı.

Gözlerimi tam açamadan kapıya yöneldim.

Kilitli olan kapıyı açtım,

Can.

Görüntü net değildi, hala uykum vardı.

Beni görünce gözlerini kapatıp derin bir nefes aldı.

"Bir gün ben öleceğim," gülümsedi.