FARKLI ACI

55

"Kağan."

Şaşkın yüz ifadem ile yüzüne bakıyordum.

Hiçbirşey yapmadan oda orada durmuş, öylece bana bakıyordu.

Caner arkamdan çıkıp yanına yaklaştı.

"Gidelim artık," dedi kısık bir seste ama duymuştum.

Kağanın gözleri hala üzerimdeydi.

İntikam alacak biri gibi bakmıyordu. Daha farklıydı, çok farklı.

Bir süre sonra, karanlıkta Caner ile beraber kayboldular.

Ben hala onun durduğu noktaya bakıyordum.

Sanki hala onu görüyormuş gibi.

"Nil!" Dedi yakınımdan bir ses, merdivenlerden inen ayak seslerini duyuyordum.

Can hızlıca merdivenlerden inip yanıma geldi,

"Buldum seni," gözlerim hala karşı noktaya bakıyordu.

Önüme geçti yüzümü tuttu. Ona bakmamı sağladı.

"Şahit olduğun olay için çok özür dilerim" kafasını iki yana salladı.

Ona kızdığımı düşünüyordu.

"Bir daha asla böyle birşey olmayacak"

Gözlerim Canın yüzüne çıktı, üzgündü.

"Sorun değil" dedim ondan bir adım uzaklaşırken

"Özgürsün Can"

"Ne?"

Gözlerine düz bir ifade ile baktım.

"Kendini zorunlu hissetme hiç birseye karşı" havada kalan elleri iki yana düştü.

"Sana karşı zorunluyum" kafamı iki yana salladım

"Değilsin"

"Değil miyim?" Güldü, ama boş bir gülüştü bu, yüzü tekrar ciddileşti.

"Saçma bir insanın yaptığı saçma bir hareket aramıza giremez buna izin vermem"

Sol elimi kaldırıp başıma bastırdım.

"Izin vermezsin?"

"Nil" gözlerim ısrarla Cana bakmıyordu.

Elini kaldırıp yüzüme getirdi, eli titriyordu.

"Üzgünüm" dedi kısık bir sesle

"Böyle yapma" yüzüm ciddiydi, bu halim Canı korkutmustu.

"Yorgunum" diğer eli de yüzüme geldi. Gözlerim şuan ona bakıyordu.

Gülümsemeye çalıştı ama yapamadı.

"Ne zaman verdi?"

Gözlerini hafifçe kapatıp açtı.

"Önemi var mı?" Yumuşayan yüzüm tekrar sertleşti.

Dik bir şekilde Canın yüzüne baktım.

Yarım nefes aldı, kafasını salladı

"Bir kaç gün oldu, bilmiyorum"

Gözlerine baktım uzun süre.

Elleri hala yüzümdeydi, Cana bir adım yaklaştım

Kırık bir gülümseme yerleşti dudaklarına

"Aynı şey bana olsaydı-" gözlerini kapattı, iki elinin de baş parmakları dudağımın üzerine geldi.