"Korkmana gerek yok, kardeşim"
Can bir adım ileri atılacak gibi oldu.
Kolundan sıkıca tuttum, tutuşum ile omzunun üzerinden bana baktı.
Sonra tekrar Kagana döndü bakışların.
"Görüşeceğiz, Kağan" dedi ciddi bir ses ile,
"Emir," diye düzeltti Kağan, hiçbirşey olmamış gibi davranması beni düşündürmüştü.
"Görüşelim Fatih" Can hızla kafasını salladı.
Yan bir şekilde döndü. Belimde olan elini çekip elime indirdi.
Beraber sınıftan çıktık.
Koridoru hızlıca geçip, okulun dışarısına çıktık.
Boş bir bank bulup oraya yürüdük.
Can elini elimden çekip iki elini kafasına bastırdı.
Banka oturdum, Can ayaktaydı oturmamişti.
"Artık okula gelmeyelim"
"O ne demek?"
"Başka okula gideriz" oturduğum yerden kafamı kaldırarak Cana baktım.
"Gitmek istemiyorum."
"Neden" dedi elini kafasından indirerek bana bakarken
"Neden gitmek istemiyorsun?"
"Bir nedeni olmak zorunda mı?"
Can bana bir kaç adım yaklaştı,
"Olmalı" kafamı iki yana salladım.
"Alıştım buraya"
"Alıştın?" Hızla gelip yan tarafıma oturdu.
"Ne dememi bekliyorsun?" Yönüm Cana döndü.
"Umursamıyorum işte"
Dizinin birini sallamaya başladı.
"Umursamadığın umursamayacagin anlamına gelmez"
Sesli bir nefes verdim.
"Iyi" dedim okulun ortasına bakarak,
"Bu seni rahatlatacaksa" kafamı salladım
"Gidelim, istediğin neresiyse" gözlerim Cana çevrildi.
"Ama birşey değişmeyecek yine gelip bulacak bizi" Canın gözleri kısa bir an bana değdi.
Sonra bakışlarını çekip benim az önce yaptığım gibi okulun ortasına bakmaya başladı.
"Ne oluyor ya?" Dedi Berfu etrafına bakarak gelirken
"Sesiniz taa nereden duyuluyor, sorun ne?"
Düz bir şekilde Berfuya çevirdim bakışlarımı.
"Sence sorun ne olabilir?"
Can bana isyan eder gibi dönüp baktı.
"Haksız mıyım?" Dedim dik bir şekilde bakarak
Sessiz kaldı.
"Nil, Can haklı ama" ayağa kalktım. Ben ayağa kalkınca Berfunun eğik kafası benimle beraber kalktı yüzüme bakmaya başladı.
Can ise oturduğu yerden bana bakıyordu.
Elimi hafifçe boğazıma getirdim , Berfuya sert bir şekilde baktım.
"Boğuluyorum, boğuyorsunuz"
Oradan uzaklaşıp okulun içerisine yürüdüm.
Sınıfın bulunduğu kata çıkmadan giriş kapısından kantinin bulunduğu alana geçtim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
FARKLI ACI
Fiksi Remaja"Ben normal değildim, acım normal değildi" ~"İnsanların inandıkları genelde doğru olan değil de doğru olmasını istedikleridir. Bunu belki size ilk söyleyen ben değilim ama hayatım içerisinde bunu anlayan ve anlatabilen ilk benim. Bunu anlamanın bir...
