FARKLI ACI

26

"Ama bu Kağanın babası"

Vücudum stres ile titrerken kendimi sakinleştirmek amacıyla derin bir nefes aldım.

Dosyayı hızla kapattım.

Hızlı kapatmamin etkisiyle dosyadaki tüm tozlar yüzüme doğru geldi.

Kendimi bir adım geri atıp dosyayı bıraktım.

Buse'ye döndüm.

Buse hala bana bakıyordu

"Aradığını buldun mu?" Dedi oturduğu yerden kalkarken.

"Kısmen"

Kafasını salladı.

"Hadi çıkalım."

Odadan çıktık.

Buse kapıyı kitleyip anahtarı aldı.

Ben onu beklemedim.

Merdivenlere döndüm

Sınıfa yöneldim.

Zaten saat bayağı geçmişti.

Son ders başlamış olmalıydı.

Sınıfın bulunduğu katta ki merdivene yöneldiğim sırada Kemali gördüm.

Öğretmenler odasından çıkıyordu.

Beni gördü. Durdu

"Iyi misin sen?" Dedi gözleri yüzümün her santiminde gezerken.

Güldüm.

"Iyiyim tabi," dedim ellerimi iki yandan öne atıp, çarpıştırarak.

"Neden iyi olmayayım öğretmenim" sesimin neşeli çıkmasına özen göstererek.

Kemal yanımda yürümeye başladı.

"Dersiniz mi var?"

Koridorda olmamız nedeniyle aramıza mesafe atarak.

Durup yüzüme baktı.

"Geç bile kaldım"

Sonra bileğini kaldırıp saatine baktı.

"Dersin yarısı bitti hemen hemen"

Bakışları bana döndü.

"Neden girmiyorsun peki dersine" dedim koridoru göstererek.

Yüzünü bana eğdi.

"Şu an daha önemli çünkü benim için"

Kemalin yüzüne baktım.

Ona karşı gerçekten birşeyler hissetmek istiyordum.

Ama olmuyordu.

Kendimi geri çektim.

Gözlerine baktım bir süre.

Sanki bir saniye bile kaçırmak istemiyor gibi gözlerini bir an bile çekmiyordu.

Gözlerimi ondan çektim. Kafamı dikleştirdim.

"Nil," Dedi kısık bir seste.

"Gel desen gelirim biliyorsun" yüzünü biraz eğdi.

"Nereye istersen gelirim, ne dersen yaparım sorgusuz"

Dudaklarımı bastırdım.

"Biliyorum"

Biliyordum

"Çok üzgünüm"sesim titrek çıkmıştı.

Kafasını iki yana salladı.