FARKLI ACI

33

Atladım.

☄

Karnımda ki acı ile kendime geldim.

Elimi kaldırıp başıma götürdüm. Bastırdım.

Etrafa baktım, hastane odasıydı sanırım burası

Yüzümü buruşturdum.

"Uyandı"

Sesin geldiği noktaya döndüm.

Yine o kadın ve o adam.

Gözlerimi kapatıp açtım.

"Ne zaman bitecek bu kâbus?" Dedim sinirle.

Kadın bana doğru geldi.

Adam bana baktı

"Ben doktora haber veriyorum" çıktı.

Kadın gelip elimi tuttu. Şefkatle yüzüme baktı.

"Kızım benim" diğer eliyle saçıma uzandı.

"Daha iyisin değil mi?" Derin bir nefes aldı.

"Başını carpmissin, doktor travma olabilir dedi, eğer bizi yine de hatırlamıyorsan zarar vermeyeceğiz sana"

Hafif gülümsedi. Ben hala anlamaz bakışlarla ona bakıyordum. Bir açık arıyordum.

Oyun olması için bir işaret.

Ama çok samimiydi.

"Sen benim annem misin?" Dedim hiç yasamadigim o anne sevgisini bu kadında görüyordum.

Kafasını salladı.

"İsmin ne peki?" Yüzünü inceliyordum.

Bana benziyordu. Yada ben ona benziyordum?

"Esra"

Yüzüne bakmaya devam ettim.

"Üzgünüm, seni tanımıyorum"

Biliyormuş gibi baktı yüzüme.

"Düzelecek korkma."

Kafamı salladım.

O sırada doktor içeri girdi.

Elinde dosyası ile yatağıma doğru yaklaştı.

Bana baktı. Gülümsedi.

"Nasılsın bakalım?" Karnimi tuttum

"Karnım ağrıyor, birde başım" kafasını salladı.

"Karnında 8 tane dikiş var ondan olabilir" dudaklarim aralandı.

Doğrulup karnıma bakacağım sırada Esra beni durdurdu.

"Dur kızım, kapalı zaten göremezsin"

Tekrar yüzüne baktım.

"Hala sizi hatırlamıyor mu?" Dedi doktor odadakilere bakarak.

Üzgün bir şekilde kafasını iki yana salladı Esra.

"Söylediğim gibi travma sonucu olan birşey tüm vücudunu kontrol ettik zaten herhangi bir problem yok, yakında kendine gelecektir"

"Şimdilik geçmiş olsun"

Odadan çıktı.

Kendimi geriye doğru atıp gözlerimi kapattım.

"Bunun bir rüya olmasını dilerdim"

Esra bana kısaca baktı. Üzerimde ki örtüyü biraz yukarı doğru çekti.

Sonra adamın oturduğu koltuğa geçti oturdu.