Kül olan şeyler bir daha eski haline dönmezdi.
Bunu biliyordum.
Ben annemi o gün yakmış, kül etmiştim.
Benim annem kül olmuştu.
Eski haline dönmemek üzere.
Olaydan iki gün sonra sabah erkenden kalkmış, pencerenin kenarında ki koltukta oturmuş ruhsuz bir şekilde dışarıyı izliyordum.
Yaşadığım herşeyi hakediyor muydum gerçekten?
Annem dediğim kadının, arkasından mahvolduğum kadının onun için babamı hiçe saydığım kadının aslında buna degmedigini öğrendim.
Ben babamı neden terketmiştim?
Ben o çocukla neden gitmiştim.
Artık farkındaydım herşeyin Kağan artık gözümde yoktu.
Hiçti.
Bitmişti.
Sinirle güldüğüm sırada telefonum çaldı.
Arkamı dönüp yatağın üzerinde ki telefona doğru uzattım kafamı.
"Ah" dedim kendi kendime alay ederek.
"iyi insan mı demeliyim?"
Iki günde Kağan beni defalarca aramıştı.
Neden açmalıyım ki ?
Koltuktan kalkıp yatağa yürüdüm.
"O da ne demek" kaşlarımı çatıp kapıya doğru baktım.
Serpil.
Kafamı 'boşver anlamında sallayıp telefonu elime aldım.
Sonra reddettim Kağanın aramasını.
Sen kimsin be artık hadsiz?
"Serpil" dedim düz bir sesle.
"Hımm?"
Yönümü Serpil'e çevirdim.
Boş ruhsuz bakışlarım karşımda ki güzel kadının yüzünde gezindi.
"Sence ben güçlü müyüm?"
Tedirgince bakıyordum yüzüne.
Gülümseyip yaklaştı bana ağır bir şekilde kafasını sallayıp elini omzuma attı.
"Hem de hayatımda gördüğüm en güçlü kız" derin bir nefes alıp gözlerimi ayırdım bir anda
"Okula gideceğim, malum babam ne kadar mani bank olsa da benimde ara sıra okula uğramam gerek."
Kafamı iki yana salladım,
"Zira babamın parası bile kurtaramayacak beni"
Serpil bir anda gülmeye başladı.
"Nil ya," Gülüşünü güldüm.
Komik duruyordu.
Sonra bir anda ciddileşip omuz silktim duygularımı belli eden son kişi olmalıyım.
Yönümü cevirip dolabıma yöneldim.
Kıyafetleri bulup Serpile döndüm.
Serpil yaklaşıp aldı elimden kaşlarını kaldırıp yüzüme baktı,
"10 dakikaya jilet gibi yaptırırım ben bunları!"
Elimle saçımı arkaya ittirip dudaklarımı yaladım.
"Teşekkür ederim"
Gerçekten de Serpilin dediği gibi hemen hemen 10 dakikaya kıyafetlerim gelmişti.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
FARKLI ACI
Teen Fiction"Ben normal değildim, acım normal değildi" ~"İnsanların inandıkları genelde doğru olan değil de doğru olmasını istedikleridir. Bunu belki size ilk söyleyen ben değilim ama hayatım içerisinde bunu anlayan ve anlatabilen ilk benim. Bunu anlamanın bir...
