Kafamı yavaşça sesin geldiği noktaya çevirdim.
Kağan.
Nefesimin kesildiğini hissettim.
Kendimi düzene soktum.
"Ne yapıyorsun?" Dedi şaşkın bir ses ile
Gözlerimi ondan çektim.
"Sokak benim," yüzümü düz bir hale getirdim.
Heyecanlıydım, neden?
"Bu soruyu benim sana sormam gerek"
Kafamı kaldırıp ona bakmaya başladım, hafif gülümser gibi oldu.
Küçük adımlar ile yanıma geldi, benim gibi o da kaldırıma oturdu.
Gözlerimi hafifçe kapatıp açtım.
Sigarayla karışık hafif parfüm kokusunu alıyordum.
Beyaz tişört ve kot rengi bir pantolon giymişti, uzun bacaklarını bu pantolon daha ön plana çıkarmıştı sanki, pantolonunun paçasını giydigi siyah bilekte ayakkabısının içine sokmuştu.
Ona bakmıyordum, onu hissediyordum.
"Sokak herkesin"
Ellerimi kenetli halinden açtım, parmaklarımla oynamaya başladım.
Sessizdim, yan tarafimdan bana baktığını biliyordum. Dönüp bakmaya cesaretim yoktu.
Oda ellerini benim gibi dizlerinin üzerine çıkardı.
"Bir sıkıntın mı var?"
Boş bir şekilde güldüm.
"Varsa bu seni mutlu etmez mi?"
Yüzüne hala bakmıyordum.
Yan bir gülüş yaptım.
"Düşmanın değil miyim senin?"
Sessiz kaldı.
"Karadut ağacı efsanesi ha?"
Gözlerim anlık ona değdi, ben ona baktığım anda bakışları yüzüme döndü.
"Güzel bir girişti" dudaklarını birbirine bastırdı. Yüz hattı ciddiydi.
"Öyleydi"
Gözleri ellerine gitti, ben ise kafamı tekrar önüme çevirdim.
"Çok anlatırdın" dedim gözlerim ellerimden çekilip karanlık sokağa bakarken
"Hikayenin sonunda ölüyorlar" dudaklarımı büktüm.
"Bir uyarlama beklerdim senden"
Gözlerimi yine ona çevirdim, bu kez bana bakmadı.
Kırık bir gülümseme yerleşti dudaklarına.
"Şaşırdım açıkçası" gözlerim ellerine gitti.
Yüzük parmağında ki kırmızı dövmesi hala duruyordu.
"Sana çok şey yaşattım, değil mi?" Dedi kendi kendine konuşuyormuş gibiydi.
"Çok kötü şeyler"
Sessizce önüme döndüm.
"Seninle büyüdüm Kağan" gülümsedim.
"Bundan asla pişman değilim"
Yüzümü buruşturdum,
"Son zamanlarda evet çok şey yaşattın"
Kafamı iki yana salladım.
"Çok kötü şeyler"
Ellerimle oynamaya devam ettim,
"Seni o hale sokmak istemezdim" Dedi düz bir ses ile,
ŞİMDİ OKUDUĞUN
FARKLI ACI
Teen Fiction"Ben normal değildim, acım normal değildi" ~"İnsanların inandıkları genelde doğru olan değil de doğru olmasını istedikleridir. Bunu belki size ilk söyleyen ben değilim ama hayatım içerisinde bunu anlayan ve anlatabilen ilk benim. Bunu anlamanın bir...
