FARKLI ACI

80

"Fatihten farklısın"

Öylece suratına baktım. Hiçbirşey diyemeden

Şaka yapıyordu, başka açıklaması olamazdı.

Durdum,

Durdum,

Ciddi olan yüzüm bir anda yumuşadı
Sesli ve büyük bir kahkaha attım.

Kafamı hızla iki yana salladım.

"Komikti" işaret parmağımı ona uzattım

"Gerçekten, ilk kez güldürdün beni"

Hala gülüyordum.

"Herşeyini kabul ederim her yalanına inanırım," yüzüm ciddileşti.

"Buna değil, bu kadarına değil"

Ciddi bir şekilde bakıyordu yüzüme

"Ölüydü dedin az önce şimdi abim mi çıktı ortaya?"

Boş bir şekilde güldüm.

"Buna inanmıyorum"

Kağana dönüp baktım, masanın üzerine bakıyordu.

Kolundan tuttum. Bana bakmadı.

"Ne diyor bu?" Dedim hala inanmıyordum.

"Kağan ne diyor bu?"

Gözlerim tekrar karşıma döndü, gerçek olma ihtimali ile tüm vücudum sarsıldı.

"Ona sorabilirsin," Dedi yüzüme bakarak

"Iki güne bir gelir yanıma" gülümsedi.

"Senden daha vefalı"

Elini kaldırıp saatine baktı.

"Yarım saati var, gelir birazdan"

Kafamı iki yana salladım.

Inanmıyordum, inanmak istemiyordum.

Böyle bir şey nasıl mümkün olabilirdi?

Masadan kalktım.

Kağan da benimle beraber kalktı.

Kapıya yürüdüm, hiçbirşey düşünemiyordum.

Koridora çıktım, çıkışa yürüyordum.

Kafamı çevirip Kagana baktım.

Afallamiştim.

"Sen ne için geldiysek onu yap ben dışarı çıkacağım burada nefes alamıyorum"

"Bende geleceğim seninle"

Cevap vermeden çıkışa hızla yürüdüm.

Beynim allak bullaktı.

Yağmur hala yağıyordu.

Dışarı çıktığımda, havanın sert soğuğu yüzüme hızlıca vurdu.

Kağan yan tarafıma geldi.

Havaya bakıyordum, yüzümde acı çeken bir ifade vardı.

Ama gerçek buydu. Acı çekiyordum.

Biraz ileriye yürüyüp islak kaldirima oturdum.

Yağmurun hızlı damlaları beni islatmaya devam ediyordu.

Kağanda sessizce gelip yanıma oturdu.

"Bu muydu?" Dedim çatlak bir sesle

"Söylemediğin şey" dümdüz bir şekilde karşıya bakıyordum.