"Ama seni yeni farkettim."
Kendimi bir adım geriye çektim.
Ciddi bir şekilde baktım yüzüne,
"O nerede?" Dedim,
Yüzümde mimik oynamıyordu.
Kafasını yan yatırdı
Cidden böyle duygusuz görünmeyi nasıl başarıyordu.
"O?"
Dişlerimi sıktım.
"Kağan benimle oynama!"
Elini ağzına uzatıp sigarasını çekti, eline aldı.
"Hayal dünyasında mı yaşıyorsun sen?"
Kafamı asi bir şekilde çevirdim.
"Can nerede?"
Kafasını yukarı kaldırdı.
"Sabahtan beri saçmalıyorsun, sıkmaya başladın"
Yüzüne dik dik baktım.
Gözlerimi devirip arkamı döndüm.
Merdivenlerden hızlı hızlı inen birini gördüm.
Hakan,
Gözleri bana değdi.
Sonra Kağana.
Hızla yanıma geldi.
Bana yaklaşıp kolunu belime doladı.
"Geç kalmadım umarım"
Dudaklarını saçıma bastırdı. Şuan Kağana dik bir şekilde baktığını biliyordum.
Kağan bize düz düz bakıyordu
"Biraz geç kaldın aslında"
Kolumu uzatıp Hakana doladim, başımı göğsüne yasladim.
"Emir?" Dedi Hakan, beni sıkı sıkı tutarken
Gözlerim Kaganin üzerindeydi.
Kağan umursamaz bir şekilde elini salladı.
"Mutluluklar"
Arkasını dönüp uzaklaştı
Kolumu Hakandan çektim.
Arkasindan gülümseyerek baktım.
Sonra birşey olmamış gibi Hakana döndüm.
"Gidelim"
Kapıdan çıktık.
Madem Kağan oyuna devam ediyordu.
Ondan uzak durmak en iyisiydi.
Merdivenlerden inip okulun çıkışına yöneldik
"Ee?" Dedi Hakan sorgulayıcı bir şekilde
Yüzüne bakmadan yürüyordum.
"Ne ee?"
Kolumdan tutup durdurdu
"Sana birşey mi söyledi?"
Omuzumu silktim, yürümeye devam ettim.
"Ne oldu ya" dedi anlamamış gibi
Dönüp suratına baktım
"Ne çok konuşuyorsun sen ya"
Durdu,
Anlamadı.
"Elif iyi olmadığını biliyorum ama böyle davranman tuhaf değil mi?"
Ofladim.
"Normalde nasıldım?" Dedim ciddi ciddi
ŞİMDİ OKUDUĞUN
FARKLI ACI
Подростковая литература"Ben normal değildim, acım normal değildi" ~"İnsanların inandıkları genelde doğru olan değil de doğru olmasını istedikleridir. Bunu belki size ilk söyleyen ben değilim ama hayatım içerisinde bunu anlayan ve anlatabilen ilk benim. Bunu anlamanın bir...
