"Yoksa ben hayal dünyasında mı yaşadım?"
Yatakta öylece uzanıyordum.
Odanın tavanına bakıyordum.
Olabilir miydi?
Mümkün değil.
Odanın kapısı açıldı. Ben hala tavana bakıyordum.
Birisi gelip yatağımın kenarına oturdu.
Bakmadım.
"Nasıl hissediyorsun?"
Ahmet.
Hala tavana bakıyordum.
"Hayatı sorguluyorum, sence nasılım?"
Sesim sertti.
"Sen böyle değildin" gözlerim Ahmete gitti.
"Çok asi biri olmuşsun" elimi saçıma doğru getirdim.
Yattığım yerden sacimla oynamaya başladım.
Cebinden telefonunu çıkardı.
Birşeylere basıp bana doğru uzattı ekrani.
Bir video.
Önümüzde bir pasta var ben gülerek kameraya bakıyorum.
Yanımda o var.
Esranin sesi duyuluyor.
"Hadi üfle"
Ahmet benden önce davranıyor üflüyor, gülen yüzüm değişmiyor ama bakışlarım da bir kızgınlık geçiyor.
Sonra tekrar düzeliyor.
"Baba ya!" Diyorum sevinçle.
Gülüyor herkes, hepimiz mutluyuz.
Gözüm telefondan kayıp Ahmete odaklandı.
"Hiç mi tanıdık gelmiyor"
Kafamı salladım.
Kendimi yatakta kaldırdım.
"Burada olmadan önce, seni gördüm bir kaç kere"
Birşey demedi.
"Hangisi gerçek bilmiyorum" dedim dürüstçe.
"Sanki bir rüyadan uyanmış gibiyim"
Gülümsedi.
"Kafanı yorma şimdi bunlarla, öğreniriz zamanla"
Yataktan hafif hareketle doğruldu.
"Yemek yiyeceğiz, istersen gel götüreyim seni masaya" sonra bana baktı tereddüte düştü
"Veya Annen buraya getirsin"
"Yok gelmek istiyorum" Kafasını sallayıp elini uzattı.
Yataktan kalkıp ağır ağır mutfağa doğru gittik.
Ahmet beni masaya oturttu.
Etrafa baktım kısaca.
Esra tencereden birer tabak çorba koydu hepimize,
Sonra büyükçe bir tabağa yemek koyup bana uzattı. Aldım önüme bıraktım
Aynı şeyi Ahmete de yaptı, sonra kendine.
Esra da masaya oturdu.
"En sevdiğin yemek" dedi tabagimda yemeği göstererek Esra
Tabağa baktım kaşlarımı kaldırdım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
FARKLI ACI
Teen Fiction"Ben normal değildim, acım normal değildi" ~"İnsanların inandıkları genelde doğru olan değil de doğru olmasını istedikleridir. Bunu belki size ilk söyleyen ben değilim ama hayatım içerisinde bunu anlayan ve anlatabilen ilk benim. Bunu anlamanın bir...
