Countryhumans 2020 ^~^ {2021}

Bölüm 59: Teklif 💍

Japonya: Türkiye...

Türkiye: Efendim?

Japonya derin bir nefes aldı ve sonunu düşünmeden söze başladı.

Japonya: Biliyorum. Bu belki de sana çok erken, ye da zamansız gelecek. Ama hergün gördüğüm rüyalar beni tedirgin etmeye başladı. Ben sana bir soru soracağım...

Kuzey Kore: Doğu Türkistan burada mı?

Japonya: GELECEK BU ZAMANI MI BULDUN?!

Japonya tam kendine güveni gelmişken, Kuzey Kore'nin gelmesine çok sinirlenmişti.

Kuzey Kore: Hepiniz buradasınız diye Doğu Türkistan da buradadır diye düşünmüştüm.

Japonya: Onca zaman buradaydık. Doğu Türkistan'ı bize sormuyordun?

Kuzey Kore, Türkiye'ye baktı. Sesi biraz kısılmış;

Kuzey Kore: Özür dilerim... Sanırım gerçekten yanlış zamanda geldim. Siz... ne güzel, berabersiniz. Buna engel olmak istemezdim

. Kuzey Kore bunu der demez hızlıca odadan çıktı ve kapıyı sertçe kapattı. Türkiye, Azerbaycan, Japonya ve Tayvan onun arkasından bakakalmıştı.

Tayvan: Doğu Türkistan'ı niçin arıyor? Ona ne yapacak?

Azerbaycan: Geldi, gitti ya! Böyle iş mi olur?

Japonya: Zamansız... Of!

Türkiye: Morali çok bozuktu. Ne olmuş acaba?

Bir süre daha kapıya baktılar.

Türkiye: Japonya... Sen bana bir soru soracaktın? Neydi?

Japonya: Ummm... Boşver.

Japonya hayal kırıklığına uğramış bir şekilde Türkiye'nin yanındaki koltuğa oturdu. Başını ellerinin arasına alıp utancını gizlemeye çalıştı.

Türkiye: Japonya...

Türkiye, Japonya'nın yüzünü görmek için eğildi.

Türkiye: Ne oldu? Az önce çok mutlu görünüyordun.

Japonya cevap vermedi.

Türkiye: Hem bizi niçin buraya çağırdın? Merak ediyorum.

Japonya yavaşça başını kaldırdı. Yanındaki Türkiye'ye bakmaya başladı.

Japonya'nın iç sesi: Huuğuuu! Yine ben! Beni özlediniz mi? Uzun süredir buralarda değildim. Hey, Japonya! Ya şimdi, ya asla! Kararını ver!

Japonya: Ama... Nasıl cesaret edeceğim?

Japonya'nın iç sesi: Kuzey Kore gelmeden önce nasıl cesaret edeceksen, şimdi de öyle cesaret edeceksin!

Japonya: Fakat Kuzey Kore gelmeden önce farklıydı.

Japonya'nın iç sesi: Farklı olan neydi?

Japonya durdu. Gerçekten, az önceki cesaretinin olmaması sebebi neydi? Japonya hızla ayağa kalktı.

Japonya: Türkiye!..

Türkiye: Dinliyorum.

Japonya, Türkiye'nin karşısında eğildi. Cebinden siyah kutuyu çıkardı. Yavaşça kutuyu açtı. Kutunun içinde ince bir halka, halkanın üzerinde de parlayan bir pırlanta vardı.

Japonya: Benimle evlenir misin?

Türkiye tam cevap veriyordu ki Azerbaycan ondan önce davrandı.

Azerbaycan: Hayır!

Japonya: Niçin?

Azerbaycan: Ben ne olacağım? Beni yanlız mı bıracaksınız?!

Türkiye: Hayır... Seni hiçbir zaman yanlız bırakmam, kardeşim.

Azerbaycan: Ama eğer siz evlenirseniz, ben sizinle yaşayamam.

Japonya: Niçin yaşayamıyor muşsun? Öyle bir kural mı var?

Azerbaycan: Yok. Ama beni Doğu Türkistan ablama, ya Pakistan ablama emanet edersiniz. Sonra da başka bir yere gidersiniz. Ben de bir daha sizi göremem!

Azerbaycan ağlamaya başladı. Türkiye ve Japonya da koşarak onun yanına gitti.

Azerbaycan: Japonya ağabey, beni yanlış anlama. Sen çok eğlenceli birisin. Ama beni bırakıp gitmenizi istemiyorum.

Japonya bir kez daha hayal kırıklığına uğraşmanın etkisiyle konuşmaya çalıştı.

Japonya: Azerbaycan... Seni yanlış anlamadım. Yani... Sonuçta daha küçüksün. Böyle düşünmek çok doğal.

Türkiye, Azerbaycan'ın yanına oturdu.

Türkiye: Bu şekilde düşünme... Eğer bir yere taşınacaksam, seni de yanıma alırım.

Azerbaycan biraz olsun rahatlamıştı. Ağlamayı bıraktı.

Azerbaycan: Söz mü?

Türkiye: Söz.

Japonya derin bir nefes aldı. Artık cesaretini yeniden toplayabileceğinden emin değildi.

Türkiye: Japonya, ben daha cevabımı vermemiştim.

Ancak bu cesaretini biraz arttırdı. Tekrar Türkiye'nin önünde eğildi.

Japonya: Bu son olsun...

Tayvan: Bir de ben bozuyormuşum!

Japonya: SAKIN!

Tayvan: Peki peki... Şaka yaptım.

Japonya, Türkiye'ye döndü ve siyah kutuyu açtı. Yüzük bu sefer daha bir asil duruyordu sanki. Daha bir yüzük gibi.

Japonya: Türkiye benimle evlenir misin?!

Türkiye: Evet!