Kuzey Kore asansöre bindi. Tam -5. kat tuşuna basıyordu ki;
???: AHHH!
Kuzey Kore: Gü-Gün-Güney Kore!
Doğu Türkistan: Güney Kore mi?
Kuzey Kore: Evet! Bu Güney Kore'nin sesi!
Kuzey Kore, Güney Kore'nin sesini duyunca çok heyecanlandı.
Kuzey Kore: Ne yapacağız şimdi? Güney Kore nerede? Nasıl gideceğiz oraya?
Doğu Türkistan, Kuzey Kore'yi tuttu ve onu sakinleştirmeye çalıştı.
Doğu Türkistan: Tamam. Endişelenme. Ses aşağıdan geldi. Alt katta olmalı.
Doğu Türkistan -7. kat tuşuna bastı.
Kuzey Kore: Peki yaralanmış mıdır? Yaralanmamıştır değil mi?
Doğu Türkistan: Bilmiyorum.
Kuzey Kore: Ama yüksek ihtimalle yaralanmış mıdır, yaralanmamış mıdır?
Doğu Türkistan: Kuzey Kore, bilmiyorum.
O sırada asansörün kapıları açıldı. Kuzey Kore kapılar daha tam açılmadan rüzgar gibi koşarak çıktı. Kattaki tek kapının önüne geldi ve kapıya vurmaya başladı.
Kuzey Kore: Güney Kore! Güney Kore burada mısın?! Cevap ver! Lütfen!
Doğu Türkistan: Güney Kore! Burada mısın?
Güney Kore: Sanırım... Evet evet! Buradayım!
Güney Kore'nin sesi çok yorgun ve kötü geliyordu. Ayrıca biraz da korkmuş. Kuzey Kore panikle kapıya vurdu.
Kuzey Kore: Seni oradan çıkaracağız!
Kuzey Kore kapıyı açmak için ne kadar uğraşsa da olmuyordu. Çelik kapının üzerindeki defalarca kilitlenmiş, üst üste takılmış olan kilitler açılmıyordu. Kuzey Kore her denemesinde umudunu biraz daha kaybetmeye başladı. Giderek enerjisini kaybediyor, içini bir korku kaplamaya başlıyordu. Bir süre sonra iyice yoruldu. Bütün enerjisini kaybetmiş gibi hissediyordu. O an hissettiği korkuyla ağlamaya başladı. Güney Kore'yi bulmuşken, tekrar kaybedemezdi. Ikisinin bu durumu, Güney Kore'nin burada olması, Çin'in her an gelebilme ihtimali Doğu Türkistan'ın bazı korkularını tetikliyordu.
"Hayır, bayan Çing! Lütfen!"
Hepsi kendi derdiyle ilgilenmeye başladı.
Kuzey Kore: Ben berbat biriyim!
Güney Kore: ....
Doğu Türkistan: Ya Çin gelirse ne olacak? Biz de yakalanırız.
Doğu Türkistan bunu der demez asansörün kapısı açıldı. İçinden uzun boylu, Çin giysileri içinde biri çıktı. Asker gibi ciddi adımlarla onlara doğru ilerliyordu. Bu Doğu Türkistan'ı daha fazla korkutmuştu.
Doğu Türkistan: Ç-Çin!
Uzun boylu ülke onlara iyice yaklaşınca asker gibi adımları kesildi. Yerini daha yavaş adımlar aldı. Ülke karanlığın içinden çıktı.
Doğu Türkistan: Ah, Tayvan!
O anda Tayvan'ın hiç beklemediği bir şekilde Doğu Türkistan ona sarıldı. Korkudan titriyordu. Bu durum karşısında Tayvan bir an ne yapacağını bilemedi.
Doğu Türkistan: Çok korktum!.. Burası çok karanlık ve ıssız!
Tayvan: Me-merak etme... Sizi buradan çıkaracağım.
Doğu Türkistan: Ama Çin beni arıyor olmalı.
Tayvan, Doğu Türkistan'a sarıldı.
Tayvan: Bu yolu var.
Doğu Türkistan: Nasıl? Çin elinde sonunda beni bulacak.
Tayvan: Hayır. Gerçekten bir yolu var.
Tayvan ve Doğu Türkistan ayrıldı. Tayvan, Kuzey Kore'ye yaklaştı.
Tayvan: Kuzey Kore? Ne bu hâl? Karadeniz'de gemilerin mi battı?
Kuzey Kore'nin canı çok sıkkındı.
Kuzey Kore: Ne gemisi, ne Karadeniz'i? Neden bahsediyorsun?
Tayvan: Şaka şaka! Bu sözü Türkiye'den duymuştum. Neyse boşver...
Kuzey Kore: Umursamadım zaten. Hem SEN BÖYLE BİR DURUMDA NASIL ŞAKA YAPABİLİYORSUN?!
Kuzey Kore'nin bu tepkisi karşısında Tayvan şaşakaldı.
Tayvan: Hey, dur. Biraz sakin ol.
Kuzey Kore: Güney Kore'yi buldum, ancak ona ulaşamıyorum. Sadece bir kapı... Engel olan bir kapı. Böyle bir durumda nasıl sakin olayım, söyle bana?!
Tayvan: Duvar değil de kapı varmış işte! Daha iyi.
Kuzey Kore sinirle ayağa kalktı.
Kuzey Kore: TAYVAN!
Tayvan: Tamam tamam. Kapı olması iyi. Her kapalı kapının bir açılma yolu vardır.
Kuzey Kore: O yol da Çin'in elinde.
Tayvan: Yoo... Benim elimde!
Kuzey Kore daha " Nasıl?" diye soramadan, Tayvan cebindeki anahtarları çıkardı. Bu durum karşısında Kuzey Kore de Doğu Türkistan da şaşkına dönmüştü. Tayvan kapının kilitlerini tek tek açmaya başladı. 6 kilidi açıp sonuncu kilidi de açtığında ağır kapıyı yavaşça ittirdi ve ortada yerde oturan bir Güney Kore ile karşılaştı. Güney Kore'nin bacaklarının üzerine odadaki ufak kitaplık, eşyaları ile birlikte düşmüştü. Kuzey Kore koşarak Güney Kore'nin yanına gitti.
Kuzey Kore: Güney Kore! İyi misin?
Güney Kore sertçe;
Güney Kore: Dokunma bana!
ŞU SIRALAR BÖLÜMLERİN HEP OLUMSUZ DUYGULAR İÇERDİĞİNİN FARKINDAYIM. BUNU DÜZELTMEK İÇİN DE BİR FİKRİM VAR. KENDİNİZE İYİ BAKIN. 👐
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Countryhumans 2020 ^~^ {2021}
AventuraRusya: Ne yapabiliriz? Azerbaycan: Şehri terk edebiliriz¡ □■□■□■□■□■□■□■□■□■□■□■□■□■□■□■□■ Rusya: Gördün mü, Çin? Türkiye bizi affetmedi. E, haklı da tabi. Ben olsam, kendimi affetmezdim. Hem seni de affetmezdim. Seni hiç affetmezdim¡ Türkiye'yi de...
