Countryhumans 2020 ^~^ {2021}

Bugün Burada Kalıyorum

Yemekten sonra Japonya, Türkiye, Güney Kore ve Kuzey Kore yorgun olduklarını söyleyip üst kata çıktı. Ben ve Tayland (Sanırım bu 9. Bölüm. Hikâyeyi 9. Bölümde girdi.), Azerbaycan ile oyun oynuyorduk.

Azerbaycan: Tahta bloklarımı getireceğim. Beni bekle¡

Azerbaycan üst kata çıktı.

Tayland: Rusya'nın saçma fikirleri bunlar.

Ben: Bana pek saçma gelmedi. Şehri terketmeliyiz.

Tayland: Ne? Nasıl olacak o?

Ben: Rusya'nın dediği gibi biraz zor olacak.

Tayland: Off... o mantıksız...

Ben: Sen Rusya hakkında niçin böyle düşünüyorsun?

Tayland cevap vermedi. Sessizce Azerbaycan'ı beklemeye başladı.

Ben: Tayland? Niçin konuşmuyorsun?

Azerbaycan küçük tahta blok dolu olan bi file ile geri döndü..

Azerbaycan: Bakın¡ Benim tahta bloklarım¡

Nen: Çok güzel. Bunlar ile harika yapıtlar yapabiliriz.

Azerbaycan heyecanla bana döndü.

Azerbaycan: Ne?

Ben: Hmm... Bak şu ince çubukları ve şu üçgen şeklindeki tahta cisimleri kullanarak İstanbul Köprüsü'nü yapabiliriz.

Azerbaycan: Yaşasın¡

Biz Azerbaycan ile Oyun Oynarken Üst Katta Olanlar

Japonya odasından çıktı. Sıkıntılı bir hâlde ilerlerken Güney Kore'nin ve Kuzey Kore'nin, kütüphane odasında konuştuklarını gördü. Çok sessiz bir şekolde konuşuyorlardı. İnsanların özel hayatlarına karışamazdı. Yoluna devam etti. Türkiye'nin odasının kapısı sonuna kadar açıktı. Odanın ışıkları kapalıydı. Oda çok karanlıktı. Japonya, Türkiye'nin uyuduğunu düşünüp kapıyı kapatmaya karar verdi. Tam kapıyı kapatıyordu ki...

Türkiye: Kapatma¡

Japonya irkildi. Karanlık odanın içersine seslendi.

Japonya: Türkiye? Sen uyumuyor musun?

Türkiye: Uyumuyorum.

Japonya: Niçin karanlıktasın peki?

Türkiye: Uyumuyorum ama dinleniyorum. Işık gözümü alıyor. Kapıyı kapatma. Gece kalktığımda önünü göremiyorum.

Japonya: Bunun yerine göz bandajı kullanabilirsin.

Türkiye: Önderin için teşekkür ederim.

Japonya: İyi geceler¡

Türkiye: İyi geceler.

Japonya odasına doğru ilerledi. Tam da Kuzey Kore'nin kapısının önünden geçerken kapı açıldı.

Güney Kore: Ahh¡ Japonya?

Güney Kore, Japonya'yı gördüğünde irkildi.

Japonya: Güney Kore?

Güney Kore: Japonya?

Içeriden Kuzey Kore'nin sesi geldi.

Kuzey Kore: Japonya mı?

Kuzey Kore kalkıp kapının önüne geldi.

Kuzey Kore: Japonya?

Bunun çok uzayacağını anlayan Japonya iyi geceler dileyip odasına gitti.

O esnada Azerbaycan ve biz

Azerbaycan'a yaptığım blok yapıtı gösterdim.

Azerbaycan: Bu nedir?

Ben: Sansun'daki iskele.

Azerbaycan: İskele ilginç? Köprü gibi duruyor.

Ben: İskemleler köprüler kadar uzun olmaz, Azerbaycan.

Yan tarafta duran tahta bloklardan yaptığım gemiyi bu tarafa çektim.

Ben: Bak!

Azerbaycan: Peki bu nedir?

Ben: Bandırma vapuru.

Azerbaycan: Bandırma Vapuru...

Ben: Evet.

Doğu Türkistan, Azerbaycan'ın yanına geldi.

Doğu Türkistan: Kardeşim, haydi yatıyoruz¡

Azerbaycan: O kadar geç mi?

Azerbaycan duvarda duran saate baktı.

Azerbaycan: Saat 02.30 olmuş¡

Herkes kalkmış, odalarına gidiyordu.

Ben: O zaman ben de kalkayım.

Doğu Türkistan: Olur mu? Saat çok geç. Sabah kahvaltıdan sonra gidebilirsin.

Azerbaycan: Saat 02.30 olmuş.

Ben: Rahatsızlık vermek istemiyorum.

Doğu Türkistan: Rahatsızlık vermezsin. Ama... misafir odasında ya da kütüphane odasında kalsam olur mu?

Azerbaycan: Biliyor musun, eskiden evde bir hobi odası vardı. Ama sonra benim odam yangında hasar alınca Türkiye ablam, bana kendi odasını verdi ve hobi odası da onun odası oldu.

Azerbaycan durdu. Bana döndü. Sesi kötü geliyordu. Sanki ağlayacak gibiydi.

Azerbaycan: Bir daha öyle korkunç bir olay olacak mı?

Ne diyeceğimi bilemedim.

Ben: İnşallah olmaz, Azerbaycan'cığım. Sen korkma!

Azerbaycan: Korkmam. Teşekkür ederim.

Azerbaycan, Doğu Türkistan'ın elinden tuttu.

Azerbaycan: Benim odam, kütüphane odasına daha yakın. Orada kalmak ister misin?

Ben: Olabilir.

Azerbaycan ile üst kata çıktım.

WOW! 514 KELİME... BUGÜN YİNE ORTA DERECELİ ŞEKİLDE YAZMIŞIM. İYİ OKUMALAR!