Japonya sinirli görünüyordu. Sinirli bir şekilde Rusya ve Çin'e baktı.
Japonya: Siz¡ Türkiye'nin yorulup bayılmasının sebebi sizsiniz¡
Japonya'nın kolundan tuttum.
Ben: Japonya, sakin ol lütfen.
Japonya bağırmaya başladı.
Japonya: Eğer siz ikinizden dolayı Türkiye'ye bir zarar gelirse bunun hesabını size sorarım¡
Japonya'nın önüne geçtim.
Ben: Japonya, sakin ol. Onlar da böyle olsun istemediler.
Japonya, süzer gibi Çin ve Rusya'ya baktı.
Japonya: Tamam. Affettim. Yine de beni ve Türkiye'yi çok bunalttılar.
Rusya: Evdeki tuhaf şekilde konuşmalarınız bizi meraklandırmış ve bir o kadar da rahatsız etmişti. Biz onun hasta olduğunu ve bitkin düşebileceğini unuttuk.
Çin: Ambulans çağıralım mı?
Ben: Niçin?
Çin: Türkiye'yi nasıl götüreceğiz?
Japonya: Buna gerek yok. Onu ben götürebilirim.
Ben: Biz de yardım edelim.
Japonya, bana nazikçe gülümsedi.
Japonya: Buna gerek yok. Hepimiz birden bir kişiyi taşıyacak değiliz.
Ben: Peki.
Şehir merkezi biraz uzaktaydı. Yani yaklaşık yarım saat kadar uzun bir yolculuk bizi bekliyordu.
Rusya: Japonya, biz gerçekten üzgünüz.
Japonya: Ben, sizi affettim. Artık bir tek Türkiye'den özür dilersiniz.
Saatin kaç olduğunun ve ne kadar sürede şehir merkezine uleşabileceğimize öğrenmek amacıyla saatine baktım. Saat 18.45 gösteriyordu. Aklıma sipariş edilen ürünler geldi. Onları alma saat aradığınızı geçmiştik. Ama Suga önemli olan bu değildi. Önemli olan Türkiye'nin sağlığıydı.
Ben: Onun hasta olduğunu ben de yeni öğrendim.
Japonya: Nasıl olur? Sen bu kitabın yazarısın¡
Ben: Evet, ben bu kitabın yazarıyım ama bu ana kadar böyle bir sürprizi beklemiyordum.
Türkiye'ye baktım. Hâlâ terliyordu.
Doğu Türkistan: Onun kolunu da muayene ettirmeliyiz.
Ben: Haklısın, Doğu Türkistan.
Yavaş yavaş kararan ve yavaş yavaş serin bir hâl alan havada yolumuza devam ediyorduk.
Rusya: Japonya yoruldun mu?
Japonya: Hayır, hiç yorumladım.
Rusya: Eğer sen yorulduysan, bir yere oturup biraz dinlenebiliriz.
Çin arkadan Rusya'ya seslendi.
Çin: Sen o dinlenme süresini kendin için istiyor olma, Rusya?
Tam bu sırada Japonya'nın sesini duyduk.
Japonya: Türkiye?
Hepimiz merakla Türkiye'nin yanına gittik. Türkiye, bize şaşkın bir şekilde bakıyordu. Ne olduğunu anlamamıştı.
Rusya: Türkiye, sonunda¡
Çin: Türkiye, sen olanları hatırlıyor musun?
Türkiye sadece Çin ve Rusya'ya bakıyor ama Çin ve Rusya'nın sorularına cevap vermiyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Countryhumans 2020 ^~^ {2021}
AdventureRusya: Ne yapabiliriz? Azerbaycan: Şehri terk edebiliriz¡ □■□■□■□■□■□■□■□■□■□■□■□■□■□■□■□■ Rusya: Gördün mü, Çin? Türkiye bizi affetmedi. E, haklı da tabi. Ben olsam, kendimi affetmezdim. Hem seni de affetmezdim. Seni hiç affetmezdim¡ Türkiye'yi de...
