Bölüm 67

90 13 28
                                    

MEDYAYI 26 ŞUBAT ANISINA KOYUYORUM. AYRICA BU ŞARKI BENİM ÇOK SEVDİĞİM BİR ŞARKI.

Azerbaycan alaycı bir şekilde güldü.

Azerbaycan: Tayvan ağabey, korktu da satranç maçından kaçtı herhalde.

Japonya: Zaten sana satranç oynamayı Tayvan öğretmedi mi? Niçin maçtan kaçsın ki?

Azerbaycan: Ama ben çok çalıştım. Kesin onu yenerim!

Japonya: Kendinden bu kadar emin misin?

Azerbaycan: Evet. Ben bir işi yapmayı aklıma koyduysam, mutlaka yaparım.

Japonya şaşırdı. Biraz düşündü.

Japonya: Bu iyi bir huy mu?

Azerbaycan: Biraz iyi, biraz kötü. Bazen bu aklıma koyduğum işi başaramazsam geceleri uyuyamıyorum. Kendimi o işi yapmak zorunda gibi hissediyorum.

Japonya: O hâlde bu bir hastalık.

Azerbaycan: Bilmem. Ama öksürtmüyor, hastalık değil.

Japonya: Her hastalık öksürtmez, Azerbaycan.

Azerbaycan: O hâlde hapşırtır. Ama bu hapşırtmıyor. Yani hastalık değil.

Japonya: Her hastalık hapşırtmaz, Azerbaycan.

Azerbaycan: Ateşimi de çıkarmıyor, Japonya ağabey. Bu bir hastalık değil.

Japonya: Her hastalıkta ateş çıkmaz.

Azerbaycan: Ama karnım da ağrımıyor.

Japonya: O hâlde biz bun "takıntı" diyelim.

Azerbaycan durdu. Şüpheli bir şekilde Japonya'ya bakmaya başladı.

Azerbaycan: "Takıntı" ne demek?

Japonya elini alnına vurdu.

Japonya: Off!

Odada bir süre sessizlik oldu. Daha sonra Azerbaycan çok ciddiyetsiz bir tavırla;

Azerbaycan: Japonya ağabey...

Japonya: Efendim?

Azerbaycan: Sana "enişte" ya da "erişte" diyebilir miyim?

Japonya: NE?!

Japonya şaşkınlığı atlattıktan sonra gülmeye başladı. Bu gülmeler daha sonra kahkahaya dönüştü. Azerbaycan ne olduğunu anlamamış, şaşkın bir şekilde Japonya'ya bakıyordu.

Azerbaycan: Niçin güldün?

Japonya: Konu- hahahahaha! Konuşaca-hahahaha! Konuşamıyorum! Hahahaha!

Azerbaycan: Ben niçin gülmedim, Japonya enişte ya da Japonya erişte? ( Ben de küçükken bu iki kelimeyi çok sık karıştırırdım. En son ikisine de "enişte" demeye başladım.)

Japonya'nın gülmesi daha fazla arttı. Azerbaycan ne olduğunu anlayamıyordu.

Türkiye: Neye gülüyorsunuz bu kadar?

Türkiye salonun diğer tarafından onlara bakıyordu.

Azerbaycan: Ben de bilmiyorum abla.

Türkiye, Japonya'ya döndü.

Türkiye: Bu kadar komik olan ne Japonya? Şöyle de biz de gülelim.

Japonya: Türkiye... Hahahaha! Azerbaycan bana "erişte" demek istiyormuş!

Türkiye: Erişte mi?

Azerbaycan: Ablacığım, o kelime "erişte" miydi? Yoksa "enişte" mi demeliyim?

Türkiye sıcak bir şekilde gülümsedi. Yavaş adîmlarla Azerbaycan'ın yanîna gitti ve koltuğa oturdu.

Türkiye: Doğrusu "enişte" kardeşim.

Azerbaycan: O hâlde "erişte" ne demek?

Türkiye: O yemek. Makarna.

Azerbaycan: Hmmm... Ama çok karışık.

Türkiye: Hmmm... Bak şöyle düşün "En işte" diye.

Azerbaycan, Japonya'ya döndü.

Azerbaycan: Japonya en işte, artık dur.

Japonya gülmeyi kesti. Bir süre derin derin nefes aldı.

Japonya: Peki, Azerbaycan. Afedersin.

Azerbaycan: Sen küçükken hiç kelimeleri karıştırıyor muydun?

Japonya: Karıştırdırıyordum.

Azerbaycan: Eee? Ayıp değil mi bu?

Japonya: Gerçekten özür dilerim.

Azerbaycan kollarını kavuşturdu ve yüzünü başka tarafa çevirdi.

Azerbaycan: Affetmedim.

Japonya: Ama-

Azerbaycan: Küstüm!

Japonya: Ama özür diledim!

Azerbaycan: Ben de kabûl etmedim!

Azerbaycan kalktı ve koşarak odadan çıktı. Çıkmadan önce de;

Azerbaycan: İnsanlarla telaffuzlarından dolayı alay edemezsin, Japonya ağabey.

Japonya bir an kendini kötü hissetti.

Japonya: Ciddiye almaz diye düşündüm.

Türkiye gülümsedi. Ayağa kalktı ve kapıya doğru yürümeye başladı.

Türkiye: Dur, ben bir onunla konuşayım.

Japonya: Peki. Özür dilediğini de sòyler misin?

Türkiye, Japonya'ya döndü ve gülümsedi.

Türkiye: İnan bana, buna gerek kalmayacak.

Japonya: Anlamadım?

Türkiye: Boşver.

Türkiye yürümeye devam etti. Kapının önüne geldiğinde, ağır demir kapıyı yavaşça açtı. Tam dışarıya adım atıyordu ki;

Japonya: Türkiye!

Türkiye durdu.

Türkiye: Evet?

Japonya ayağa kalktı. Hızlı adımlarla Türkiye'nin ya nın giderken çok mutlu görünüyordu. Cebinden gümüş, uzakdoğu süslemeli bir anahtar çıkardı ve anahtarı Türkiye'ye uzattı.

Türkiye: Bu nedir?

Japonya: Evimizin anahtarı.

Türkiye: Evimizin mi?

Japonya gülümsedi.

Japonya: Evet.

















Countryhumans 2020 ^~^ {2021}Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin