Dikkat ! Dikkat!📌 Şeker komasına girebilirsiniz.. 🍭 Uyarı bitmiştir ..
Oylar ve yorumlar lütfen:)
.
.
.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
'' Daisy , hadi kızım gel . Bak çok güzel bir yere gideceğiz .. '' dedi Karaca Daisy'nin önüne eğilmiş yaklaşık on ben dakikadır konuşuyordu onunla .
Daha doğrusu ikna etmeye çalışıyordu .
Sıkıntıyla iç çekip bana baktı ,
''Ne yapacağız Azer ? '' dedi . ''Kalkmıyor bir türlü . ''
'' Bilmiyorum güzelim , galiba onu tekrar barınağa götüreceğimizi sanıyor . '' dedim bir ona bir Daisy'e bakarken .
'' Yılmazları mı buraya çağırsak ? '' dedi bir umut .
Yaklaşıp saçlarından öptüm ,
''Tamam , öyle yapalım . Ben arayayım . '' dedim gülümseyip .
O Daisy'i severken ben Yılmazları arayıp bize çağırdım . Karaca zor bela Daisy'i koltuğa alırken yanına oturup kafasını sevmeye devam etti . Ben de Daisy'nin diğer tarafına oturup Karaca gibi onu severken , nazlı kızımız maalesef öylece etrafa bakıp duruyordu .
Henüz alışamamıştı bize .
''Daha alışamadı , biraz zaman geçsin alışacak elbet .. '' dedim onu teselli ederken .
Haddinden fazla bağlanmıştı ona . Belki de kendini onda gördüğü içindi .. Gülümseyip yanağımdan öperken aradan geçen kısa zamanda kapı çalmıştı .
Yılmazların evi bize yakın olduğundan çabucak gelmişlerdi . Biz koltuktan kalkarken Daisy kapıya bakan duvar kenarına geçmiş klasik yatışını sergilemişti .
'Depresyon yatışı.. '
Karaca ile böyle adlandırmıştık onun yatışını . İki patisini yana açıp kafasını üstüne koyup öylece etrafa bakıyordu sürekli ..
Kapıyı açıp Yılmaz'ları içeri alırken Daisy içeri girenleri görünce varlığını belli edercesine geriye doğru kaçmıştı .
Korkmuştu .
Yılmaz onu fark edince konuştu,
'' Aa köpek mi o ? '' dedi hızlı adımlarla salona geçerken .
