Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Sinirlerim alt üst olmuş halde yolu izlerken arabada sessizlik hakimdi .Yılmaz beni düşündüğü için saçma sapan şeyler zırvalamayıp beni benimle bırakmayı tercih etmişti .
Ben bende kalmamıştım ki ki , sağ olsunlar beni benimle bırakmamışlardı hiç .
Önceleri çok yabancıydım kendime , sadece bir Karacadan ibarettim sadece . Çukur'un Karacasıydım işte .
Ama şimdi Azer'in Karacası olmuştum ..
İçim bunalarken camın açtım . Çukurda değildim , bana abimden daha çok abilik yaban Yılmaz'ın yanındaydım . Güvendeydim , sevilmediğim yerde değil , sevildiğim yerdeydim .
Mutlu olduğum yerdeydim , ailemin yanındaydım ..
Yüzüme çarpan rüzgar bana bunları hatırlatırken kafamı arkama yasladım , gözlerimi kapatıp rüzgarı hissederken az da olsa rahatlamıştım . Ama içimde ki ağlama isteği hafiflememişti .
İçim acıyordu , canım yanıyordu ..
Bu acı hiç geçmeyecekti , biliyordum .. Hayatım boyunca hep ansızın belli edecekti kendini .
Mesela ilerde bir gün doğacak olan çocuğumun sabah okula giderken saçlarını ördüğüm zaman annemin beni hiç okula hazırlamayışı , hiç saçlarımı örmeyişi gelecekti aklıma ..
Belki ilk çocuğum erkek olacaktı ve onu kız kardeşine abilik yaparken , onunla oyunlar oynarken , ona abilik yaparken kendi abimin bana abilik yapmayışı gelecekti aklıma ..
Azer kızımızı severken , onunla oyunlar oynarken babamın beni hiç sevmediği gelecekti aklıma .
İçim hep buruk kalacaktı .. O yaranın üzerinde hiç çiçek açmayacaktı . Bu bana kesilen en büyük cezaydı ..
En sevdiklerim ama beni hiç sevmeyenler tarafından kesilen bir cezaydı ..
Gözlerim yanmaya başlarken arabanın durmasıyla kendime geldim. Eve gelmiştik . Beraber Yılmaz ile içeri geçerken o Daisy'i almıştı bile . Yukarı çıkarken ona seslendim .
''Yılmaz ben duş alıp yatacağım , takıl sen kafana göre . '' dedim .
'' Karaca .. '' dedi . Dönüp baktım ona , sıkıntıyla nefes verirken konuştu . ''Ağlamamak için sıkma kendini , ağla .. Ağlamadan hafiflemez acın .. ''
Burukça gülümsedim ona .. ''İyi ki varsın Brosu .. '' dedim .
''Sende çitlembik .. '' dedi .
Yavaşça yukarı çıkarken gözyaşlarım merdivenlere damlamaya başlamıştı bile . Kendimi nasıl duşa attım hatırlamıyordum . Başımdan aşağı akan ılık ama daha çok soğuğa kaçan su ve gözlerimden akan alev taneleri beni hem yakıp hem üşütürken düşüncelerim sus sesini bastırıyordu .
