Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Karşımdaki aynadan kendime bakarken gülümsemiştim hafifçe . Yalnız oluşuma , kimsesiz oluşuma rağmen hem de . Yüzümdeki hafif makyaj ve rastgele ama güzel kestiğim kah küllerimi düzelttim . Kenara geçip oturacakken açılan kapıyla Azer'in geldiğini düşünürken endişe ile konuştum .
''Azer , gelme demedim mi ben ? '' dedim hafif sinirle .
Ama açılan kapının ardında Azer değil babaannem vardı . Ardında da Fadik anne . Şaşkınlık ile babaanneme bakarken bir an içime dolan umut kelebeklerinin kanatlarının kırılacağını nereden bilebilirdim ki ?
''Babaanne ? '' dedim şaşkınlıkla .
O bana hafifçe gülümserken Fadik anne hafifçe gülümseyip çıkmıştı odadan . O bana gülümserken bende gülümsedim . ''Hoş geldin babaanne .. '' dedim gülümserken .
'' Gel Karaca , seninle biraz konuşalım .. '' dedi bana .
Şüphe ile yüzüne bakarken gerilmiştim . Beraber yatağa otururken derince bir nefes alıp konuşmaya başladı . O her konuştuğunda içime onu gördüğümde dolan kelebeklerin kanatları teker teker kırılıyor önce kalbime sonra da ruhuma batıyordu o kırıklar .
Karşımda acımasızca sevdiğim adam hakkında konuşurken onun dedemin ölümünde bir parmağı olduğunu söylüyordu . Ben git gide kendimi kötü hissederken o elindeki çantayı hemen yanıma koyup ayağa kalktı .
Ben olduğum yerde içime batan kırıklarımla kalırken alnımdan öptü beni .. Ve sonra sanki demin benim canımı yakmak için cümlelerini acımasızca yüzüme vuran o kadın değilmiş gibi gülümsedi bana .
''Çok güzel bir gelin olmuşsun .. '' dedi ve ardına bakmadan çekip gitti . ,
Çınlayan kulaklarım , daralan nefesim ve kanayan içim ile öylece kalmıştım oturduğum yerde . Acıyı tüm ruhumda hissediyordum .
O kanat çırpan kelebeklerin canımı bu kadar yakacağını hiç tahmin etmiyordum..
Gözlerim poşette oyalanırken yavaşça açıp içine baktım .. Nefesim daha da daralırken boğuluyormuş gibi hissettim .
Küçük bir silah vardı içinde ..
Sanki ateşe dokunmuşum gibi hızla poşeti bırakırken ayağa kalkıp derince bir kaç nefes aldım . Ama içimde ki ağırlık bir türlü geçmiyordu .
Babaannemin dediklerini , Azer'in bana hissettirdiklerini düşünüyordum .
Azer'i düşünmek bile beni gülümsetirken beni sevmeyen ailem aklıma gelince gülümsemek yerine sadece hüzünleniyordum .
Ağlamamak için kendimi sıkarken kenardaki sürahiden su içtim bir kaç yudum .
