Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
1 ay sonra , 12 Mayıs ..
Aradan geçen zaman Karaca ya ilaç olmamıştı . Geçen günler onu kendi içinde daha beter bir hale sokarken insanlardan daha bir uzaklaşmıştı . Kimse ile konuşmuyordu , bu duruma Duygu da dahildi .
Azer Karaca ya ne kadar adım atsa Karaca ondan o kadar kaçıyordu . O kadar karanlığa hapsediyordu kendini . Azer'i sevmediğinden değildi bu kaçması .
Karaca kendini sevmiyordu ,geçmişini sevmiyordu , yaralarını sevmiyordu , o yaraların ruhunda ve vücudunda kalan izlerini sevmiyordu ..
Eksik oluşunu , yarım kalışını sevmiyordu ..
Ona göre Karaca zehirliydi , bir zehirdi .. Sevgisi ilaç değil zehirdi Karaca'nın , umut değildi ölüm sebebiydi ..
Bundan dolayı kaçıyordu Karaca Azer'den .. Daha çok içiyor daha az yemek yiyordu . Kendini bir yerlere kapatıyor , insanlarla kısa kısa konuşuyordu sadece .
Yılmaz bile konuşamamıştı onunla . Onu bile itmişti Karaca kendi elleriyle ..
Günden güne onun haline üzülen Duygu kendini Yılmaz'ın omuzlarında bulmuş birbirlerine destek olup sevmişlerdi birbirlerini . Duygu da bulmuştu onu ömür boyu sevecek bir adamı , yaralarının üzerinden çiçek açtıracak bir adamı ..
Ama Karaca'nın yaraları sadece o ölünce çiçek açacaktı .. Sadece gidince , ruhu özgür kalınca o çiçekler açacaktı ..
Ruhunu bedeninden kurtarınca ..
Bu gün 12 mayıstı , Karaca'nın doğum günüydü ..
Duygu bunu bildiği için Azer ile planlar kurmuş bir sürü hazırlık yapmışlardı akşama . Ama Karaca , o mumları hiç üfleyemeyecekti ..
Sabah evinden çıkmıştı , saatlerce dolanmıştı . Duygu onun için planlar yaparken Karaca kendi planını hayata geçiriyordu bile ..
Azer ona özel bir kolye yaptırırken , içi içine sığmıyordu . Karaca'nın bir tebessümüne nefesini veridi biliyordu bunu ..
Hazırlıkların telaşı derken zaman geçmiş hava kararmıştı .. Azer Karaca için rengarenk balonlar almıştı .. O çok seviyor diye ..
Heyecanla Karacayı beklerken hava karardı ama Karaca bir türlü gelmedi eve .. Defalarca aradılar onu ama bir kez bile ulaşamadılar . Onlar telaşla Karaca ya ulaşmaya çalışırken Karaca ailesinin katledildiği evdeydi ..
Çünkü bu gün son verecekti acılarına .. Ruhunu özgür bırakacaktı bugün ..
Evin içini gezdi yavaş yavaş , duvarlara dokundu , kulağına gelen hayallerin seslerini dinledi .. Sonra bahçeye çıktı , o gün bir bir canlandı aklında ..
