Rozdział 39

18 2 0

przez Lady_potter_Black

autorstwa @Lady_potter_Black

Perspektywa Gellerta

Nadal wraz z innymi nie dowiedziałem się gdzie mieszka Potter. Co mnie najbardziej denerwowało. Ale co się dziwić. Jak zawsze mogło być gorzej. Takie same zdanie miała również i reszta. Dlatego też dzisiaj zwołałem zebranie. Aby dowiedzieć się co dzieje. Mając nadzieje, że nic złego. Ale nigdy nic nie wiadomo. Z takimi myślami czekałem na pojawienie się reszty. Nie wiedząc czemu miałem jakieś dziwne przeczucia, że to dopiero początek zniweczenia moich planów. O czym po chwili się dowiedziałem i to mi się za bardzo nie spodobało. Ale co się dziwić. Jak się okazało to nie koniec niespodzianek. Gdy wysłuchałam wszystko co się dzieje. To od razu się wściekłem. Ale co się dziwić. Miałem jednak nadzieje, że się mylę. Ale nigdy nic nie wiadomo. O czym nie raz się niestety przekonałem.

Perspektywa Martina

Dobrze wiedziałem, że ojczulek nie spodziewał się takiego czegoś. Ale sam jest sobie winien. Gdyby sam się udał wtedy zabić Potterów. To by się wszystko tak nie potoczyło. Ale co się dziwić. Wydaje mi się, że to dopiero początek wydarzeń. Ale nigdy nic nie wiadomo. Ale wiem jedno, że ten próbuje coś wymyślić aby móc pokonać Pottera i reszta. Chociaż i tak mu to nie wyjdzie ale nie powiem tego na głos, ponieważ to się dla mnie jak zawsze źle skończy. Ale co się dziwić. Jak zawsze może być gorzej.

Perspektywa Harry'ego

Zastanawiam się czy u Gellerta jest ukryta kamera. Z powodu tego co się dzieje dookoła. Ale co się dziwić. Jak zawsze może być jeszcze bardziej wesoło. Szkoda tylko, że nie mam popcornu ale co się dziwić. Jak się takiego czegoś nie spodziewałem. Takie same zdanie miała również i reszta. Gdy im powiedziałem. Ale co się dziwić. Na szczęście nic ciekawego dalej się nie wydarzyło. Co mnie trochę cieszyło bo inaczej chyba bym zwariował, ponieważ. Ale co się dziwić. Zawsze mogło być wesoło. Ale co się dziwić. Gdy przestałem o tym myśleć. To udałem się do jadalni gdzie czekała na mnie żona ze śniadaniem. Ale co się dziwić. Jak zawsze mogło być gorzej. Po jakimś czasie wraz z żoną udałem się do posiadłości swoich teściów. Aby spędzić tam trochę czasu razem. Ale co się dziwić.