Chapter II

3.8K 74 1
                                    

Aki

ang sarap talaga ng feeling na nairaos mo ang isang araw na puro trabaho!! pero kailangan akong masanay dito sa ganitong routine para sa 2 bwan na bakasyon!! tapos kailangan ko na ulit maging HAGARDO VERSOZA!

hayy... mula noong lumayas ako sa bahay ni lola Pita... mali pala, simula noong PINALAYAS ako sa bahay ni lola Pita ni Ate Merly, mula 4 ng umaga hanggang 8 ng gabi ako nagtatrabaho sa restau.

maraming tao kapag mga bandang 12-8 ng gabi, puro mga naka-reseve ang tables for 2. ang dami laging couples. ang sweet nila! kaya nga nakakasurang magtrabaho kasi para kaming lalanggamin dito! bitter much?? di rin!

ung ibang couples na napasok dito, consistent sa dates nila.. pero meron talagang di mapagkakatiwalaan!! naalala nyo ba yung isang couple na napatingin sakin noon? ung lalake, laging nabalik dito... but with other girls!! as in PLURAL!! tuwing dadating nga yon, papasok ako sa locker room namin para di na ko makakita ng isa na namang babae na iiyak sa harap nya.

yung babae na nakita kong kasama nya noong unang araw ko sa trabaho? ayun, nagmamadaling tumakbo habang umiiyak!! akala ko nga hahabulin nya pero di nya ginawa!! ang kapal din naman ng mukha nyang mag-stay sa table nya! may mga babae pa nga na lumalapit sa kanya after non at aalis na sila after. the next day, kung anong ginawa nya dun sa girl na nauna, ganon din ang nangyare sa bago nyang babae!

nakakainis!! feeling gwapo, pero asal ASO!! tuwang-tuwa sya laging magpa-iyak ng mga babae!!

"good morning, ma'am, sir. any reservation?", tanong ko sa couple na bagong dating. ako muna kasi ang pumalit doon sa receptionist ng restau.

"yes. Raymond Salazar.", sabi nung boy.

"okay. this way sir.", sabi ko at inacompany ko sila papunta sa table na nakareserve. "would you like to order now, ma'am, sir?"

"we'll just have red wine.", sabi nung lalake.

"okay, sir. just a minute.", sabi ko at pumunta na ako sa kitchen para sabihin ang order nila. bumalik na din ung receptionist namin sa pwesto nya kaya, waitress na muna ako ngayon.

"here you go, ma'm, sir. enjoy.", sabi ko at aalis na sana ako ng tawagin ako nung lalake.

"hey, i've been here for a couple of months but this was the first time i saw you here. are you just new here?"

tangeks ba to?? kakasabi nga lang nyang ngayon nya lang ako nakita tapos itatanong pa kung i am new here?? common sense naman, pare!!

"yes, sir. now, if i may excuse, i have tons of works to be done. enjoy.", sabi ko.

hayy... may date na nga syang kasama nage-entertain pa ng iba!! at ako pa talaga ang in-entertain nya?! if i may remind him, he has to give his love and affection to her one and only date. those men should give their best shot to make every girls happy and stop thinking that we are just a piece of flesh! we're way better than that!

tingin kasi ng mga lalake sa sarili nila ay hinahabol ng mga babae. well, definitely not. masyado lang silang presko at mahangin kaya naiisip nila yon. but i don't care at all. wala naman kasing magtatangka sakin na magparamdam because I am the UGLIEST person in the world, but at the same time, the most HAMDSOME!

hindi ako tomboy or bisexual. I'm just being a gentle and caring person specially when it comes to women. I really care about them. I hate seeing any girls crying because of a guy. and that makes me the most Handsome person.

yet, I am the ugliest woman in the universe. Unique ata ang mukhang to! walang magtatangka sakin magkagusto, manligaw at mangrape. yon ang advantages ko. di ako masasaktan.

natapos ang araw na to na may ngiti sa mukha ko because of my realizations. I maybe the ugliest woman in town, but i will NEVER let my guards down and let anyone step on me. for I AM THE SKY THAT WILL EVERYONE WANT TO REACH SOMEDAY!! I smile at the thought.

sana lang talaga... matupad ko ang mga pangarap ko nang hindi pa rin ako nagbabago. I want to reach my dreams without stepping on someone's back. I need to be brave! and I need to Focus on my studies! I want to fullfil my demands on myself! I want a thrill in my life! so help me God.

natapos na ang 2 months ko sa trabaho and it's time for me to focus on my studies. nagbago ako ng sched sa trabaho ko. every weekdays, 5-8 at whole day ang weekends ko.

hinahanap ko yung cp ko sa bag ko habang naglalakad when i bumped on the wall.

napahawak ako sa ulo ko na naumpog at napaurong.

narinig ko na lang ang mga tao sa paligid ko na nagtatawanan.

"How Idiot!!", sabi nung isang lalake at tawa ng tawa!

I gave him my most evil Glare and tried to threaten him with my gesture. tinaasan ko sya ng kamao ko.

"wow!! for an idiot like you, you have the guts to threaten me?"

"if i'm an idiot for you, then what are you?", i said with confidence.

"i think, you're a transferee. you don't know who you are messing with.", sabi nya looking down on me.

"yeah. i'm a transferee. i don't know you either. and i don't want to know you."

"woa!", react ng mga lalakeng kasama nya. they are 5 all in all. matatangkad, pogi, matipuno at puro hangin ang laman ng ulo.

i can't deal with anyone like them. i don't want my time to be wasted. baka sila pa ang maging dahilan ng pagkawala ng scholarship ko dito. ingat muna ako sa moves ko. but when they do something against me, i will make sure that they'll gonna pay for that and i will make their lives a living hell!

but for now, pa-good shot muna ako sa mga tao dito.

"excuse me. but i have a class to attend to.", sabi ko at naglakad na ako palayo sa gulo.

"HEY!! YOU!! UGLY MORON!!", sigaw nung lalake kanina. di ko sya pinansin at nagpatuloy lang ako sa paglalakad.

"WALA PANG TUMALIKOD SAKIN EVER!! PAGBABAYARAN MO TO!!"

di ba nya alam na kapag naglalakad sya at may tao sa unahan nya, nakatalikod yon sa kanya? ano tingin nya? paurong maglakad ang mga tao? eh utak naman nya ang paurong!

hayy... i counted 10 on my mind to calm myself. um-over naman ara ako sa pagiging matapang. ke bago-bago ko dito, ganon ang inasal ko. yaan mo na. serves him right for making fun of me. ako nga siguro ang nakabunggo sa pader pero di na nya ko kailangang tawaging idiot. napa-english nga ako don ng hindi oras!

di lang pala tapang ang kailangan ko. i also need patience. and that will be my first asset to have friends.

yaan ko na. better stay away from trouble or else... good-bye my dear good future...

It's payback time!Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon