To Be So Lonely / ❝Drarry❞

42

Draco bir anlık hırsla "Bana bakmıyorsun bile!" dedi. "Artık aptal hırkanın bende olmasının ne anlamı kalır ki?"

Çocuk kaşlarını çattı. "Ne diyorsun?" Draco ona bir adım daha yaklaştı, oysa bunun gerekmediğine emindi. Aptal ayakları kendisini dinleseydi, onlara bu çocuğa yaklaşmamaları gerektiğini söylerdi.

"Hırkayı elime tutuşturduktan sonra beni yok sayman ne anlama gelmeliydi? Şimdi yokmuşum gibi davranıyorsun işte."

Potter kaşlarını daha da çattı. "Beni..." Duraksadı ama buna rağmen öylece Draco'ya bakmayı sürdürdü. "Beni bir anda ö-öptün! Ne yapmamı bekliyordun?"

Draco yutkunurken o devam etti. "Ne dediğini, ne yapmaya çalıştığını anlamıyorum! Hiç ummadığım bir anda seni burada ağlarken buluyorum ya da o aptal gözlerini gün boyu bana dikip duruyorsun! Ne yapmak istiyorsun?"

Draco hırsla kaşlarını çatarken "Sence ne yapmaya çalıştığım anlaşılmıyor mu?" dedi. "Ben de senin ne yapmaya çalıştığını anlamıyorum! Ben ağlarken bana yardım ediyorsun, elime aptal hırkanı tutuşturup gidiyorsun, bırakınca neden bıraktığımı soruyorsun, giymeyince hani başka hırkan yoktu, diyorsun!"

Potter öylece kendisine bakıyordu, Draco sonunda içindekileri ona dökme fırsatı bulduğu için bağırmaktan geri duramıyordu. "Sonra yüzüme bile bakmıyorsun ama anneme benim sevgilim olduğunu söyleyerek Hogwarts'tan gitmemem için mektup yazıyorsun!"

Potter'ın dudakları aralandı, Draco sakinleşmeye çalışıp nefeslendi. "Sence ben bilinmezim, öyle mi?" Ona bakarken hikayenin geri kalanını anlatıp anlatmamak konusunda kararsız kaldı. Hiç aklında yokken kendini onun zümrütleri andıran gözlerinin içinde bulduğunu söyleyebilir miydi?

Kısa bir anlık cesaretle "Bunu ben bile istemedim ki," diyebildi. Göğsü hızla inip kalkarken ona öylece bakmaya devam etti. "Nasıl olduğunu bile anlamadan... G-gözlerimin aptal Gryffindor Masasında dolaşıp aptal bir çocuğu aramasını istemedim."

Potter yutkundu, yüzü kızarmıştı. Soğuktan olabilirdi, belki de Draco'nun ona söyledikleriyle ilgiliydi.

Sonra kendini tutamadan ona tekrar "Söylesene," dedi. "Ama anneme o mektubu yazmayı sen istedin, değil mi? Neden yaptın bunu?"