Karanlığın Aç Çocukları Serisi

2.KİTAP | 3.Bölüm: Buz Bakışlı Canavar

Merhabaaa 🌸

3.BÖLÜM: BUZ BAKIŞLI CANAVAR

「Şebnem Araz」
7 ay önce

Mavi gözlerine çöken bulutları gördüm, yüreğim sızım sızım sızladı. Geldiğinden beri aynı ifadeyle koltukta oturmaya devam ediyordu. Onunla konuşmaya çalışmıştım ancak beni duyduğundan bile emin değildim. Koltuğun önünde diz çöküp ellerini tuttum. "Bak bana güzelim, bir şey söyle artık."

Eskiden olduğumuz durumdan iyi daha bir yerde değildik. Aksine tam tersiydi, eskisinden de beterdik. Kapanda olanlardan sonra hayatımızın seyri düzgün gitmemişti. Tek avantajımız birbirimize sahip oluşumuzdu. Arkamızdan iş çevirecek adamlar yoktu artık. Arkamızdan iş çevirecek, değer verdiğimiz adamlar...

Tutku'dan uzaklaştığım dönemde, Sercan'la yakınlaşmıştım. O farklı şeylerin derdindeyken ben dertlerinden habersiz Sercan'laydım. Sonunda hayat bizi aynı dertlerde buluşturmuştu.

Onun kim olduğunu, ne yaptığını öğrenmiştim. Uyuşturucularını gizlemek için benim evimi kullandığını, beni istemediğim bu oyuna en çirkin şekilde alet ettiğini gördüğümde öğrendim. Eli silahlı adamlar evimi basana kadar bunlar hakkında en ufak fikrim yoktu.

Yaptığı iş yeterince kötüyken, affetmesi imkansızken yaptıkları bununla yetinmemişti. Beni kullanmış, işlerine bulaştırmıştı. Üstelik ben bir aptaldan farksızca yalnızca ona kapılmıştım. O gün benimle nasıl konuştuğunu hiç unutamadım.

Kapanda olanları düşününce istediğim tek şey oradan kurtulması ancak bizden uzak durmasıydı.

Tutku ve ben bir gün bu işlerden çekilecek, kurtulacaktık. Bizi tekrar bulaştıracak kimsenin geri dönemsini istemiyordum.

İhtiyacımız olan şey zamandı, ızdırap bitecekti. "Çok kötüydü." diye fısıldadı. Acı dolu sesini duymak her ne kadar berbat olsa da sonunda konuştuğu için sevinmiştim. "Anlat bana ne oldu?" gözleri boşluğa bakmayı kesip bana döndü. Hızla yanına oturarak onu iyice kendime çektim. O üzüntüyle bakan gözlerini görmek beni mahvediyordu.

"Çete başlarından biri, para getirmediği için aranıyormuş. Enes adamı bulduğu yerde öldürecekti, bu yüzdende adam düşman olmayı seçmiş. Bugün yakın dövüşe gittiğimizde çıkışta önümüzü kestiler. Beni istediler..."

Duraksayarak endişeyle ona baktım. "Ne demek seni istediler?"

Enes Günay tarafından başımıza dikilmiş bir bekçi gibiydi. Bana pek etkisi yoktu ancak Tutku'yu epey zorluyordu. Yakın dövüşü, silah kullanmayı, sokaklarda satış yapan çeteleri öğrenmesini sağlamıştı. Hatta bazen paraları ona toplatıyordu ve bu Tutku'nun en nefret ettiği işlerden biriydi. Enes'in asıl amacı ondan kendileri gibi bir canavar yaratmaktı. Tutku direndikçe o da üzerine gidiyordu.

Sıkıca tuttuğum ellerine baktı, bunun ona güç verdiğini biliyordum. Git gide içine kapanıyor olsa da onun berrak ruhunu görmeme engel olamazdı.

Kabuğuna bir canavar sureti çizmeyi başarsalar da içi asla değişmeyecekti.

"Enes'e ya diri olarak onu alırız ya da hepiniz burada ölürsünüz dediler."

Enes'in asla Tutku'yu vermeyeceğinden emindim ama bir şekilde alsalardı ne olurdu diye düşündüm. Aklıma gelenler tüylerimin ürpermesine sebep olmuştu. Endişeyle yükselen kan basıncım kulaklarımda uğulduyordu. "Seninle ne yapacaklardı?"