Kabanata 48
***
KIELLE'S Point of View
Ilang minuto narin kaming nag hihintay rito sa labas. Naka abang ako sa pinto at inantabayanan na lumabas ang doktor para malaman ang balita kay Eury.
Saglit akong lumingon kina Nyx na ngayon ay nasa tabi ni Margaux. Mapula ang mata ni Margaux at malamlam ang mga ito.
Kanina ng makabalik kami ay naabutan nalang namin siya na nakatulala habang patuloy sa pagpatak ang luha.
Nang marinig ang pagbukas ng pinto ay mabilis kong sinalubong ang doktor
"How is she?" Hindi ko matago ang pag aalala.
"You can visit her later."
---
Matapos ang nangyari kay Max ay pinaka ayaw ko ng lugar ang ospital. Kahit pa may sakit ako ay tinitiis ko huwag lang maamoy ang mga kemikal na pumapalibot rito.
Pero ito ako ngayon, nasa isa sa mga kwarto nito at matiyagang hinihintay ang muling pagmulat ng mata niya.
Saulo ko na ang paggalaw niya. Maski ang paghinga kaya alam kong nahihirapan siya ngayon.
"Gising na," after I said that it was as if something magical had happened because all of a sudden her finger moved until she opened her eyes and stared at the ceiling.
Hinayaan ko muna siyang gawin iyon dahol alam ko na maya maya lang ay titingin na siya rito.
"Hinintay mo 'ko," mahinang sabi niya habang nakatingin sa ibabang parte ng kanyang kama.
Pilit akong ngumiti at tumayo sa kinauupuan tsaka bahagyang lumapit sa kanya. Itinago ko ang nararamdaman at hinarap siya na para bang walang nangyari.
"May gusto ka ba?" Tanong ko.
Dahan-dahan siyang bumangon sa kinahihigan tsaka sumandal. Bakas sa kanyang mukha ang hirap.
Hinila ko ang isang bangko at hinarap siya.
Nagtinginan kami sa mata pero ako na ang umiwas dahil alam ko na ang patutunguhan no'n. Hindi magandang paiyakin ang mga babaeng kagigising.
"Kielle?"
"Hmm?"
"Saan mo galing ya'n?" Tanong niya. Bahagya namang tumaas ang aking kilay dahil hindi ko alam kung ano ang kanyang tinutukoy.
"That thing on your wrist." Sabi niya kaya inangat ko ang aking kamay at nakita ang bracelet.
I looked at her and hesitated whether to say it or not. I knew she would be affected 'when I said.
"Kay Kuya 'yan." Sabi niya. Napalunok na lamang ako at walang nagawa kundi ang magsabi ng totoo.
"K-kay Tita mo," tinignan niya ako at ilang beses na kumurap ang kanyang mata.
"Nag usap kayo?" Tanong niya.
"Yes.." matapos isagot iyon, buong akala ko ay magagalit siya dahil gumawa ako ng isang bagay na hindi niya magugustuhan.
"You're asking me while ago what I want,didn't you?" I move my head up and down.
"Pag bibigyan mo ba 'ko?"
"Anything for you,baby. Just be happy."
"I want them to be there."
---
BINABASA MO ANG
Invisible Line ✓
Fiksi RemajaTo those of us who are just normal creatures, it is painful when we find out that the person we love is not feeling well. We see them complaining from pain in their body. Sometimes, we think and say, "sana ako na lang. Sana ako na lang ang nahihirap...
