Invisible Line ✓

Invi Line: 27

Kabanata 27

***

KIELLE's Point of View

We were in the middle of class when suddenly my phone rang. So I had no choice but to excuse the class and answer that.

["Kielle, sorry to interupt you but, I think kailangan mong pumunta ngayon sa ospital."] Saad ni Nyx sa kabilang linya.  Suddenly my heart beat faster when I heard that. My palms are already sweating.

"W-why?"

["Driah called me. Hindi raw siya makatawag sayo dahil alam niyang nasa klase ka. Kaya ako ang kanyang tinawagan. Pero mukhang nakalimutan niya na nasa byahe ako---"]

"What happened?" I cutted him. Ang dami niya pang pasikot-sikot.

["May problema daw doon sa ospital. Bigla raw ang laki ng bills? Hindi ko alam. Choppy siya kanina. Hindi ko gaanong maintindihan---"]

I ended the call and ran to the gate. I have not been able to say goodbye to my teacher. All I know now is that I have to go to the hospital.

Ano na naman kayang problema?

Nang makarating sa ospital ay patakbo akong nag tungo sa kwarto ni Eury. Nakasalubong ko pa si Margaux pero nilagpasan ko siya.

"Hindi nga ako nag papadala rito ng ganyan karaming pagkain. Wala akong pinadadala." Pag papaliwanag ni Eury. Halata na rin sa kanya ang kawalan ng pasensya.  Naka harap siya ngayon sa tindera ng canteen na medyo may edad na at dalawang nurse pati ang gwardya. Sa gilid nila ay ang halos 20 pirasong tray na punung-puno ng pagkain.

"Paanong hindi, e sayo naka locate? Kwarto mo ang nakalagay. Pangalan mo pa." Pag papaliwanag rin ng matandang tindera habang may ipinakikitang listahan.

"Hindi ako nag-order niyan. Aanhin ko naman iyan? Hindi---"

"Sayo nga naka-pangalan! Bayaran mo lahat 'yan!" Sigaw ng tindera. Mukhang hindi napigilan ang kanyang sarili kaya pinag taasan niya ng boses si Eury. Pero hindi ko gusto ang kanyang paraan. Kahit mas matanda siya ay, wala siyang karapatan na sigawan si Eury.

"Ah, excuse? Anong meron?" Pag pasok ko sa usapan. Tumingin silang lahat sa akin. Maging ang tindera na ngayo'y salubong ang kilay.

"E, ito ho kasing kasama niyo ay nag-order nitong mga pagkain---"

"Hindi nga kasi ako 'yon!" Eury,cutted the guard who is explaining.

"Eury, a moment please?" Tumingin ako sa kanya. Sumibangot naman siya tsaka nag-pout. Why so adorable of her?

"Ah, yes, sir?" Baling ko sa guard. Mamaya ko nalang siya tititigan.

"Iyon nga. Nag-order siya ng mga iyan." Tinuro niya ang maraming pagkain sa kanyang gilid.

"Naka pangalan, at naka-locate sa kanya. Pero ang depensa niya ngayon ay hindi naman raw siya ang nag pa-deliver ng mga iyan." The guard explained.

"Hindi naman kasi talaga." Eury whined. Pinipilit niyang sabihin iyon.

Huminga ako ng malalim tsaka tumingin sa mga pagkain, bago sa kanya.

"Eury, you ordered that all?" I asked calmly.

"No. I didn't. Hindi ko naman kayang ubusin lahat ng iyan. Kahit dalawa pa tayo o tatlo kasama si Nyx, hindi natin mauubos ang mga iyan." Paliwanag pa ni Eury. May punto siya. Aanin niya nga naman ang ganito karaming pagkain?