Invisible Line ✓

Invi Line: 46

Kabanata 46

ISANG linggo na ang lumipas at masasabi kong unti-unting umaayon ang lahat sa plano. Natutuwa ako sa ginagawa kong pag lalaro sa kanilang dalawa. Papasok si Ate at mag aaral-aralan habang ako naman ay mag ta-trabaho upang kuhanin ang atensyon ng ex ko.

Wala ang mga bata ngayon dahil naroon sila sa bakanteng lote at nakikipag laro. Kami lang ni Gon ang naiwan sa bahay.

"Hey," I called him.

"What?"

"Can you help me?" Nakunot at kanyang kilay at tuluyan na akong hinarap.

"Hindi ko matanggal," sabi ko tsaka tinuro ang butones ng suot kong maong shorts.

"Kaya mo 'yan." Tinalikuran nita ako at muling bumalik sa panonood.

I went in front of him and bowed slightly so they were in front of my chest. He walked away and cast a spell.

"Help me." Saad ko at sinubukang alisin ang butones. Nag papanggap lamang ako na nahihirapang alisin iyon.

"Napano ba 'yan?" Tanong niya ngunit hindi parin makatingin ng maayos.

"Ayaw nga," pilit ko paring inalis.

"Ayaw niya matanggal."

"Tsk."

Napasinghap na lamang akonng bigla niyang hawakan ang butones at tanggalin iyon.

"Thanks." Saad ko at binigyan siya ng mabilis na halik sa pisngi. Tuluyan na siyang natulala sa ginawa ko at ako naman ay tatawa tawang nag lakad palayo sa kanya upang bumalik sa silid.

---

"Mama nakabili kana po ba ng milk ko?" Tanong ng bunso habang sumusunod sa kapatid ko na ngayon ay kararating lang. Pasado alas otso na rin ng gabi nang dumating siya.

"Bakit ang tagal mo pong umuwi Mama?" Tanong naman ng pangalawa sa bunso habang sumusunod rin sa kanya.

"Ma, naka handa na ang pagkain mo." Ani Eubert.

"Kumain ka na po ba Mama---"

"Pwede ba?" Natigil sa pag tatanong ang panganay sa biglang pagsasalita ng kanyang Ina. Humawak ito sa kanyang noo at mukhang mainit ang ulo.

Nagpakawala siya ng malalim na paghinga tsaka muling nag turan.

"Ayaw kong kumain. Busog ako."

"Mama, kain na ikaw---"

"Hindi ba kayo nakaka-intindi? Hindi ba't sinabi kong ayaw ko?" Hinarap niya ang mga anak.

"Baka lang po nagugutom kayo---"

"Putang--Anak ko ba talaga kayo? Bakit ang bobo ninyo?"

"Mama---"

"LUMAYO KAYO! LAYUAN NIYO 'KO!" Sigaw niya at hinila si Eubirte tsaka pinalo sa pwet.

Sa lakas ng kanyang palo ay umiyak ang bata kaya't mabilis akong lumapit.

Ang pag lapit ko ay siya ring paglapit ni Gon. Hinawakan niya ang asawa at ako naman ay kinuha ang mga bata at dinala sa kwarto.

Patuloy parin sa pag iyak ang bunso. Mula rito sa kwarto at rinig ang sigawan nila sa labas.

"Mag hihiwalay na po ba sila?" Tanong ni Eubert. Halata ang pag aalala sa kanyang mga mata. Umiling ako at siya'y niyakap.