Kabanata 12
GANITO pala ang feeling ng third wheel. Iyong maiilang ka nalang at masusuka sa sweet moments nila. Pero wala akong magagawa dahil kupal---couple sila.
"Driah, ayos na ba itong necktie ko? Look, parang paling. Pwedeng paki ayos?" Tanong ni Nyx. Napairap na lamang ako sa taas dahil sinadya niyang guluhin iyon. Tss.
"Ilang beses ko nang inayos ito,a?" Nag tatakang tanong ni Eury tsaka inayos ang necktie ni Nyx.
"Nagugulo. Hehehe."
"Tss, ginugulo." Bulong ko. I sounds bitter,no. I'm just telling the truth.
"O,Kielle. Bakit hawak mo pa iyan?" Eury asked while pointing at my hand. I lifted it and saw that I was still holding my necktie.
"Akin na, isusuot ko sayo." Sinubukan niyang kuhanin iyon pero mabilis kong nilayo.
"Kaya ko na,ako nalang." Saad ko isinuot iyon. Pero kahit anong buhol at ikor ang gawin ko, natatanggal parin iyon at ayaw umayos.
"See? I told you. Ako na." She took my hold and adjusted. Because she was lower than me, our faces were facing each other, and I was once again able to take a closer look at her beauty.
"Here. Tapos na." Doon lamang ako nabalik sa aking sarili. Dumistansya siya sa akin at kinuha ang kanyang bagpack.
Sabay-sabay kaming papasok sa school. Apat na araw narin ang pananatili ko rito dahil nakita ko ang sitwasyon ni Eury. Minsan ay magugulat nalang kami ni Nyx, nanginginig na siya. Bigla-bigla siyang nag co-collapse kaya kami ni Nyx ay alerto. Parang bawat araw ay lumalala ang sakit niya. May pag kakataon pang makikita na lamang namin siya, nag susuka ng dugo. Sinabi ko rin kay Nyx na sasamahan ko siyang bantayan si Eury. We took her to the hospital together and we also took her back to the apartment together.
"Driah, nasa unahan ng contact mo ang number ko. Once na may maramdaman ka, just call me immediately, okay?" Payo ni Nyx habang sinisuguradong naka lock ng maayos ang pinto ng apartment.
"Yes,boss." Sagot naman ni Eury at sumaludo pa.
"Ikaw,Kielle. Anong plano mo sa buhay?" Baling sa akin ni Nyx at kami'y nag simula nang mag lakad. Walking distance lang naman ang school dito kaya hindi hassle kahit maglakad papasok or pauwi.
"Huh?"
"First time mong mararanasan ang turo ng teacher rito sa Pilipinas. Ito ang unang araw na makililala mo ang mga bagong mukha na hindi mo nakikita sa Australia."
"Hmm, ayos lang. I can manage." I answered him. Honestly, I don’t really know what to do. I know the tactics will be different here compared to Australia. What if I do something, and I don't know that it's a violation?
"Hindi naman mahigpit roon. Basta kung alam mong mali, huwag mo nalang gawin para iwas sa guidance." Dagdag ni Eury. Ang simple niya. Mukha siyang estudyanteng nag aaral ng mabuti. She's wearing an above the knee skirt, long sleeves white polo with a ribbon on the middle and black high socks. Mukha siyang character sa napapanood kong anime.
"See,Kielle? Mismong may ari na ng school ang nag sabi sayo." Nyx said and pinch Eury on the cheeks. Pinangatawanan niya na ang pagkagusto kay Eury. Sa nangayayari kay Eury, bawat araw ay mas dumoble ang pag protekta ni Nyx. He treated Eury as his wife.
Nag patuloy na lamang kami sa pag lalakad hanggang sa makarating sa school. Bawat nakakasalubong naming may katungkulan rito sa school ay panay ang bati kay Eury. They greeted Eury a wonderful morning. Hindi na ako mag tataka kung bakit.
![](https://img.wattpad.com/cover/258718910-288-k740550.jpg)
BINABASA MO ANG
Invisible Line ✓
Teen FictionTo those of us who are just normal creatures, it is painful when we find out that the person we love is not feeling well. We see them complaining from pain in their body. Sometimes, we think and say, "sana ako na lang. Sana ako na lang ang nahihirap...