switch life

e49

ووشیان نفس عمیقی کشید و از کلاسش بیرون اومد و به طرف کافه تریای دانشگاه راه افتاد...

یک ترم کامل مثل برق و باد گذشت...

واقعا جالب بود...
ووشیان حتی توی طول ترم هم شیچن رو ندیده بود...

انگار حالا که پدر پولدارش پیداش کرده بود ... این دانشگاه خیلی سطح پایین حساب میشد‌...

اروم غذاش رو با دادن بن تحویل گرفت و بعد به طرف میز ها رفت تا یه جا بشینه که خشکش زد...

چون کمی اونطرف تر... جایی که معمولا اونجا میشت..دوتا دانشجوی دیگه نشسته بودند...

که یکی از اونها...
شیچن بود...
اروم یه قدم عقب رفت...

شیچن و اون شخص که کنارش نشسته بود...

داشتن درباره چیزی صحبت میکرد و شیچن هم داشت با لبخند به حرف هاش گوش میداد...

صحنه ی بوسه شون با هم جلوی چشم هاش اومد...
البته...
البته که فقط یه بازیچه بوده...

اروم خواست راهش رو کج کنه و بره...

به این فکر کرد که حالا که اینجاست... قطعا باز هم همو خواهند دید...

شیچن متوجه نگاه خیره ای روی خودش شد و سرش رو بلند کرد و به طرف ووشیان چرخید...
و بعد با ووشیان چشم تو چشم شد...

مینگجو متوجه شد که مشکلی وجود داره... چون به نظر شیچن حواسش از صحبت هاش پرت شده برای همین به جایی که شیچن خیره شده بود نگاه کرد و ووشیان رو دید و اروم پرسید
-هی شیچن...این پسر... همونیه که بهم گفتی؟

شیچن اروم سرش رو به معنی اره تکون داد و از جاش بلند شد و صداش زد
-و...ووشیان!

ووشیان با شنیدن اسم خودش پوزخندی زد و کمی جلو اومد و گفت
-چیه... توقع نداشتی اینجا ببینیم؟! انقدر که لکنت گرفتی؟

شیچن به مینگجو نگاه کرد و مینگجو هم سری تکون داد...

خوب میدونست شیچن الان داره به چی فکر میکنه

فلش بک یک ماه پیش

شیچن نفس عمیقی کشید و پرسید
-م...مط...معنی؟

مینگجو اروم کنارش نشست و گفت
-اره...امروز رفتم اموزش دانشگاه و مجبورش کردم لیست تمام دانشجو ها رو برام بیاره... کسی به اسم جیانگ ووشیان بینشون نبود...

شیچن سری تکون داد و گفت
-ای...این... دانشگاهی...ب...بود که... می...میخواست...بهش ...بورسیه بشه... و...واقع...ا...

مینگجو سری تکون داد و گفت
-خب... احتمالا قبول نشده... من لیست اسامی تمام دانشجو ها رو دیدم... نه فقط اونایی که با بورسیه قبول شدند‌...

شیچن سری تکون داد و گفت
-م...ممنون... بابت... گشتن...

مینگجو لبخندی زد و اروم گونه ی شیچن رو بوسید...
-کار خاصی نبود...