hoofdstuk 1

151 4 0
                                    

Pov darcy

*2016*

"Darcy! Luke is hier hij heeft een vraag!" Roept mama van beneden.

"Coming " antwoord ik en sprint naar beneden.  Ik vlieg luke om zijn  hals.

"Hey darcy " zegt hij blij.

"Ik heb je zo gemist" huil ik.

"Ik jou ook" zegt hij. En hij zet me neer. We lopen samen naar de keuken.

"Mama vertelde mij dat het niet zo goed ging toen ik in Engeland was. Aangezien ik daar nu woon met de boys en ik jou ook erg mis, kwam ashton met een idee" begint luke.

"En dat is?" Vraag ik snel.

"Wow rustig aan sneltrein. Ons idee was om jou een nieuwe start te laten maken. Bij ons in Engeland. We hebben een groot huis, groot genoeg voor 4 jongens en een meisje" zegt hij.

"Omg dat zou geweldig zijn!" Roep ik. Maar dan is mama alleen.

"En mama dan?" Vraag ik.

"Ze heeft Jack en Ben nog. En ze wilt jou ook gelukkig zien." Zegt luke. Ik kijk mama vragend aan.

"Morgen mag je met luke mee vliegen" zegt ze. Ik spring op en vlieg haar om de hals.

"Dankje dankje dankje!" Roep ik.

"Geen dank schat, alles om jullie gelukkig te zien." Zegt ze.

"Nou hup ga je koffer pakken" spoort luke aan. Ik laat mama los en trek een sprintje naar boven .

"Waarom moet je nou altijd zo stampen." Klaagt jack.

"Wees maar niet bang. Je zult geen last meer hebben van mij" zegt ik vrolijk.

"Wat hoezo niet?" Vraagt Ben verbaasd die ook zijn kamer uitkomt.

"Ik ga bij luke wonen " zeg ik voordat ik mijn deur dicht gooi. Ik pak mijn koffer onder het bed vandaan en gooi een deel van mijn kleding erin. De rest laat ik liggen . Ik pak de foto van mij en luke met mijn lease paard. Oh shit helemaal vergeten. Ik vlieg de trap weer af.

"Mama hoe zit het dan met sharif? Want ik kan hem niet meenemen want hij is niet van mij. En hoe zit het met volleybal??" Ratel ik.

"Rustig aan, met de volleybal is al geregeld je gaat daar spelen. En ik ben bang afscheid moet nemen van sharif lieverd. Je kan straks even langsgaan en dan je spullen meenemen." Zegt mama.

"Oke " zeg ik met een brok in mijn keel. Ik loop weer naar boven en ga verder met inpakken.

*1 uur later*

"Darcy? Ben je klaar dan breng ik je weg" roept luke.

"Jaha ik kom eraan" zeg ik. En ik storm maar beneden. En stap in luke's auto. Als we zijn aangekomen stap ik meteen uit en ren naar de wei. Luke loopt rustig achter mij aan.

"Sharif! " roep ik. Hij kijkt op en eet gewoon weer verder.

"Hahaha hij lijkt echt op jou" lacht luke. Ik steek lachend mijn middelvinger op. We lopen  samen naar achter. Als we dichterbij zijn komt hij toch wel naar ons toe.

"Hey jongen, ik kom je niet halen maar wel afscheid nemen" fluister ik. Ik krijg tranen in mijn ogen. Ik klem mijn armen om zijn hals. En laat de tranen stromen. Luke pakt voorzichtig mijn arm.

"Hey het komt goed, zullen we anders eerst de spullen pakken dan kan je daarna nog even afscheid nemen" zegt luke zacht. Ik knik en laat me door luke meetrekken. Ik open mijn kast, luke pakt mijn cap en laarzen em hij loopt alvast naar de auto. Ik pak mijn dekjes en loop achter luke aan.

YoungbludWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu