ငရဲမှလာသောသူ
The Man from Hell
Author Autumn Wind 123
ဘာသာပြန် Han Shin
စာစဉ် 29 Chapter (430)
ဝုန်း ဝုန်း ဝုန်း!
ငလျင်လှုပ်သကဲ့သို့ ဂရေးဂြိုဟ်တစ်ခုလုံး တုန်ခါလို့နေသည်။ တုန်ခါနှုန်းက မခံမရပ်နိုင်လွန်းကာ ကြောက်မက်ဖွယ် ကောင်းလှသည်။
ထို့အတူ ကောင်းကင်ထက်၌ မိုးရွာသွန်းနေသလား မှတ်ရသည်။ ဂရေးမိသားစုတစ်ခုလုံး ပျက်သုဉ်းကိန်း ဆိုက်နေလေ၏။
ကလန်သားများ တစ်ယောက်ပြီးတစ်ယောက် သေဆုံးကြလေသည်။ စစ်သင်္ဘောများ တစ်စီးပြီး တစ်စီး ပျက်စီးသွားကြသည်။
ယနေ့သည် ကမ္ဘာပျက်သောနေ့ပင်။
ဂရေးထူး၏ ခန္ဓာကိုယ်များ သွေးများပန်းထွက်လာသည်။ သူသည် အရှင်ဟော်ဒါ၏ တိုက်ခိုက်ခြင်းကို ခံလိုက်ရလေသည်။ ဂရေးထူသည် တစ်ကိုယ်လုံး ဒဏ်ရာဗလပွ ဖြစ်နေပြီး နာကျင်မှုကြောင့် တုန်ယင်နေသော်လည်း သူ့မျက်လုံးများက ခက်ထန်၍ မီးဝင်းဝင်းတောက်နေသည်။
“သတ်”
အေးစက်စက် ဓားတစ်လက်က ဝဲပျံသွားပြီးနောက် အရှင်ဟော်ဒါ၏ ရင်ဘတ်၌ သွေးစီးကြောင်းတစ်ခု ဖြစ်ပေါ် လာလေသည်။
“ချီးတဲ့မှ ဂရေးထူ မင်း ခုခံရင် မင်း သေရလိမ့်မယ်”
အရှင်ဟော်ဒါ၏ မျက်နှာက အလွန်အမင်း ကြည့်ရဆိုးနေ၏။ ယခုအချိန်တွင် သူနှင့် ဂရေးထူတို့သည် အရူးအမူး တိုက်ခိုက်နေကြသည်။
တစ်ခြားတစ်နေရာတွင်မူ အရှင်နိုင်းလ်၊ အရှင်ဖစ်ခ်၊ အရှင် သွေးတစ္ဆေ၊ အရှင်ရွှမ်းမင်တို့က ဧကရာဇ် အကြီးအကဲ ငရဲဝံပုလွေဆိုးကား သည်းကြီးမည်းကြီး တိုက်ခိုက်နေကြသည်။
နတ်ဘုရားဂိုဏ်းချုပ်အဆင့် ခုနစ်ယောက်၏ တိုက်ပွဲကား ကောင်းကင်တစ်ခုလုံးကို တုန်ခါသွားစေသည်။
ဝှစ်! ဝှစ်!
ထိုသို့သောအချိန်၌ တိုက်ပွဲအခြေအနေက အလွန်အမင်း ပြင်းထန်လျက်ရှိသည်။ နတ်ဘုရားဂိုဏ်းချုပ်အဆင့် ခုနစ်ယောက်၏ ခန္ဓာကိုယ်၌ ဒဏ်ရာများ ထပ်လာသည်။
အထူးသဖြင့် ငရဲဝံပုလွေဆိုးနှင့် ဂရေးထူတို့သည် အလွန်အမင်း ရူးသွပ်လျက် ရှိနေ၏။
ဒဏ်ရာအတွက် ဒဏ်ရာတစ်ချက်။
အသက်တစ်ချောင်းအတွက် အသက်တစ်ချောင်း။
မျက်စိတစ်မှိတ်အတွင်းမှာပင် ကြီးမြတ်သော သိုင်းပညာရှင်နှစ်ယောက်၏ ခန္ဓာကိုယ်တစ်ခုလုံး၌ သွေးများ စွန်းထင်းလာပြီး တုန်ယင်လာလေသည်။
အရှင်နိုင်းလ်က ငရဲဝံပုလွေဆိုး၏ ခန္ဓာကိုယ်ပေါ်၌ ဒဏ်ရာကြီးတစ်ချက် ဖြစ်ပေါ်လာအောင် တိုက်လိုက်လိုက်သည်။
ငရဲဝံပုလွေဆိုး ဒေါသူပုန်ထသွားလေသည်။ သူက ဒဏ်ရာကို အရေးမစိုက်ဘဲ သူ့ဘေးမှ အရှင်ဖစ်ခ်၏လက်မောင်းကို ဖမ်းဆွဲလိုက်သည်။
“ငရဲလက်ချောင်း”
ရုတ်တရက် လက်ချောင်းများက အရှင်ဖစ်ခ်၏ နှလုံးသားထဲသို့ ရိုက်ခတ်သွားလေသည်။ ထို့နောက် အရှင်ဖစ်ခ်သည် မိုးကြိုးပစ်ချခံရသကဲ့သို့ အနောက်သို့ မီတာနှင့်ချီ၍ လွင့်ထွက်သွားပြီး သွေးများ ပန်းထွက်လာသည်။
“ခွေးမသား”
သူ့မျက်နှာက အလွန်အမင်း ဖြူဖပ်ဖြူရော် ဖြစ်နေသည်။ သူ အပြင်းအထန် ရိုက်နှက်ခံရလေသည်။
ငရဲဝံပုလွေဆိုးက အရှင်ဖစ်ခ်ကို တိုက်ခိုက်နေချိန်တွင် သူ့လက်မောင်းအား အရှင်သွေးတစ္ဆေက တိုက်ခတ်လာသည်။ ငရဲဝံပုလွေဆိုး၏ ပခုံးမှ သွေးများ စီးကျလာ၏။ သို့သော် သူ့မျက်လုံးများက ရူးသွပ်နေသော ဝံပုလွေတစ်ကောင်ကဲ့သို့ မီးဝင်းဝင်းတောက်ကာ အသက်ပြင်းပြင်းရှူနေလေသည်။
“သေစမ်း”
ငရဲဝံပုလွေဆိုးက အေးစက်နေသော ဓားကိုဖမ်းဆုပ်၍ ကျန်လက်တစ်ဘက်ဖြင့် အရှင်သွေးတစ္ဆေ၏ နှလုံးသားသို့ ဖောက်ထွင်းလိုက်သည်။
ရွှစ်!
နတ်ဘုရား၏ သွေးများ ပန်းထွက်လာပြီး အရှင်သွေးတစ္ဆေ၏ ခန္ဓာကိုယ်က ချက်ချင်း အေးခဲသွားလေသည်။
တောက်! တောက်!
ချင်းချင်းနီသော သွေးများက ဖြူဖွေးသော လက်ဖဝါးမှနေ၍ စီးကျလာသည်။ အရှင်သွေးတစ္ဆေ၏ မျက်ဝန်းထဲ၌ ကြောက်လန့်နေမှုနှင့် အံ့အားသင့်ဟန်များ ပြည့်နှက်နေ၏။
*ငါ နားမလည်နိုင်ဘူး၊ သူ ဒဏ်ရာရနေတုန်း ငါက သူ့ကို ဓားနဲ့ခုတ်ပိုင်းချင်ခဲ့တာလေ*
*ဘာလို့ သေရတဲ့သူက ငါ ဖြစ်နေရတာလဲ*
“ငရဲ … ငရဲဝံပုလှဆေိုး”
အရှင်သွေးတစ္ဆေ၏ အသံထွက်လာချိန်၌ ငရဲဝံပုလွေဆိုးက သူ့လက်ဖဝါးကို ဆွဲထုတ်လိုက်ပြီး နှလုံးသားကို ဆွဲထုတ်လိုက်လေသည်။
ဘုတ်!
အရှင် သွေးတစ္ဆေ၏အလောင်းက ကောင်းကင်မှနေ၍ ပြုတ်ကျသွားလေသည်။
တိတ်ဆိတ်ခြင်း။
ထိုသို့သောအချိန်၌ ကောင်းကင်တစ်ခုလုံး တိတ်ဆိတ်လို့သွားလေသည်။
ငရဲဝံပုလွေဆိုး၏ မျက်လုံးကို ကြည့်မိသည့် သတ်ဖြတ်သူတိုင်း ကတုန်ကယင်ဖြစ်ကာ အံ့အားသင့်နေကြသည်။
ထိုသူက အရှင်သွေးတစ္ဆေကို သတ်၍ အရှင်ဖစ်ခ်ကိုပါ ဒဏ်ရာရအောင်လုပ်နိုင်လိမ့်မည်ဟု သူတို့ ထင်မထားမိပါ။
အံ့ဩစရာကောင်းလိုက်လေခြင်း။
“ခွေးမသား”
ဟော်ဒါ မျက်နှာပျက်သွားလေသည်။ သူသည် ငရဲဝံပုလွေဆိုး၏ ဒဏ်ရာကို အခွင့်ကောင်းယူ၍ သူ့အား ဓားဖြင့် ထိုးလိုက်သည်။
ရွှစ်!
ဓားရှည်က အလွန်အင်အားပြင်းထန်လှပြီး ငရဲဝံပုလွေဆိုး၏ ရင်ဝတည့်တည့်သို့ ထိုးစိုက်သွားလေသည်။ ထိုသို့သောအချိန်၌ …
“မင်းအသက်က ငါ့အပိုင်ပဲ”
ခက်ထန်သော အသံတစ်သံ ထွက်ပေါ်လာလေသည်။ အရှင်ဟော်ဒါ၏ စိုးထိတ်နေသော မျက်လုံးအောက်မှာပင် ဂရေးထူက အရူးတစ်ယောက်ကဲ့သို့ သူ၏ဓားရှည်ကို ဆွဲဖမ်းလာသည်။
ဂရေးထူ၏ လက်ဖဝါးမှ ရဲရဲနီသော သွေးများ စီးကျလာသည်။ သူ၏လက်တစ်ဘက်လုံး စုတ်ပြဲမတတ် ဖြစ်နေ၏။
သို့သော် သူက ထိုအရာကို အရေးမလုပ်ဘဲ အရူးလို ပြုံး၍ လက်သီးဆုပ်ကာ အရှင်ဟော်ဒါ၏ ရင်ဘတ်အား အားဖြင့် ထိုးနှက်လိုက်သည်။
ဒုန်း!
အရှင် ဟော်ဒါသည် မိုးကြိုးပစ်ချခဲ့ရသကဲ့သို့ ဖြစ်ကာ သူ့ရင်ဘတ်က ချက်ချင်း အက်သွားကာ ပါးစပ်တစ်လုပ်အပြည့် သွေးအန်မိလေသည်။
ကြောက်လန့်ဖွယ်ကောင်းလိုက်လေခြင်း။
ထိုသို့သောအချိန်၌ ငရဲဝံပုလွေဆိုးနှင့် ဂရေးထူတို့၏ ရူးသွပ်မှုတို့က လူတိုင်းကို ထိတ်လန့်သွားစေသည်။
လူနှစ်ယောက်က ငါးယောက်ကို ယှဉ်ချနေသည်။ တစ်ယောက် သေ၍ နှစ်ယောက်က အပြင်းအထန် ဒဏ်ရာရသွားသည်။
မယုံနိုင်စရာ ကောင်းလိုက်လေခြင်း။
“သောက်ကောင်တွေ”
အရှင်နိုင်းလ်က သုန်မှုန်လို့နေ၏။
“သတ်ကြ၊ အဲ့နှစ်ယောက်က ဒဏ်ရာအပြင်းအထန် ရထားပြီးပြီ၊ အဲ့တော့ သိပ်ကြာကြာခံနိုင်မှာ မဟုတ်ဘူး”
“သူတို့ကိုသတ်ပြီး အရှင်သွေးတစ္ဆေအတွက် သူတို့ခေါင်းနဲ့ ယဇ်ပူဇော်ကြ”
ဝုန်း!
ထိုသို့သောအချိန်၌ အရှင်နိုင်းလ်၊ အရှင်ရွှမ်းမင်နှင့် ဒဏ်ရာ အပြင်းအထန်ရနေသော အရှင်ဖစ်ခ်တို့က ငရဲဝံပုလွေဆိုးထံသို့ ပြေးဝင်လာကြသည်။
တစ်ဘက်၌ ကောင်းကင်ထက်မှ ပြုတ်ကျလျက်ရှိသော အရှင်ဟော်ဒါက သူ့ကိုယ်သူ ထိန်းလိုက်ပြီး ဂရေးထူနှင့် ထပ်၍ တိုက်ခိုက်လာလေသည်။
ဝုန်း! ဝုန်း! ဝုန်း!
ရူးသွပ်ဖွယ်ကောင်းသော တိုက်ပွဲက တစ်ဖန်ပြန်လည် ဖြစ်ပေါ်လာ၏။
သို့သော် တိုက်ခိုက်နေချိန်၌ ကျန်အကြီးအကဲလေးယောက်သည် ပို၍တောင်မှ ထိတ်လန့်လာရလေသည်။ ငရဲဝံပုလွေဆိုးနှင့် ဂရေးထူတို့သည် လုံးဝကို စိတ္တဇလိုပင်။
သူတို့သည် ရင်ကိုကော့ထားပြီး ရှောင်ရှားခြင်း မရှိချေ။
တိုက်ကွက်တိုင်းက သေကွင်းသေကွက်ကို ပစ်မှတ်ထားကြသည်ပင်။
ကြောက်မက်ဖွယ်ကောင်းသော အော်သံများနှင့် အရိုးကျိုးသံများက ဆက်တိုက် ထွက်ပေါ်လာသည်။
ထိုသို့သောအချိန်၌ အပြင်းအထန် ဒဏ်ရာရနေသော အရှင်ဖစ်ခ်က ဓားရှည်ကိုဝင့်၍ ငရဲဝံပုလွေဆိုး၏ ရင်ဝကို ချက်ချင်း ထိုးခွင်းလာသည်။
ငရဲဝံပုလွေဆိုးသည် နာကျင်မှုနှင့်အတူ တုန်ယင်လို့သွားလေသည်။ သို့သော် သူ၏နှုတ်ခမ်းကတော့ လှောင်ပြုံးကို ဆင်မြန်းထားလေသည်။
“မကောင်းတော့ဘူး”
ထိုမူမမှန်သော အပြုံးကိုမြင်ပြီး အရှင်ဖစ်ခ်သည် လိပ်ပြာလွင့်မတတ် ထိတ်လန့်သွားကာ ချက်ချင်း ထွက်ပြေးချင်လာသည်။
ထိုစဉ် ငရဲဝံပုလွေဆိုး၏ လက်ဝါးက အရှင်ဖစ်ခ်၏ ဦးခေါင်းပေါ်သို့ ပြင်းထန်စွာ ကျရောက်သွားသည်။
“မလုပ်နဲ့”
ကြောက်လန့်ဖွယ်ကောင်းသော အော်သံတစ်သံ ထွက်ပေါ်လာ၏။
ဝုန်း!
အရှင်ဖစ်ခ်၏ ဦးခေါင်းသည် လက်ဝါးရိုက်ချက် တစ်ချက်တည်းဖြင့် ဖရဲသီးတစ်လုံးကဲ့သို့ ပေါက်ကွဲထွက်သွား၏။
နတ်ဘုရားဂိုဏ်းချုပ်အဆင့်၏ အလောင်းက ပြုတ်ကျသွားလေတော့သည်။ သို့သော် ဤသည်ကား အစသာ ရှိသေးသည်။
တစ်ခြားတစ်ဘက်၌ ဂရေးထူသည် အရှင်ဟော်ဒါ၏ ဓားချက်ကြောင့် သူ့၏လက်မောင်းတစ်ဘက် ခုတ်ဖြတ် ခံလိုက်ရသည်။ သို့သော် သူက ထိုအရာကို အလေးမထားဘဲ အရှင်ဟော်ဒါထံသို့ ပြေးဝင်သွားလေသည်။
“သတ်မယ်၊ သတ်ပစ်မယ်”
ကျန်လက်ဝါးတစ်ဘက်ဖြင့် အရှင်ဟော်ဒါ၏ လည်ပင်းကို ဖျစ်ညှစ်လိုက်သည်။ ချင်းချင်းနီနေသော နတ်ဘုရားသွေးများက ပန်းထွက်လာသည်။
အရှင်ဟော်ဒါ၏ လည်ပင်းက ပေါက်ထွက်နေပြီး သွေးများက ဆက်တိုက် ပန်းထွက်နေ၏။
ဂလု!
အရှင်ဟော်ဒါ၏ မျက်နှာထက်၌ ကြောက်စိတ်နှင့် မယုံကြည်နိုင်ဟန်များဖြင့် ပြည့်နှက်နေသည်။ သူသည် သူ့လည်ပင်းကို ဖိအုပ်ထားရင် နတ်ဘုရား စွမ်းအင်ကို လည်ပတ်လိုက်သည်။ နောက်ဆုံးတွင်မူ သူ၏ ကြောက်လန့်နေသော မျက်လုံးများက အေးခဲသွားပြီးနောက် တစ်ကိုယ်လုံး ကောင်းကင်ထက်မှ ပြုတ်ကျသွားလေသည်။
ဘုန်း!
ဤမြင်ကွင်းက ဗုံးပေါက်ကွဲသွားသကဲ့သို့ အသက်ရှင်နေသေးသော အရှင်နိုင်းလ်နှင့် အရှင်ရွှမ်းမင်တို့နှင့်အတူ သတ်ဖြတ်သူ အယောက်တစ်သောင်းနီးပါးတိုအားလုံး မှင်တက်သွားကြလေသည်။
ကြမ်းတမ်းလှချည်လား။
သူတို့ ထင်တောင်ထင်မထားမိချေ။
အကြီးအကဲငါးယောက်က နှစ်ယောက်ကို ဝိုင်းထားခဲ့သည်။ သို့သော် မျက်စိတစ်မှိတ်အတွင်း၌ အကြီးအကဲ သုံးယောက်က နေရာမှာတင် သေသွားရလေသည်။
အံ့ဩစရာကောင်းလိုက်လေခြင်း။
“ဘယ်လိုလုပ် ဒီလောက် ရူးသွပ်ကြတာပါလိမ့်”
အရှင်နိုင်းလ်၏ မျက်နှာထက်၌ မပြောပြနိုင်သော ကြောက်လန့်မှုများ ထင်ဟပ်နေ၏။ အကယ်၍ သူသာ ဆက်တိုက်ပါက အရှင်ဟော်ဒါနှင့် အခြားသူများကဲ့သို့ အဆုံးသတ် လှမည်မဟုတ်ဟု ခံစားမိနေသည်။
*ဘယ်လိုလုပ်ရမလဲ*
ထိုသို့သောအချိန်၌ အရှင်နိုင်းလ်နှင့် အရှင်ရွှမ်းမင်တို့ ဇောချွေးပြန်နေပြီး နဖူးမှ ချွေးတဒီးဒီးကျနေလေသည်။
သူတို့ ကြောက်လန့်နေကြသည်။ ထိုလူနှစ်ယောက်သည် ရူးနှမ်းနေသော လူများသာ ဖြစ်လေသည်။
သူတို့သည် သေရမည်ဆိုလျင်တောင်မှ အခြားသူများကို အတူဆွဲခေါ်သွားမည့် လူစားများ ဖြစ်ကြလေသည်။
နောက်ဆုတ်၊ နေမြဲအတိုင်းနေကြ။
ထိုစဉ် ရုတ်တရက် ပြောင်းလဲမှုတစ်ခု ဖြစ်ပေါ်လာသည်။ ပုံရိပ်နှစ်ခုက သရဲတစ္ဆေကဲ့သို့ သူတို့နောက်ကျောမှ ရုတ်တရက် ထွက်ပေါ်လာသည်။
ငရဲဝံပုလွေဆိုးနှင့် ဂရေးထူတို့ ပြန်မတုံ့ပြန်နိုင်ခင်မှာပင် ထိုပုံရိပ်နှစ်ခုက သူတို့နောက်ကျောသို့ ရောက်လာကြ လေသည်။
ဝုန်း! ဝုန်း!
ပြင်းထန်သော သံမဏိ လက်သီးချက်နှစ်ချက်က ငရဲဝံပုလွေဆိုးနှင့် ဂရေးထူတို့ထံသို့ ကျရောက်လာသည်။
ဒုန်း!
ရုတ်တရက် သူတို့ ကျောရိုးများ ကြေမွသွားပြီး အပြင်းအထန် ဒဏ်ရာရကာ သေလုမျောပါး ဖြစ်သွားကြသည်။
ထိုသည်သာမကသေး ထိုပုံရိပ်နှစ်ခုအား ရှင်းလင်းစွာ မြင်လိုက်ရချိန်တွင် လူတိုင်း ထိတ်လန့်သွားကြလေသည်။
လတ်စသက်တော့ ထိုပုံရိပ်နှစ်ခုက နဂါးငွေ့တန်း ဧကရာဇ် ပီခမ်းနှင့် အနက်ရောင်ဝတ်ရုံနှင့်လူ ဖြစ်နေသည်ကိုး။
