ငရဲမှလာသောသူ
The Man from Hell
Author Autumn Wind 123
ဘာသာပြန် Han Shin
စာစဉ် (36) Chapter (538) မင်း သိုင်းကွက်တစ်ကွက်နဲ့တင် အသက်ရှင်နိုင်မယ် မထင်ဘူး
ကြောက်မက်ဖွယ် ကောင်းလှသည်။ ထိုသို့သောအချိန်၌ ဝံပုလွေလေး၏ သွေးပျက်ဖွယ် ဝံပုလွေ လက်သည်းတစ်ဖက်က မြောက်တက်လာသည်။
ထိုဧရာမ ဝံပုလွေလက်သည်းတစ်ဖက်သည် မိုးကောင်းကင်ကို ဆုတ်ဖြဲနိုင်ပြီး မြေကမ္ဘာအား ပေါင်းပင်ကဲ့သို့ ဆွဲနုတ်နိုင်ပုံ ပေါ်၏။ ထိုလက်သည်းအောက်ရှိ လေထုတောင်မှ အက်ကွဲ လာရသည်။
ပြင်းထန်သော အရှိန်အဝါနှင့် ယဲ့ဖန်၏ ဦးခေါင်းထက်သို့ ကျရောက်လာသည်။ ထိုစဉ် ဝံပုလွေ လက်သည်းတစ်ချောင်းက ရုတ်တရက် ဆန့်ထွက်လာပြီး ယဲ့ဖန်အား အားနှင့် ဖိနှိပ်လာသည်။
ဝံပုလွေလေး အနေဖြင့် ယဲ့ဖန်ကို သတ်ဖြတ်ရန် လက်သည်း တစ်ချောင်းတည်းသာ လိုအပ် လေသည်။ ဤမြင်ကွင်းမှာ အလွန် ထိတ်လန့်စရာ ကောင်းလှသည်။
လူတိုင်းသည် ယဲ့ဖန် မည်သို့ လွတ်မြောက်အောင် ကြိုးစားမည်ကို သိချင်နေသောကြောင့် မျက်တောင်မခတ်တမ်း ကြည့်နေကြသည်။
“မကောင်းတော့ဘူး”
ပြင်းထန်သည့် လူသတ်အရိပ်အငွေ့များက ယဲ့ဖန်အား လွှမ်းခြုံလာသည်ကို ခံစားမိပြီး ခန်းမသခင်နှင့် အခြားသူများအားလုံး ထိတ်လန့်၍ ဖြူဖပ်ဖြူရော် ဖြစ်သွားလေသည်။
ဝံပုလွေလေးကို လက်ညှိုးထိုးရင်း တစ်ယောက်ပြီး တစ်ယောက် တုန်ယင်နေကြသည်။ သူတို့ ယဲ့ဖန်ကို ကူညီ၍ တိုက်ခိုက်ပေးချင်နေကြသည်။ ထိုစဉ် ထိုဝံပုလွေလက်သည်းတစ်ချောင်းမှ ပျံ့နှံ့လာသော ဖိအားသည် ခန်းမသခင်နှင့် အခြားသူများ၏ ရင်ဘတ်အား လာရောက် ရိုက်ခတ်လေသည်။
ရုတ်ချည်းဆိုသလိုပင် အားလုံး မိုးကြိုးထိမှန်သွားသကဲ့သို့ အဝေးသို့ လွင့်ထွက်သွားလေ၏။ တစ်ယောက်၊ ဆယ်ယောက်၊ အယောက်တစ်ရာ။
ဝံပုလွေ လက်သည်းတစ်ချောင်းတည်းဖြင့် ခန်းမသခင် အပါအဝင် နဂါးနက် သိုင်းပညာရှင် အယောက်တစ်ရာတို့အား လွင့်စဉ်သွားစေ၍ သေစေရန်ပင် လုံလောက်နေပြီ ဖြစ်သည်။ အားလုံး သွေးအန်၍ အပြင်းအထန် ဒဏ်ရာရသွားကြသည်။
“သခင်ကြီး”
ထိုအချိန်တွင် ခန်းမသခင်နှင့် အခြားသူများ မျက်နှာပျက်နေကြသည်။ သူတို့၏ တုန်လျုပ်နေသော အကြည့်အောက်၌ ဝံပုလွေ လက်သည်းတစ်ချောင်းက ယဲ့ဖန်ပေါ်သို့ ကျရောက် လာလေသည်။
ဝုန်း!
ပြင်းထန်သော ပေါက်ကွဲသံတစ်သံ ထွက်ပေါ်လာသည်။ ယဲ့ဖန် ရပ်နေခဲ့သောနေရာ၌ ဝံပုလွေ လက်သည်းတစ်ချောင်းကြောင့် ဧရာမ တွင်းချိုင့်ကြီးတစ်ခုသာ ရှိနေလေတော့သည်။
ထိုအချိန်၌ ထိုတွင်းချိုင့်တွင်းတွင် ဖုန်တထောင်းထောင်းထနေ၏။
*သေသွားပြီလား*
အားလုံးက ထိုတွင်းချိုင့်ကြီးကိုသာ စိုက်ကြည့်ရင်း ခေါင်းတခါခါနှင့် သက်ပြင်းချနေကြသည်။
“သေသွားပြီပဲ”
အားလုံး၏ စိတ်ထဲတွင် ဝံပုလွေလေး၏ လက်သည်းတစ်ဖက်က ယဲ့ဖန်ကို ဖိချေသွားပြီ ဖြစ်သောကြောင့် သူ လုံးဝ ပြားချပ်သွားပေတော့မည်ဟု ထင်နေကြလေသည်။
ထောင်သောင်းချီသော သိုင်းပညာရှင်များက ခေါင်းသာခါနေကြသည်။ ကပ်ဆိုးဂြိုဟ်၏ နဂါးနက် အရှင်သခင်က သိုင်းကွက်တစ်ကွက်တည်းကိုပင် တောင့်မခံနိုင်ဘဲ ဖြစ်နေလိမ့်မည်ဟု သူတို့ ထင်မထားမိကြချေ။
လက်သည်းတစ်ချောင်းတည်းဖြင့် အသတ်ခံလိုက်ရသည်က ပျင်းစရာကောင်းလှသည်။ ကျန်းရုန်နှင့် ခုန်လင်တို့၏ မျက်လုံးတွင် စိတ်လှုပ်ရှားမှုဖြင့် ပြည့်နှက်နေ၏။
*နတ်ဘုရားပဲ*
သူတို့စိတ်ထဲတွင် ဝံပုလွေလေး၏ ပုံရိပ်သည် အခြား နတ်ဘုရားအဆင့်များထက် ပို၍ မြင့်တက်လာပြီး ပို၍ သန်မာလာသည်ဟု ထင်မှတ်ကြလေသည်။
ထိုအချိန်တွင် နှစ်ယောက်သား ချက်ချင်း မတ်တပ်ရပ်၍ မှင်တက်နေသော ဝံပုလွေလေးရှေ့၌ ဒူးထောက်လိုက်ကြသည်။
“ဒီသူကောင်းသားကို သတ်နိုင်ခဲ့တဲ့ ဝံပုလွေလေးအတွက် ဂုဏ်ယူပါတယ်၊ ဖုထျန်းနဲ့ အီကွမ်နာ အတွက် လက်စားချေနိုင်သွားပါပြီ”
ခုန်လင်သည် စိတ်လှုပ်ရှား၍ မျက်နှာများ နီမြန်းနေသည်။
“ဒီလူကို သတ်ပြီး ကျွန်မ အစေခံအတွက် လက်စားချေနိုင်လိုက်တာကြောင့် ဝံပုလွေလေးကို ကျေးဇူးတင်ပါတယ်”
နှစ်ယောက်လုံး အရင်ထွက်လာ၍ မျက်နှာလုပ်ကြလေသည်။ သို့သော် သူတို့ ပြောပြီးသည်နှင့် နင်သွားကြသည်။ အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် ဝံပုလွေလေးက သူတို့ကို လှည့်ပင်မကြည့်သည်ကို တွေ့လိုက်ရသောကြောင့်ပင်။
သူ့မျက်နှာက ပျော်နေရမည့်အစား ခက်ထန်၍နေ၏။
“သူ မသေသေးဘူး”
*ဘာ*
ထိုစကားကြောင့် အားလုံး အံ့ဩသွားကြသည်။
*မသေသေးဘူးလား*
*ဘယ်လိုလုပ် ဖြစ်နိုင်မှာလဲ*
လူတိုင်း ထိတ်လန့်နေကြသည်၊ အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် ဝံပုလွေလေးက သူ၏ ဝံပုလွေ လက်သည်းတစ်ချောင်းတည်းဖြင့် ယဲ့ဖန်အား ဖိသတ်ခဲ့သောကြောင့် တွင်းချိုင့်တစ်ခု ဖြစ်လာရသည်ကို သူတို့ ကိုယ်တိုင် တွေ့ခဲ့ရသောကြောင့်ပင်။
*ဘယ်လိုလုပ် မသေဘဲ နေရမှာလဲ*
ယခုအချိန်၌ အားလုံး၏ အကြည့်များက ဧရာမ တွင်းချိုင့်ကြီးဆီသို့သာ ရောက်နေလေသည်။ အားလုံး အံ့ဩနေစဉ်တွင် လက်တစ်ဖက် ထွက်လာသည်။ ထို့နောက် တွင်းချိုင့်ထဲမှ ယဲ့ဖန် ထွက်လာသည်။
ထိုအခိုက်တွင် ယဲ့ဖန်ကိုကြည့်ပြီး ဘေးပတ်လည်မှလူများအားလုံး တစ်စက်လေးမျှ မလှုပ်ကြ တော့ချေ။
*ဘာဒဏ်ရာမှလည်း မရပါလား*
ယဲ့ဖန်၏ ခန္ဓာကိုယ်၌ ဖုန်မှုန့်များမှလွဲ၍ မည်သည့် ဒဏ်ရာဒဏ်ချက်မျှ မရှိချေ။
*မဖြစ်နိုင်လိုက်တာ*
ပါရမီရှင် ပြိုင်ပွဲမှစ၍ လက်ရှိအချိန်ထိ ဂြိုဟ်စုနယ်မြေများ၏ နံပါတ်တစ် ပါရမီရှင်များသာမက ဂြိုဟ်သခင်များပါ ဝံပုလွေလေး၏ သိုင်းကွက်တစ်ကွက်ကို ခုခံနိုင်သည့်သူ မရှိသေးချေ။ ယဲ့ဖန်သည် ပထမဆုံး ခုခံနိုင်သည့်သူ ဖြစ်လေသည်။
ဘေးပတ်လည်မှလူများအားလုံး ထင်ယောင်ထင်မှားဖြစ်သည်ဟု ထင်နေကြသည်။ အထူးသဖြင့် ခန်းမသခင်နှင့် အခြားသူများအားလုံး အံ့ဩနေကြသည်။
“သန်မာတယ်၊ သခင်ကြီးက သန်မာလွန်းတယ်။ နတ်ဘုရား ဂိုဏ်းချုပ်တစ်ပိုင်း အဆင့်တည်းနဲ့တင် ကောင်းကင်နတ်ဘုရင် စဦးအဆင့် ဝံပုလွေလေးကို ခုခံနိုင်တယ်၊ မယုံနိုင်စရာပဲ”
ခန်းမသခင်နှင့် အခြားသူများအားလုံး စိတ်လှုပ်ရှားမှုကြောင့် ကတုန်ကယင် ဖြစ်နေကြသည်။ ဝံပုလွေလေးတောင်မှ မျက်နှာ သုန်မှုန်နေသည်။ သူ တစ်ဖက်လူကို အထင်သေးမိပြီဟု ရိပ်စားမိလိုက်သည်။
“ခင်ဗျားက ကျုပ် အံ့ဩအောင် လုပ်နိုင်သားပဲ”
“ဒီလိုဆိုမှတော့ ကျုပ် ခင်ဗျားကို ထပ်တိုက်ရတာပေါ့”
ထိုသို့ပြောပြီး ဝံပုလွေလေးသည် လက်ကို လှုပ်ယမ်းလိုက်သောအခါ ဝံပုလွေလက်သည်း တစ်ဖက်က ပြန်ပေါ်လာပြီး ယဲ့ဖန်အား ပြင်းထန်စွာ ရိုက်ချလေ၏။
ဝုန်း!
ထိုလက်ဝါးချက်သည် အလွန် ပြင်းထန်လွန်းလှသည်။ ပြင်းထန်သော အသံလှိုင်းများက ယဲ့ဖန်ထံ ပျံ့လွင့်လာ၏။
“ကောင်းတယ်၊ သိပ်ကောင်းတယ်”
ယဲ့ဖန်၏ မျက်လုံး၌ စိတ်လှုပ်ရှား အံ့ဩနေဟန်များဖြင့် ပြည့်နှက်နေသည်။ သို့သော် သူသည် ဘေးသို့ ရှောင်တိမ်းခြင်းလည်း မရှိသလို ခုခံခြင်းလည်း မရှိချေ။ ထိုလက်ဝါးချက်အား ပကတိ ကြိုဆို၍နေ၏။
ဤအပြုအမူကြောင့် အားလုံး ပို၍ထိတ်လန့်သွားကြသည်။ ယဲ့ဖန်က ထိုဝံပုလွေ လက်သည်းကို ခံယူလိမ့်မည်ဟု အားလုံး ထင်မထားမိချေ။
အားလုံး၏ မျက်နှာပေါ်၌ နားလည်ရခက်နေဟန် ပေါ်နေလေသည်။ ခုန်လင်နှင့် ကျန်းရုန်တို့က ယဲ့ဖန်အား အရူးတစ်ယောက်ကို ကြည့်သကဲ့သို့ ကြည့်နေကြသည်။
“သေချင်နေတာပဲ၊ ဒီလူက ကိုယ့်သေတွင်း ကိုယ်တူးနေတာ”
ဝံပုလွေလေး၏ လက်သည်းတစ်ဖက်အောက်၌ နံပါတ်တစ် ပါရမီရှင် ဟူယန်နှင့် မော်ဒိုတို့ သွေးအိုင်အဖြစ်သို့ ရောက်သွားကြသည်ကို ခုန်လင် မြင်ထားခဲ့ပြီးသား ဖြစ်သည်။ ဤလက်သည်းတစ်ဖက်အောက်၌ ထောင်ချီသော ပါရမီရှင်များ ရှုံးနိမ့်ခဲ့ကြသည်။
ယခု ယဲ့ဖန်က ထောင်ချီသော ပါရမီရှင်များ၏ စုပေါင်းခွန်အားထက် သူ့ကိုယ်သူ ပိုသန်မာသည်ဟုများ ထင်နေလေရော့သလား။
ခုန်လင်နှင့် ကျန်းရုန်တို့သည် ထိုလက်သည်းချက်အောက်၌ ယဲ့ဖန် သွေးအိုင်အဖြစ်သို့ ရောက်တော့မည်ကို မြင်ယောင်နေလေသည်။ ထိုအချိန်၌ ဝံပုလွေလက်သည်းချက်က ယဲ့ဖန်ထံသို့ ကျရောက်လာ၏။
ယဲ့ဖန်သည် မိုးကြိုးထိမှန်သွားသကဲ့သို့ ထိခိုက်ဒဏ်ရာရကာ အရှိန်နှင့် လွင့်ထွက်သွားပြီး နဂါးနက် ခန်းမတံခါးနှင့် ဝင်ဆောင့်လေသည်။
နဂါးနက် အစည်းအရုံးခန်းမတစ်ခုလုံး၌ အက်ရာများ ထင်ဟပ်လာသည်။ ထို့နောက် ဝုန်းခနဲ ပြိုကျ၍ ယဲ့ဖန်အား အရှင်လတ်လတ် မြှုပ်နှံသွားသည်။
အားလုံး ငြိမ်သက်၍ နဂါးနက် အစည်းအရုံး ခန်းမ၏ အပျက်အစီးများကိုသာ ငေးကြည့်နေကြသည်။
*သေပြီ*
*ဒီတစ်ခေါက်တော့ အဲ့ကောင် သေမှာပဲ*
ယခုအချိန်၌ မည်သူမျှ ယဲ့ဖန် အသက်ရှင်လိမ့်မည်ဟု မထင်ကြချေ။ အားလုံး သက်ပြင်းချ လိုက်ကြသည်။
အားလုံးက ဤသည်မှာ ယဲ့ဖန် ကိုယ့်သေတွင်း ကိုယ်တူး၍ အဆုံးသတ်သွားခြင်း ဖြစ်သည်ဟု ထင်နေကြသည်။
*ရှောင်လည်းမရှောင်၊ ခုလည်းမခုခံမှတော့ ကိုယ့်သေတွင်း ကိုယ်တူးတာမှ မဟုတ်ရင် ဘာရှိဦးမှာလဲ*
“အဟွတ် အဟွတ် အဟွတ်”
ချောင်းဆိုးသံကြောင့် အားလုံး နားဝေတိမ်တောင် ဖြစ်သွားကြသည်။ အားလုံး မှင်တက်နေစဉ် နဂါးနက် ခန်းမ၏ အပျက်အစီးများထဲမှ ကျောက်ခဲများ လွင့်ပျံလာပြီး ဖုန်အလိမ်းလိမ်းနှင့် လူတစ်ယောက်က ဖြည်းဖြည်းချင်း ထွက်လာလေသည်။
ထိုသူမှာ အမှန်ပင် ယဲ့ဖန် ဖြစ်လေတော့သည်။ သို့သော် ထိုအချိန်တွင် သူက ဝံပုလွေလေးက ပြုံးပြကာ အံ့အားသင့်၍ ပျော်ရွှင်နေသော အသံဖြင့် ပြောလိုက်သည်။
“ကောင်းလိုက်တဲ့ ခွန်အား၊ မဆိုးပါဘူး”
*အမ်*
*မဆိုးပါဘူး ဟုတ်လား*
ဝံပုလွေလေး၏ လက်သည်းချက်အောက်၌ ထောင်ချီသော ပါရမီရှင်များ ရှုံးနိမ့်ခဲ့ရသော်လည်း ယဲ့ဖန်၏ ပါးစပ်ဖျားတွင် ဝံပုလွေလေး၏ ခွန်အားက မဆိုးသောအဆင့်သာ ဖြစ်နေလေ၏။
အားလုံး ပြောစရာ စကားရှာမရအောင် ဆွံ့အနေကြသည်။ အထူးသဖြင့် ခုန်လင်နှင့် ကျန်းရုန်တို့သည် သရဲသဘက်ကို မြင်လိုက်ရသကဲ့သို့ ခြောက်ခြားနေကြသည်။
“ဖြစ်နိုင်ချေ မရှိလိုက်တာ၊ ဝံပုလွေလေးရဲ့ လက်သည်းတစ်ချက်နဲ့တင် ဂြိုဟ်စုနယ်မြေ နှစ်ခုရဲ့ နံပါတ်တစ် ပါရမီရှင်တွေ သေသွားတာလေ၊ ဒီလူက …”
ခုန်လင်၏ နဖူးမှ ပဲစေ့အရွယ် ချွေးစေးများ စီးကြလာသည်။ သူမမျက်နှာလေးက စက္ကူကဲ့သို့ ဖြူစုတ်၍ မျက်လုံးများက ပြူးကျယ်နေ၏။
သူမသည် ယဲ့ဖန်အား အန္တရာယ်များသော လူဟု သတ်မှတ်ခဲ့သော်လည်း ယခုအခါတွင် သူက သူမ ထင်ထားသည်ထက် အဆပေါင်းများစွာ ပို၍ အန္တရာယ်ရှိသူ ဖြစ်ကြောင်း သူမ သိလိုက်ရလေသည်။
“ခင်ဗျား ဘာလို့ ပြန်မတိုက်တာလဲ”
ဝံပုလွေလေးသည် မျက်ခုံးလှုပ်နေပြီး သူ့မျက်လုံးထဲ၌ ထိတ်လန့်၍ မယုံနိုင်ဟန်များဖြင့် ပြည့်နှက်နေသည်။ ထိုစဉ် ယဲ့ဖန်၏ စကားကြောင့် အားလုံး မှင်တက်သွားကြသည်။
“ပြန်တိုက်ရမယ် ဟုတ်လား”
ယဲ့ဖန်၏ နှုတ်ခမ်းက တွန့်ကွေးလာသည်။
“ငါသာ ပြန်တိုက်ရင် မင်း သိုင်းကွက်တစ်ကွက်နဲ့တင် အသက်ရှင်နိုင်မှာ မဟုတ်ဘူး”
