ငရဲမှလာသောသူ
The Man from Hell
Author Autumn Wind 123
ဘာသာပြန် Han Shin
စာစဉ် (32) Chapter (475) မင်းက ဘယ်လိုလူစားမျိုးလဲ
မှော်စာလုံး။
မှော်စာလုံးသည် ကမ္ဘာခြား သိုင်းပညာရှင်များ အသုံးအများဆုံး ရတနာများထဲမှ တစ်ခု ဖြစ်လေသည်။
အင်အားကြီး ရန်သူကို သတ်ရာတွင် ဖြစ်စေ သို့မဟုတ် ထွက်ပြေးခြင်းနှင့် ပုန်းကွယ်ရာတွင် ဖြစ်စေ မှော်စာလုံးက အလွန် အရေးပါလေသည်။
ဂြိုဟ်နယ်မြေများကြားထဲတွင် မှော်စာလုံးအဆင့်အား သဘာဝလွန်အဆင့်၊ နက်နဲအဆင့်၊ မြေကမ္ဘာအဆင့်နှင့် မိုးကောင်းကင်အဆင့်ဟူ၍ ခွဲခြားထားသည်။
သာမန် သိုင်းပညာရှင်များသည် သဘာဝလွန်အဆင့်နှင့် နက်နဲအဆင့် မှော်စာလုံးများကိုသာ ထွင်းထုနိုင်သည်။
အကယ်၍ မြေကမ္ဘာအဆင့် မှော်စာလုံးများကို ရေးထိုးထွင်းထုချင်ပါက နတ်ဧကရာဇ် အလယ်အလတ်အဆင့်သို့ ရောက်ရှိနေမှ ဖြစ်နိုင်ပေမည်။
ထိုသို့သောအချိန်၌ ခရမ်းပြာ ဧကရာဇ်၏ စကားသံနှင့်အတူ ဂြိုဟ်သခင်အိမ်တော်မှ အိမ်စေ တစ်ယောက်က မှော်စုတ်တံနှင့် မှော်မှင်ရည်တို့အား စားပွဲတစ်ခုချင်းစီ၌ လာချပေးလေသည်။
ဤသည်ကိုကြည့်ပြီးနောက် ခရမ်းပြာ ဧကရာဇ်က ဆက်ပြောလာသည်။
“ကျွမ်းကျင်တဲ့ လူငယ်တိုင်း ကျုပ်တို့ရဲ့ မှော်စုတ်တံနဲ့ မှင်ရည်ကို သုံးပြီး အကောင်းဆုံး ကြိုးစားယှဉ်ပြိုင်ကြပါ”
“အလယ်အလတ် ကြီးမြတ်သော သဘာဝလွန်အဆင့် မှော်စာလုံးကို ရေးသားနိုင်တာနဲ့ နောက်တစ်ဆင့်ကို တက်နိုင်မယ်”
*ဘာ*
*အလယ်အလတ် နက်နဲအဆင့် မှော်စာလုံးလား*
ထိုစကားကို ကြားပြီးနောက် လူငယ် ပါရမီရှင်တိုင်း မသိမသာ မျက်နှာပျက်သွားကြသည်။
ယေဘုယျအားဖြင့် ပြောရမည်ဆိုလျင် အလယ်အလတ် နက်နဲအဆင့် မှော်စာလုံးအား နတ်ဧကရာဇ် တစ်ပိုင်းအဆင့် သိုင်းပညာရှင်တစ်ယောက်သာ ရေးသားနိုင်ပေ၏။
ထိုမျှနှင့်မပြီးသေးချေ။
“အားလုံးပဲ ဒီတစ်ခုကို မှတ်ထားကြပါ။ လူတစ်ယောက်အတွက် အခွင့်အရေးက တစ်ကြိမ်ပဲ ရနိုင်ပါတယ်”
ခရမ်းပြာ ဧကရာဇ်၏ စကားကြောင့် လူတိုင်း ပွက်လောရိုက်သွားကြသည်။
အလယ်အလတ် နက်နဲအဆင့် မှော်စာလုံးအား တစ်ကြိမ်တည်း ရေးသားနိုင်အောင် ကြိုးစားရခြင်းသည် သူတို့ ဖယ်ထုတ်ခံရရန် ကိုးဆယ်ရာခိုင်နှုန်း သေချာနေပြီ ဖြစ်သည်။
ယခုအချိန်တွင် လူတိုင်း၏ မျက်နှာအမူအရာက အလွန် တည်နေကြသည်။ လက်ထဲမှ မှော်စုတ်တံနှင့် မှော်မှင်ရည်တို့အား ရန်သူကဲ့သို့ ကြည့်နေကြသည်။
ဉယျာဉ်တစ်ခုလုံး၌ မင်းသား ကျားလန်သာ နှုတ်ခမ်းကိုတွန့်၍ ပြုံးနေသည်။
အိမ်ရှေ့စံမင်းသား ဖြစ်သောကြောင့် သူသည် အစီအရင်၊ မှော်စာလုံး၊ ကျင့်စဉ် အစရှိသည့် အရာများကို ကလေးဘဝကတည်းမှစ၍ လေ့လာကျင့်ကြံခဲ့ရသည်။
သူ့အတွက် ဤမှော်စာလုံးက အရည်ကျိုသောက်ထားသကဲ့သို့ လွယ်ကူလှသည်။
“ကောင်းပြီ၊ ဒါဆို စမယ်”
ဝှစ်! ဝှစ်! ဝှစ်!
ခရမ်းပြာ ဧကရာဇ်၏ စကားအဆုံး၌ သိုင်းပညာရှင်တစ်ယောက်က စားပွဲပေါ်မှ မှော်စုတ်တံကို ကောက်ယူ၍ မှင်ရည်ထဲသို့ နှစ်လိုက်သည်။ ထိုသို့သောအချိန်၌ လေထုသည် အလွန် ပြင်းထန်၍ လေးလံနေ၏။
ပါရမီရှင် လူငယ်များအားလုံး၏ နဖူး၌ ဇောချွေးများ စို့တက်နေသည်။ သူတို့သည် အလွန် စိုးရိမ်တုန်လှုပ်နေကြသည်။
လက်ထဲ၌ မှော်စုတ်တံကိုကိုင်ထားပြီး ရတက်မအေး ဖြစ်နေကြသည်။
မင်းသား ကျားလန် တစ်ယောက်တည်းသာလျင် အေးအေးလူလူနှင့် မှော်စာလုံး၏ ကောက်ကြောင်းကို ဆက်၍ပုံဖော်နေသည်။
ထိုသို့သော ထီမထင်ဟန်က လူတိုင်းအား အလွန်အားကျသွားစေသည်။ သူနှင့် ဆန့်ကျင်ဘက်တွင်မူ နောက်ဆုံးခုံ၌ ထိုင်နေသော ယဲ့ဖန်က ခေါင်းကိုငုံ့ထားပြီး မှော်စုတ်တံကို မကောက်ယူသလို မှော်စာလုံး ရေးသားခြင်းလည်း မပြုဘဲ ငေးငိုင်နေသည်။
“အမှိုက်ကောင်”
ဤသည်ကိုကြည့်ပြီး ခရမ်းပြာ နတ်မိမယ်က အထင်သေးသလို လှောင်ပြုံးပြုံးလိုက်သည်။
သူမသည် သူမ၏ ခင်ပွန်းလောင်း ရွေးချယ်ပွဲ၌ လာပြိုင်သည့် နတ်ဘုရား ဆရာသခင်အဆင့်သာ ရှိသော ယဲ့ဖန်ကို အလွန် အထင်သေးမိသည်။
သူ ဒုတိယပြိုင်ပွဲသို့ တက်လှမ်းနိုင်ခဲ့ခြင်းက သူမအား အရှက်ခွဲလိုက်သလိုပင်။ သို့သော် ယခုအချိန်၌ ထိုမျိုးမစစ်ကောင်သည် ပြိုင်ပွဲအတွင်း အာရုံထွေပြားနေပြီး အရေးမစိုက်သလို ဖြစ်နေခြင်းကြောင့် သူမ စိတ်မတိုဘဲ မနေနိုင်တော့ချေ။
တစ်ဖက်တွင်မူ ခရမ်းပြာ ဧကရာဇ်က အသာပြုံးနေသည်။
“ရှောင်လန်၊ ဒီတစ်ခေါက်ရော ဘယ်သူ ပထမရမယ် ထင်လဲ”
*ဟင်*
ခရမ်းပြာ နတ်မိမယ် မသိမသာ မှင်တက်သွားပြီး မင်းသား ကျားလန်ကို လှမ်းကြည့်လိုက်မိသည်။
မင်းသား ကျားလန်ကို သူမ အလွန်အမင်း မကျေနပ်သော်လည်း ထိုသူ၏ ခံ့ညားမှုက သာမန်လူများထက် သာလွန်သည်ကိုတော့ သူမ ဝန်ခံရပေမည်။
“ဒီတစ်ခါတော့ ဟိုတစ်ယောက်ပဲ ဖြစ်မယ်”
ခရမ်းပြာ နတ်မိမယ် မျက်မှောင်ကြုတ်နေသည်။ သူမ စကားကို ကြားပြီးနောက် ခရမ်းပြာ ဧကရာဇ်က ခေါင်းခါလေသည်။
“အဲ့လိုချည်းလဲ မဟုတ်သေးဘူး”
*ဘယ်လို*
ခရမ်းပြာ နတ်မိမယ် မသိမသာ တောင့်ခနဲ ဖြစ်သွားပြီး သူမဖခင်အား မယုံနိုင်သလို ကြည့်လိုက်မိသည်။
“အဖေ၊ အဖေ့မှာ အလားအလာကောင်းတဲ့ ပြိုင်ပွဲဝင်တစ်ယောက် ရှိနေလို့လား”
ခရမ်းပြာ နတ်မိမယ် တအံ့တဩ ဖြစ်နေသည်။ အခြေအနေက တစ်ချက်ကြည့်ရုံနှင့် အတော်လေး သိသာနေသည်။
မင်းသား ကျားလန်၏ မှော်စာလုံး ရွေးသားမှုသည် အခြားသူများထက် ကျော်လွန်နေသည်။ ထိုသူများထဲ၌ ရွက်ပုန်းသီး ဆရာသခင်တစ်ယောက်များ ရှိနေလေသလား။
သူမစကားကြောင့် ခရမ်းပြာ ဧကရာဇ်က ထူးခြားစွာ ပြုံးလာသည်။ သူသည် ယဲ့ဖန်အား ငေးကြည့်၍ သိချင်စိတ်များဖြင့် တောက်ပနေသော မျက်လုံးများနှင့် စိုက်ကြည့်နေသည်။
“အဲ့ကောင်လေးက ဖျက်မြင်းတစ်ကောင် ဖြစ်နေလိမ့်မယ်လို့ အဖေ ခံစားနေရတယ်”
*ဟင်*
သူမဖခင်၏ စကားနှင့် အကြည့်များကြောင့် ခရမ်းပြာ နတ်မိမယ်၏ မျက်နှာထားက ရုတ်ချည်းဆိုသလို တင်းမာသွားသည်။
“အဖေက ဟို နတ်ဘုရား ဆရာသခင်အဆင့် အမှိုက်ကောင်ကို ပြောနေတာလား”
ခရမ်းပြာ နတ်မိမယ် လက်မခံနိုင်လောက်အောင် ဖြစ်နေသည်။ အလယ်အလတ် နတ်နဲအဆင့် မှော်စာလုံး ရေးသားခြင်းသည် နတ်ဧကရာဇ် တစ်ပိုင်းအဆင့်သာလျင် ရေးဆွဲနိုင်သည်။
ထိုသို့ဆိုလျင်တောင်မှ တစ်ချက်တည်းနှင့် ရေးဆွဲနိုင်ရန် ခက်ခဲလှသည်။
ယဲ့ဖန်သည် နတ်ဘုရား ဆရာသခင်အဆင့်သာ ရှိပြီး သဘာဝလွန်အဆင့် မှော်စာလုံးကို ရေးဆွဲနိုင်သည့် သတ်မှတ်အဆင့်ကိုပင် မရောက်ချေ။ ဘယ်လိုလုပ် သူက ဖျက်မြင်းတစ်ကောင် ဖြစ်နိုင်မည်နည်း။
“သမီး မယုံဘူး”
ခရမ်းပြာ နတ်မိမယ်က ပျက်ရယ်ပြု၍ နှုတ်ခမ်းစူကာ အထင်သေးနေ၏။
“အဲ့ကောင် ဒီနေရာထိ ရောက်လာရတဲ့ အကြောင်းရင်းက ကံကောင်းသွားလို့ပဲ။ သူသာ ဖျက်မြင်းတစ်ကောင် ဖြစ်နေလို့ကတော့ အနောက်ဘက်နေ နေထွက်လာဦးမယ်”
ခရမ်းပြာ နတ်မိမယ်သည် ခေါင်းတခါခါနှင့် သူမဖခင်စကားကို လက်မခံချေ။ ဤသည်ကြောင့် ခရမ်းပြာ ဧကရာဇ် သက်ပြင်းချလိုက်မိသည်။
သူ၏သမီးဖြစ်သူသည် ထူးချွန်သော်လည်း အလွန် ဘဝင်မြင့်၍ မောက်မာသောကြောင့် အရာအားလုံးကို မြင်နိုင်စွမ်း မရှိဖြစ်နေ၏။
တစ်ခဏမျှ တွေးတောပြီးနောက် ခရမ်းပြာ ဧကရာဇ်သည် ယဲ့ဖန်ကိုသာ ပြန်၍ စိုက်ကြည့်နေသည်။
“မင်းက ဘယ်လိုလူစားမျိုးလဲဆိုတာ ငါ တကယ် သိချင်မိတယ်”
ဝုန်း!
ထိုသို့သောအချိန်၌ ပေါက်ကွဲသံတစ်သံ ထွက်ပေါ်လာပြီး ပါရမီရှင် လူငယ်တစ်ယောက် ရေးဆွဲလိုက်သော မှော်စာလုံးတစ်လုံးက ချက်ချင်း ထပေါက်ကွဲလာသည်။
ကျရှုံးသွားခြင်းပင်။ ထိုအသံ၌ ဆင့်ကဲဖြစ်ပွားနိုင်သည့် အစွမ်း ရှိနေပုံရသည်။
ဒုတိယတစ်ယောက်၊ တတိယတစ်ယောက်၊ စတုတ္ထတစ်ယောက်။
…
ပေါက်ကွဲသံများက ဆက်တိုက် ထွက်ပေါ်လာသည်။ လူငယ် ပါရမီရှင်များ တစ်ယောက်ပြီး တစ်ယောက် ကျရှုံးလာကြသည်။
ထို့နောက်တွင်မူ စားပွဲတစ်ခုမှနေ၍ ကြောက်ခမန်းလိလိ မိုးပြာရောင် အလင်းတန်းတစ်ခု ထွက်ပေါ်လာသည်။ ကြောက်မက်ဖွယ် မှော်စာလုံးတစ်လုံး ရေးသား၍ ပြီးသွားလေသည်။
“မိုးပြာရာ အလင်းတန်း၊ မြတ်စွာဘုရား … ဒါ မြေကမ္ဘာအဆင့် မှော်စာလုံးရဲ့ သဘာဝဖြစ်စဉ်ပဲ”
ချက်ချင်းဆိုသလိုပင် လူတိုင်း ဆူညံပွက်လောရိုက်လာကြသည်။ မြေကမ္ဘာအဆင့် မှော်စာလုံးသည် နတ်ဧကရာဇ် အလယ်အလတ်အဆင့် သိုင်းပညာရှင်တစ်ယောက်သာ ရေးဆွဲနိုင်သည့် အရာဖြစ်လေသည်။
“တကယ်ကို တောက်ပတဲ့ မိုးပြာရောင် အလင်းတန်းပဲ၊ ဒါ … ဒါက တိုးတက်လာတဲ့ အဆင့်ပဲ၊ ဒါက အလယ်အလတ် မြေကမ္ဘာအဆင့် မှော်စာလုံးနဲ့တူတယ်၊ မြတ်စွာဘုရား … တော်တော် ကြောက်ဖို့ကောင်းတာပဲ”
ဘေးပတ်လည်မှလူတိုင်းသည် ထိုမှော်စာလုံးမှ ပျံ့လွင့်လာသော မရဏ အငွေ့အသက်များကို ခံစားမိနေသည်။ လူတိုင်း အကြီးအကျယ် မျက်နှာပျက်နေကြသည်။
အထူးသဖြင့် အလယ်အလတ် မြေကမ္ဘာအဆင့် မှော်စာလုံးကို ရေးဆွဲလိုက်သူက မင်းသား ကျားလန် ဖြစ်နေသည်ကိုမြင်ပြီးနောက် လူတိုင်း ရှက်ရွံ့သွားကြလေသည်။
ပွဲသိမ်းလေပြီ။ ဤပြိုင်ပွဲ၏ အောင်နိုင်သူက မင်းသား ကျားလန် ဖြစ်လာမည်မှာ သံသယ ဝင်စရာပင် မလိုတော့ချေ။
ဝှစ်! ဝှစ်!
ထိုသို့သောအချိန်၌ နောက်ထပ် အလယ်အလတ် မြေကမ္ဘာအဆင့် မှော်စာလုံးနှစ်ခု ထွက်ပေါ်လာပြန်သည်။
လူတိုင်း ကျရှုံးသော်လည်း သုံးယောက် အောင်မြင်ခဲ့သည်။ ယခုတစ်ခေါက်၌ လူသုံးယောက်သာ နောက်တစ်ဆင့် တက်နိုင်ခဲ့သည်။ လူတိုင်း ပြီးသွားသည်ကိုမြင်ပြီး အားလုံး၏ အကြည့်များက ယဲ့ဖန်ထံ ကျရောက်လာသည်။ ထိုအကြည့်များထဲတွင် ပွဲလှပြီဟူသော အကြည့်များ၊ အထင်သေး၍ ထေ့ငေါ့ဟန်များနှင့် ထီမထင်ဟန်များ ပါဝင်နေသည်။
ယဲ့ဖန် အလှောင်ခံရမည်ကို စောင့်နေပုံရသည်။ အထူးသဖြင့် မင်းသား ကျားလန်ပင်၊ သူ့နှုတ်ခမ်း၌ ထီမထင်ဟန် အပြုံးတစ်ခု ဖြစ်ပေါ်နေပြီး ယဲ့ဖန် ကံကောင်းဦးလေမလားဟု ကြည့်နေသည်။
ခရမ်းပြာ နတ်မိမယ်၏ ယဲ့ဖန်ကို ကြည့်နေသော အကြည့်၌လည်း အထင်သေး၍ ရွံရှာဟန်များ ပါဝင်နေ၏။
ဤသည်ကိုကြည့်ပြီး မျောက်ပိန်လေးသည် မရယ်ဘဲ မနေနိုင်တော့ဘဲ ယဲ့ဖန်ကို အသာတွန်း၍ ပြောလိုက်သည်။
“ငါ့ညီ၊ ငါ မင်းကို လိုက်ပို့မယ်၊ ဟိုဟာထက် ပိုကောင်း …”
“အရှုံးပေးလိုက်ရအောင်”
မျောက်ပိန်လေးသည် အလယ်အလတ် နက်နဲအဆင့်ကို ရေးဆွဲနိုင်သည့် ဆရာသခင်၏ အစွမ်းအစကို သိနေသည်။ ထိုသူများသည် အလွန်ကို အစွမ်းထက်လှသည်။ လူအများ၏ လှောင်ပြောင်ခြင်းကို ခံရသည်ထက် အရှုံးပေးလိုက်ရသည်က တော်ပါသေးသည်။
*အရှုံးပေးရမယ်တဲ့လား*
ထိုအခါမှသာ ယဲ့ဖန်က ခပ်ဖြည်းဖြည်း လှုပ်ရှားလာသည်။
“ကောင်းပြီလေ”
ထိုသို့ပြော၍ ယဲ့ဖန်က မတ်တပ်ထရပ်လာသည်။ ထိုစဉ် သူ့နှာခေါင်းက ခပ်ရှုံ့ရှုံ့ဖြစ်သွားပြီး ယားကျိကျိ ဖြစ်လာသည်။
“ဟပ်ချိုး”
သူ နှာထချေလိုက်သည်။ ထို့နောက် နှာချေသံကြောင့် မှော်စာရွက်ပေါ်မှ မှင်ရည်များ ပျံ့လွင့်သွားသည်။ ချက်ချင်းဆိုသလိုပင် လူတိုင်း မယုံနိုင်ရသည့် မြင်ကွင်းတစ်ခု ဖြစ်ပေါ်လာ လေတော့သည်။
