ငရဲမှလာသောသူ
The Man from Hell
Author Autumn Wind 123
ဘာသာပြန် Han Shin
စာစဉ် 39 Chapter 575 မီးတောက်ဦးခွံ
ထိတ်လန့်သွားကြသည်။ ထိုအချိန်တွင် အင်မော်တယ်မျိုးနွယ်များအားလုံး ကြောက်လန့် နေကြသည်။ သူတို့သည် နတ်ဆိုးများ လက်ထဲ၌ အင်မော်တယ်ဘုရင်များ တစ်ယောက်ပြီး တစ်ယောက် သေဆုံးသွားကြသည်ကို မြင်ပြီး သွေးပျက်သွားကြသည်။
အင်မော်တယ်မျိုးနွယ်များအားလုံး အလွန် ကြောက်လန့်နေကြသည်။ အထူးသဖြင့် ရက်စက်ခြင်း အင်မော်တယ်ဘုရင်နှင့် မီးအင်မော်တယ်ဘုရင်တို့ပင်။ သူတို့သည် သရဲသဘက်ကို တွေ့လိုက်ရသကဲ့သို့ မယုံနိုင်လောက်အောင် ဖြစ်နေကြသည်။
*သန်မာလိုက်တာ*
လက်ရှိ နတ်ဆိုးများသည် ယခင်နှစ်ရာပေါင်းများစွာကထက် ပို၍တောင်မှ သန်မာနေသေးသည်။ သူတို့အတွက် အင်မော်တယ်ဘုရင်များကို သတ်ဖြတ်ခြင်းက ကြက်ကလေး ငှက်ကလေးကို သတ်ရသကဲ့သို့ လွယ်ကူလှသည်။
ထိုသို့သောအချိန်၌ မဟာနတ်ဆိုးအရှင်နှင့် မြေကမ္ဘာနတ်ဆိုးတို့၏ စုပေါင်းလက်သီးချက်က အင်မော်တယ်ဘုရင် လင်ထျန်း၏ကိုယ်ပေါ်သို့ ကျရောက်လာသည်။
အင်မော်တယ်ဘုရင် လင်ထျန်းသည် ရုတ်တရက် မီတာတစ်ထောင်ခန့် လွင့်ထွက်သွားသည်။ မြေကြီးပေါ်သို့ ပြန်ပြုတ်ကျလာပြီးနောက် သူ သွေးတစ်လုပ်မျှ အန်မိသွားလေသည်။ သူ၏ အမူအရာက စက္ကူကဲ့သို့ အလွန် ဖြူရော်နေသည်။
“မဟုတ်ဘူး … မဖြစ်နိုင်ဘူး”
အင်မော်တယ်ဘုရင် လင်ထျန်း၏ နဖူးမှနေ၍ ချွေးစေးများ တစက်စက် စီးကျလာသည်။ အင်မော်တယ်ဘုရင် အလယ်အလတ်အဆင့်နှင့် အင်မော်တယ်ဘုရင် စဦးအဆင့်တို့၏ ခွန်အားကွာခြားချက်က အတော်လေး ကြီးမားသည်။
ယခုအခါတွင်မူ မဟာနတ်ဆိုးအရှင် သို့မဟုတ် မြေကမ္ဘာနတ်ဆိုးတို့သည် အင်မော်တယ်မျိုးနွယ်တို့၏ အင်မော်တယ်ဘုရင် စဦးအဆင့်မျှသာ ရှိသောသူများ ဖြစ်လေသည်။
သူတို့ထဲက နှစ်ယောက်အတူ တိုက်ခိုက်သည်နှင့် အင်မော်တယ်ဘုရင် အလယ်အလတ်အဆင့် တစ်ယောက်ကို ဖိနှိပ်နိုင်သည်က အံ့ဩစရာ ကောင်းလှသည်။
ထိုမျှနှင့် မပြီးသေးချေ။ အင်မော်တယ်ဘုရင် လင်ထျန်း လဲကျသွားသည်နှင့် မဟာနတ်ဆိုးအရှင်နှင့် မြေကမ္ဘာနတ်ဆိုးတို့က အသားစားအကောင်များကဲ့သို့ ချက်ချင်း ပြေးဝင်လာသည်။ သူတို့နှစ်ယောက်လုံး၏ နတ်ဆိုးလက်သီးများက မိုးစက်များကဲ့သို့ အဆက်မပြတ် ကျဆင်းလာသည်။
*နောက်ဆုတ်ရမယ်၊ နောက်ဆုတ်၊ နောက်ဆုတ်*
အင်မော်တယ်ဘုရင် လင်ထျန်း နောက်သို့ ဆုတ်နေရသော်လည်း ဘယ်ညာ အညှပ်ခံထားရသဖြင့် ဖိအားများ၍ မောပန်းနေသည်။
သူ၏အရိုးများ ကျိုးကြေ၍ အက်ကွဲလာသည်။ ဒဏ်ရာများက အရိုးထဲထိ နက်ရှိုင်းလာကာ သွေးများက ဆက်တိုက် စိမ့်ထွက်လာသဖြင့် သူ ရူးမတတ် ဖြစ်နေ၏။
“သတ်”
ထွက်ပြေးနေသော အင်မော်တယ်ဘုရင် လင်ထျန်းသည် ရုတ်တရက် နတ်ဆိုးများ၏ ဖမ်းဆီးခြင်းကို ခံလိုက်ရပြီး သူ့ရင်ဘတ် ထိုးဖောက်ခံလိုက်ရသည်။
အင်မော်တယ်ဘုရင်၏ ကိုယ်ထဲမှ သွေးများ ပန်းထွက်လာပြီး လူတစ်ကိုယ်လုံး တုန်ယင်နေသည်။ အင်မော်တယ်ဘုရင် လင်ထျန်း မျက်ခုံးတဆတ်ဆတ် လုပ်နေသည်။ ထိုအခိုက်တွင် သူသည် မရဏ အငွေ့အသက်များကို ခံစားမိနေပြီး သူ ဆက်တိုက်နေပါက နတ်ဆိုးများ၏ လက်ထဲ၌ မုချ သေသွားလိမ့်မည်ဟု ခံစားမိနေ၏။
သို့သော် ကောင်းကင်ထက်မှ နတ်ဆိုးများ၏ တိုက်ပွဲက ပြီးဆုံးလုနီးပါး ဖြစ်နေသည်။ ထောင်သောင်းချီသော အင်မော်တယ်မျိုးနွယ်သည် ဝိညာဉ်စား ပုရွက်ဆိတ်များနှင့် နတ်ဆိုးများ၏ လက်ထဲတွင် အသတ်ခံရပြီး လူနည်းသထက် နည်းလာသည်။
ဂြိုဟ်၏မြေကြီးပေါ်တွင် အင်မော်တယ်မျိုးနွယ်တို့၏ အလောင်းအပိုင်းအစများဖြင့် ပြည့်နှက်နေ၏။ ကျန်ရှိနေသော အင်မော်တယ်မျိုးနွယ် သိုင်းပညာရှင်များကြားထဲတွင် တစ်ခြား မဟာနတ်ဆိုး ခြောက်ယောက်က သိုးအုပ်ကို ကျားဆွဲသကဲ့သို့ ပြုမူနေပြီး လက်သီးချက် တစ်ချက်စီတိုင်း၌ အင်မော်တယ်ဘုရင်များ အသတ်ခံနေရသည်။
ဤမြင်ကွင်းမှာ အင်မော်တယ်မျိုးနွယ်တို့၏ အဆုံးသတ်ဟု ထင်မှတ်ရသည်။
*သွားပြီ*
*အားလုံး ပွဲသိမ်းပြီ*
ကျန်ရှိနေသော အင်မော်တယ်မျိုးနွယ်များ အလွန်အမင်း စိတ်ဓာတ်ကျနေကြသည်။ သူတို့ မရဏ အရိပ်အယောင်များကို မြင်နေရသည်။
“သေစမ်း”
“ငါ အဲ့ပုဂ္ဂိုလ်ကို မဆင့်ခေါ်ချင်ဘူး၊ ဒါပေမဲ့ အဲ့လိုဖြစ်လာအောင် မင်းက ငါ့ကို အတင်းဖိအား ပေးနေတာပဲ”
“မင်းတို့အားလုံးကြောင့်”
ထိုသို့သောအချိန်၌ အင်မော်တယ်ဘုရင် လင်ထျန်း ရူးမတတ် ဖြစ်နေ၏။ သူ၏ဆံပင်များက လေထဲ လွင့်နေပြီး အလွန်အမင်း လူသတ်လိုသော အငွေ့အသက်များက ပျံ့နှံ့ထွက်ပေါ်လျက် ရှိသည်။
သူသည် လက်မောင်းကြားမှနေ၍ မီးတောက်ပုံ အရိုးခွံတစ်ခုကို ထုတ်ယူလိုက်ပြီး တစ်စုံတစ်ခုကို ရေရွတ်လိုက်သည်။
“ကျွန်တော့်ရဲ့ ကြီးမြတ်သော အင်မော်တယ်မီးလျှံ၊ ကျွန်တော် လင်းထျန်က သင့်ရဲ့ဦးခွံကနေ ဆင့်ခေါ်ပါတယ်”
“ကျေးဇူးပြုပြီး ဒီကိုလာပြီးတော့ နတ်ဆိုးတွေကို သတ်ဖြတ်ပြီး ကျွန်တော့် အင်မော်တယ်နယ်မြေကို အေးချမ်းအောင် လုပ်ပေးပါ”
ထို့နောက် အင်မော်တယ်ဘုရင် လင်ထျန်းက မီးတောက်ပုံ ဦးခွံကို ခေါင်းပေါ်မြောက်၍ လေဟာနယ်ကို လှမ်းကြည့်ကာ အသည်းအသန် ဦးညွတ်ဂါဝရပြုလေတော့သည်။
ဤမြင်ကွင်းကြောင့် နတ်ဆိုးများ တိုက်ခိုက်ရာမှ ရပ်တန့်သွားသလို အင်မော်တယ်များလည်း ထိတ်လန့်သွားကြသည်။
အင်မော်တယ်ဘုရင် လင်ထျန်း၌ နောက်ခံတစ်ခု ရှိနေလိမ့်မည်ဟု အင်မော်တယ်မျိုးနွယ်များအားလုံး ထင်မထားမိကြချေ။
*သူက အရှင်သခင်တစ်ယောက်ကို ဂါဝရပြုနေတယ်တဲ့လား*
*အံ့ဩစရာပဲ*
*အင်မော်တယ် မီးလျှံလား*
ရက်စက်ခြင်း အင်မော်တယ်ဘုရင်သည် တစ်ခါမှ မှင်တက်နေပြီးနောက် ထိတ်လန့်ကြောက်ရွံ့လာပြီး မျက်လုံးပြူးလာလေသည်။
“ခက်ပြီ … အင်မော်တယ်ဘုရင် လင်ထျန်းက မီးလျှံတောင်ထဲက ကြောက်စရာကောင်းတဲ့အရာကို ဆင့်ခေါ်နေတာလား”
သူ၏စကားကြောင့် ဘေးပတ်လည်မှ အင်မော်တယ်များအားလုံး အုတ်အော်သောင်းတင်း ဖြစ်သွားသည်။
မီးလျှံတောင်။ ထိုတောင်သည် လွန်ခဲ့သည့် နှစ်ထောင်ပေါင်းများစွာက ပေါ်လာခဲ့သော အင်မော်တယ်တောင် ဖြစ်လေသည်။ ထိုတောင်ပေါ်၌ မီးတောက်များက တစ်နှစ်ပတ်လုံး တောက်လောင်လျက် ရှိသည်။
ထိုမီးလျှံများကြောင့် ဘေးပတ်လည်မှ ဂြိုဟ်များ လောင်ကျွမ်း၍ အမှုန့်ဖြစ်သွားသည်။ လေဟာနယ်ထဲ၌ ဘာမှမရှိသလို ပြင်းထန်လှသည့် အပူရှိန်ကို တောင့်ခံရန် ခက်ခဲလှသည်။
ပြောရမည်ဆိုလျင် ထိုနေရာအား ဘေးပတ်လည်မှ ဂြိုဟ်စုနယ်မြေများက တားမြစ်နယ်မြေဟု ခေါ်ဝေါ်ကြသည်။
အင်မော်တယ်ဘုရင် အလယ်အလတ်အဆင့်တောင်မှ ထိုနေရာသို့ ခြေချသည်နှင့် လောင်ကျွမ်း၍ ပြာဖြစ်သွားနိုင်သည်။
ထိုအချိန်က မီးလျှံတောင်၏ ဆန်းကြယ်မှုကို လေ့လာချင်သော အင်မော်တယ်ဘုရင်များစွာ ရှိခဲ့သည်။ သို့သော် ဝင်လိုက်သည်နှင့် အပြင်မှလူများအားလုံး နှစ်ရာပေါင်းများစွာ အော်ဟစ်နေသည့် အသံများကို ကြားလိုက်ရသည်။
ထိုအင်မော်တယ်ဘုရင်များ၏ စိတ်ဝိညာဉ်မီးအိမ်များ ငြိမ်းသက်သွားသည်။ ခန္ဓာကိုယ်သည်လည်း လောင်ကျွမ်း၍ ပျောက်ဆုံးသွားသည်။
ထိုနေရာသည် တောင်မဟုတ်ဘဲ ဟေးဟယ် စကြဝဠာထဲမှ ထွက်လာသော ဦးခွံဖြစ်သည်ဟူသည့် ကောလာဟလလည်း ရှိသည်။
မီးလျှံဦးခွံ၊ ထိုဦးခွံက မည်မျှအင်အားကြီးမှန်း ဘယ်သူမှ မသိကြချေ။ သို့သော် တောက်လောင်နေသော မီးလျှံများကြောင့် အားလုံးကို နည်းနည်းလေးမှ အနားမကပ်နိုင်တော့ပေ။ သို့သော် ယခုအခါတွင်မူ …
အသက်ရှင်နေသော အင်မော်တယ်မျိုးနွယ်များက ကြောက်လန့်နေသော ယုန်များကဲ့သို့ အင်မော်တယ်ဘုရင် လင်ထျန်းနှင့် ဝေးရာသို့ ထွက်ပြေးလေသည်။
ထိုစဉ် အင်မော်တယ်ဘုရင် လင်ထျန်း၏ ဘေးပတ်လည်မှ လေဟာနယ်သည် အရည်ပျော်လာပြီး လေဟာနယ်ထဲမှနေ၍ ရေများ စီးကျလာသည်။ ပူပြင်းသော အပူချိန်က ပျံ့နှံ့လာသည်။
ရက်စက်ခြင်းဂြိုဟ်ပေါ်မှ တောင်ကုန်းများ၊ သစ်ပင်များနှင့် ပန်းပင်များ အပါအဝင် အားလုံး အရည်ပျော်သွားသည်။ ပန်းပွင့်များသည့် ပူပြင်းသော အပူချိန်ကြောင့် လောင်ကျွမ်းကာ အမှုန့်ဖြစ်သွားလေသည်။ အရာအားလုံး ပျောက်ဆုံးသွားလေ၏။
“တော်တော်ပြင်းတဲ့ အပူချိန်ပဲ”
ထိုလူများသာမက မဟာနတ်ဆိုးအရှင် ရှစ်ယောက်ပါ အရည်ပျော်မတတ် ခံစားမိ၍ နောက်ဆုတ်သထက် ဆုတ်လိုက်မိသည်။
အားလုံး၏ ထိတ်လန့်နေသော အကြည့်အောက်၌ လေဟာနယ်တစ်ခုလုံး အက်ကွဲ၍ ပုံရိပ်တစ်ခု ထွက်ပေါ်လာသည်။
ထိုအရာမှာ တောင်တစ်လုံး ဖြစ်သည်။ ထိုတောင်ပေါ်၌ မီးလျှံများက အဆက်မပြတ် တောက်လောင်လျက် ရှိသည်။ ထိုအရာက ကောင်းကင်ထက်၌ ဝဲပျံ၍ တည်ရှိနေ၏။ ၎င်း၏ ပြင်းထန်သော အပူချိန်က ပျက်သုဉ်းခြင်းဂြိုဟ်ကို အရည်ပျော်၍ တစ်စစီ ဖြစ်မတတ် ဖြစ်လာသည်။
ထိုသည်သာမကချေ။ မီးလျှံတောင် ပေါ်လာသည်နှင့် ပြင်းထန်သော အပူရှိန်က ဆက်တိုက် ပျံ့နှံ့လာသည်။ အင်မော်တယ်မျိုးနွယ်၊ နတ်ဆိုးမျိုးနွယ်၊ ဝိညာဉ်စားပုရွက်ဆိတ်နှင့် အင်မော်တယ်ဘုရင်များပင် ထိုမီးလျှံကြောင့် အသည်းအသန် ထွက်ပြေးကြရသည်။
မီးလျှံတောင်က အားလုံး၏အထက်သို့ ရောက်လာမှသာ အားလုံး သေချာ မြင်လိုက်ရသည်က မီးလျှံတောက်လောင်နေသော ဦးခေါင်းတစ်လုံးပင်။ အသားဟူ၍ တစ်စက်မျှမရှိဘဲ ဦးခွံတစ်ခုသာ ရှိနေသည်။
မီးလျှံမျက်လုံးတစ်စုံက အားလုံးကို သေးငယ်သော ပုရွက်ဆိတ်များကို ကြည့်သကဲ့သို့ ကြည့်နေသည်။
“ငါ့ကို ဘယ်သူ ထပ်ခေါ်တာလဲ”
ကြောက်စရာကောင်းသော မီးလျှံက ပါးစပ်ကို ဖွင့်လိုက်ပိတ်လိုက်လုပ်၍ စကားပြောလာသောအခါ မိုးခြိမ်းသံကဲ့သို့ အော်သံ ထွက်ပေါ်လာသည်။
သူ့စကားကို ကြားသည်နှင့် အင်မော်တယ်ဘုရင် လင်ထျန်းသည် အပေါ်ကို မော့ကြည့်၍ တုန်ယင်နေဟန်ဖြင့် သူ့ခေါင်းထက်မှ ဦးခွံအပိုင်းအစကို မြှောက်ပြလေ၏။
“အရှင်ရှန်းဟော်၊ ကျွန်တော်မျိုး ရှောင်လင်ထျန်းပါ”
“အရှင်ရှန်းဟော် ကျေးဇူးပြုပြီး နတ်ဆိုးတွေကို သတ်ပေးပါ”
