ငရဲမှလာသောသူ
The Man from Hell
Author Autumn Wind 123
ဘာသာပြန် Han Shin
စာစဉ် (32) Chapter (478) စက်ဆုပ်ဖွယ်ကောင်းသော မင်းသား
ဝုန်း!
ကောင်းကင်ထက်မှ ငွေရောင်လျှပ်စီးတန်းက “ကျားနှစ်ကောင်” ကာရန်နံဘေကို ရေးသားထားသော စာရွက်အား ပြင်းထန်စွာ စုတ်ပြဲလိုက်သည်။
ရုတ်တရက် ကြောက်ခမန်းလိလိ ဖျက်ဆီးနိုင်သော အရှိန်အဝါတစ်ခုက လေထုထဲ ပျံ့လွင့်လာသည်။
ဥယျာဉ်ထဲရှိ ပါရမီရှင်လူငယ်များသည် ထိုတစ်မူထူးခြား၍ ဖျက်ဆီးနိုင်စွမ်းရှိသော စွမ်းအင်ကို တောင့်မခံနိုင်တော့ဘဲ ကြမ်းပြင်ပေါ် ဒူးထောက်ကျသွားကြသည်။
လူတိုင်း၏ ခြေထောက်များက အားမရှိတော့ဘဲ တစ်ကိုယ်လုံး တောင်ကြီးတစ်လုံး ပိကျနေသလို ခံစားနေရသည်။
ပါရမီရှင် လူငယ်တိုင်း၏ အတောမသတ်နိုင်သော ကြောက်ရွံ့မှုက မယုံနိုင်စရာ ကောင်းလှသည်။
စင်မြင့်ထက်မှ ခရမ်းပြာ ဧကရာဇ်တောင်မှ ဖြူဖတ်ဖြူရော် ဖြစ်နေပြီး နဖူးမှ ချွေးများ တဒီးဒီး စီးကျလာသည်။
တောက်! တောက်!
သူသည် မျက်ခုံး တဆတ်ဆတ်လှုပ်နေပြီး ခြောက်ခြားနေ၏။
“ရှေးဟောင်း နတ်ဘုရားသိုင်းကျမ်း၊ ဒါ ဘယ်လိုလုပ် ဖြစ်နိုင်မှာလဲ”
ခရမ်းပြာ ဧကရာဇ်သည် နှစ်ထောင်ပေါင်းများစွာ ရှင်သန်ခဲ့သော် လူအိုကြီးတစ်ယောက် ဖြစ်သည်။ သို့သော် သူသည် ယခုမှ ရှေးဟောင်း နတ်ဘုရားသိုင်းကျမ်းတစ်ခု ထွက်ပေါ်လာသည်ကို ပထမဆုံးအကြိမ် မြင်ဖူးခြင်း ဖြစ်လေသည်။
ကျယ်ပြောသော နဂါးငွေ့တန်း အင်ပါယာထဲ၌ ရှေးဟောင်း နတ်ဘုရား သိုင်းကျမ်းက အလွန် အနည်းငယ်သာ ရှိသည်။ ယခုအခါတွင်မူ …
“သူ …သူက ကလေးထိန်း ကာရန်နဘေကို ရှေးဟောင်း နတ်ဘုရား သိုင်းကျမ်းအဖြစ် ပြောင်းပစ်တယ်၊ မြတ်စွာဘုရား … ဖြစ်နိုင်တာက ဒီလူက …”
ခရမ်းပြာ ဧကရာဇ်၏ စိတ်ထဲသို့ မယုံနိုင်စရာကောင်းသည့် အတွေးတစ်ခု ဝင်ရောက်လာသည်။ သူ့မျက်နှာတစ်ခုလုံး ပြာနှမ်း၍ အေးစက်လာသည်။
တစ်ဖက်တွင်မူ မင်းသား ကျားလန်သည် ကြမ်းပြင်ပေါ် လဲကျလို့နေ၏။ သူသည် ကောင်းကင်ထက်မှ “ကျားနှစ်ကောင်” ဟူသော စာလုံးကို ငေးကြည့်၍ သူ့စိတ်ထဲ ဗလာဖြစ်၍ နေသည်။
“ရှေးဟောင်း နတ်ဘုရား သိုင်းကျမ်းတဲ့လား၊ မဟုတ်ဘူး … မဖြစ်နိုင်ဘူး။ ဘယ်လိုလုပ် သူက နတ်ဘုရား ဆရာသခင်အဆင့်လေးနဲ့ ရှေးဟောင်း နတ်ဘုရား သိုင်းကျမ်းကို ရေးနိုင်မှာလဲ”
ထိုမျှနှင့် မလုံလောက်သေးချေ။ “ကျားနှစ်ကောင်” ဟူသော စာလုံးအောက်၌ သူ၏ မိုးကောင်းကင်အဆင့် သိုင်းကျမ်းသည် ကြွက်က ကြောင်ကို တွေ့သကဲ့သို့ ကောင်းကင်ထက်မှ ကျလာပြီး တုန်ခါနေသည်ကို သူ တွေ့လိုက်ရသည်။
ပြောရမည်ဆိုလျင် “ကျားနှစ်ကောင်” သည် သိုင်းကျမ်းကျင့်စဉ်တို့၏ ဘုရင် ဖြစ်နေသည်။
“ဂါး”
သို့သော် ထိုမျှနှင့်မလုံလောက်သေးဘဲ မိုးကောင်းကင်ထက်မှ ရက်စက်ကြမ်းပြုတ်သော ကျားနှစ်ကောင်၏ ပုံရိပ်ယောင် ဟိန်းဟောက်သံများ ထွက်ပေါ်လာ၏။
ကျားတစ်ကောင်၌ နားရွက်များမရှိသလို ကျန်တစ်ကောင်၌ အမြီးမရှိချေ။ သို့သော် ၎င်းတို့၏ ကြောက်စရာကောင်းသော ဦးခေါင်းထက်၌ ရက်စက်၍ သွေးဆာဟန် ထင်ဟပ်နေသည့် “ဘုရင်” ဟူသော စကားလုံး ရှိနေသည်။
“ရှေးဟောင်း နတ်ဘုရား အာရုံသိုင်းကျမ်းပါလား”
ခရမ်းပြာ နတ်မိမယ်၏ ချောမောသော မျက်နှာလေးသည် ဖြူဖတ်ဖြူရော်ဖြစ်နေပြီး ကောင်းကင်ထက်မှ စာလုံးကိုကြည့်ရင်း တစ်ကိုယ်တည်း ရေရွတ်နေသည်။
သူမစိတ်ထဲ၌ ဆုံးရှုံးခြင်းနှင့် မရေမရာဖြစ်စိတ်များ ဖြစ်ပေါ်နေပြီး ယဲ့ဖန်အား မယုံနိုင်သော မျက်လုံးများနှင့် ကြည့်နေမိသည်။
ထိုစဉ် ယဲ့ဖန် လက်တစ်ဖက် လှုပ်လိုက်သည်နှင့် လေပြင်းမုန်တိုင်း ပျောက်ကွယ်သွားပြီး လျှပ်စီးတန်းများ ပျောက်ကွယ်သွားသည်။
ဉယျာဉ်ထဲရှိ အရာအားလုံး တစ်ဖန်ပြန်၍ ငြိမ်းချမ်းသွားလေသည်။ ထို့နောက် ထိုစာရွက်သည် အသက်ရှိသကဲ့သို့ ယဲ့ဖန်၏ လက်ဝါးပေါ် ပြန်၍ကျရောက်လာသည်။
တိတ်ဆိတ်၍နေသည်။ ထိုသို့သောအချိန်၌ ဥယျာဉ်တစ်ခုလုံးသည် သုဿန်အလား တိတ်ဆိတ်နေ၏။
လူတိုင်း၍ မယုံသင်္ကာဖြစ်၍ ထိတ်လန့်နေသော အကြည့်များဖြင့် ယဲ့ဖန်ကို ကြည့်နေကြသည်။ အထူးသဖြင့် မျောက်ပိန်လေးသည်။
သူသည် ယဲ့ဖန်အား ယခုလေးတင် မိဘနှစ်ပါးနှင့် ပြန်ဆုံရသကဲ့သို့ ကြည့်နေပြီး တစ်ဖက်လူသည် ပို၍ မြင့်မား၍ အလွန်အမင်း ထူးဆန်းလှသည်ဟု ခံစားမိနေသည်။
“အဟမ်း”
လေထုအခြေအနေ အလွန် စိတ်ဓာတ်ကျ လေးလံနေသည်ကို ခံစားမိပြီး ခရမ်းပြာ ဧကရာဇ်သည် အလျင်အမြန် ချောင်းဟမ့်လိုက်ပြီးနောက် ကြေညာချက် ထုတ်ပြန်လိုက်သည်။
“တတိယပြိုင်ပွဲမှာ ယဲ့ဖန်ရဲ့ ရှေးဟောင်း နတ်ဘုရားသိုင်းကျမ်းက အနိုင်ရသွားပါတယ်”
“ပြိုင်ပွဲသုံးပွဲလုံးကို အနိုင်ရခဲ့သူမို့ သူသာလျင် ချန်ပီယံ ဖြစ်ပါတယ်”
ထိုစကားအဆုံး၌ ဥယျာဉ်တစ်ခုလုံး ဆူညံသွားသည်။
လူငယ် ပါရမီရှင်တိုင်း ယဲ့ဖန်ကို ပြန်ကြည့်နေမိကြပြီး ယခုအခါတွင်တော့ အထင်သေး စက်ဆုပ်ဟန်များအစား တအံ့တဩနှင့် မယုံနိုင်ဟန်များဖြင့်သာ ကြည့်နေကြသည်။
“နေဦး”
ထိုစဉ် အေးတိအေးစက် အော်သံတစ်သံ ထွက်ပေါ်လာသောကြောင့် လူတိုင်း မှင်တက်သွားကြသည်။ လူတိုင်း လှည့်ကြည့်လိုက်သောအခါ ထိုသူက မင်းသား ကျားလန် ဖြစ်နေသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။
ဤမြင်ကွင်းကြောင့် လူတိုင်း မျက်မှောင်ကြုတ်သွားကြသည်။ အထူးသဖြင့် ခရမ်းပြာ ဧကရာဇ်သည် မသိမသာ မျက်နှာပျက်နေ၏။
“မင်းသား၊ အခု အနိုင်ရသူက မင်း …”
ခရမ်းပြာ ဧကရာဇ်သည် မင်းသား ကျားလန်က ရလဒ်ကို လက်မခံနိုင်ဖြစ်နေသည်ဟု တွေးမိသောကြောင့် ရှင်းပြချင်နေ၏။
သို့သော် ထိုသို့သောအချိန်၌ မင်းသားကျားလန်၏ မျက်နှာတွင် မကျေမချမ်း ဖြစ်နေဟန်များ ရှိမနေချေ။ ထိုအစား သူက ယဲ့ဖန်အား ဝမ်းမြောက်၍ လောဘတက်နေဟန်ဖြင့် ကြည့်နေသည်။
“ခရမ်းပြာ ဧကရာဇ်၊ ရှင်းပြစရာ မလိုပါဘူး။ ဒီမင်းသားက သူ ပထမရတာကို နားလည်ပါတယ်”
*ဟမ်*
မင်းသား ကျားလန်၏ စကားကြောင့် လူတိုင်း မှင်တက်သွားကြသည်။ မင်းသား ကျားလန် ဘာလုပ်ချင်နေသလဲ သူတို့ မသိကြချေ။ ထိုစဉ် မင်သား ကျားလန်က ဆက်ပြောလာသော စကားကြောင့် လူတိုင်း မယုံနိုင်လောက်အောင် ဖြစ်သွားကြသည်။
“ဒါပေမဲ့ ဒီလူက ကျုပ်ရဲ့ ကျားလန်အင်ပါယာက အလိုရှိနေတဲ့ တရားခံပြေး ဖြစ်မယ်လို့ ကျုပ် သံသယ ရှိနေတယ်”
ထိုသို့ပြောပြီး မင်းသား ကျားလန်က လက်ကိုမြှောက်ကာ ပြောလိုက်သည်။
“ဒီကို လာကြစမ်း၊ သူ့ကို ဖမ်းလိုက်ကြစမ်း၊ ပြီးရင် ငါ သူ့ကို ကျားလန် တော်ဝင်မိသားစုဆီ ခေါ်သွားပြီး နှိပ်စက်စစ်ဆေးရမယ်”
*ဘာ*
ထိုစကားက လူတိုင်းကို ထိတ်လန့်အံ့အားသင့်သွားစေသည်။ ထို့နောက် မင်းသား ကျားလန်သည် ပထမရသူက ဘယ်သူဆိုတာကို အရေးမစိုက်မှန်း လူတိုင်း သတိထားမိလာကြသည်။
သူသည် ယဲ့ဖန်၏ ကြောက်မက်ဖွယ်ကောင်းသော ကျင့်စဉ်ကို လိုချင်နေမှန်း သိသာလှသည်။ သူသည် ဤသို့သော ကြောက်မက်ဖွယ်ကောင်းသည့် လုပ်ဆောင်မှုအတွက် ယဲ့ဖန်အား ဖမ်းဆီးချင်သလို သူ့ကိုယ်ပိုင်အကျိုးအတွက် ယဲ့ဖန်ကို ကျွန်ခံစေချင်နေသည်။
ယုတ်မာလှသည်၊ အရှက်မဲ့လှ၏။
ဥယျာဉ်တစ်ခုလုံးရှိ လူတိုင်းသည် မင်းသား ကျားလန်၏ အရှက်မဲ့မှုအပေါ် အလွန်အမင်း စက်ဆုပ်သွားကြသည်။ အထူးသဖြင့် ခရမ်းပြာ ဧကရာဇ်ပင်၊ သူ၏ မျက်နှာက အလွန် သုန်မှုန်၍နေ၏။
“မင်းသား၊ မစ္စတာယဲ့က ဒီသားမက်လောင်း ရွေးချယ်ပွဲရဲ့ အနိုင်ရသူပါ။ ဒီတော့ ဒီလူအိုကြီးရဲ့ မျက်နှာကို ထောက်ပြီးတော့ ဒီကိစ္စကို လက်လျှော့ပေးပါ”
ဖြောင်း!
သို့သော် ခရမ်းပြာ ဧကရာဇ်၏ စကားအဆုံး၌ မင်းသားကျားလန်က သူ့မျက်နှာကို အားနှင့် ရိုက်ချလိုက်သည်။
“ရဲတင်းလိုက်တာ”
မင်းသား ကျားလန်သည် ခရမ်းပြာ ဧကရာဇ်ကို စိုက်ကြည့်၍ နှုတ်ခမ်းကိုတွန့်ကာ ပြောလိုက်သည်။
“ခရမ်းပြာ ဧကရာဇ်၊ ကျုပ်က မင်းသား၊ ခင်ဗျားက ကျုပ်လက်အောက်ခံတိုင်းပြည်လူ၊ ကျုပ်ရဲ့ အစေခံပဲ။ ခင်ဗျားကများ ကျုပ်ကို မျက်နှာသာပေးပါလို့ ပြောရဲတယ်ပေါ့”
“ကျုပ် မျက်နှာသာပေးတယ်၊ ခင်ဗျား လုပ်ရဲလား”
မောက်မာလှသည်။ ဗိုလ်ကျလွန်း၏။
ထိုအချိန်၌ မင်းသား ကျားလန်ကြောင့် လူတိုင်း အံ့အားသင့်နေကြသည်။ ခရမ်းပြာ ဧကရာဇ်၏ မျက်နှာက ချက်ချင်း ရောင်ကိုင်းလာသော်လည်း သူ ပြန်မပြောရဲချေ။
တစ်ဖက်လူသည် အင်ပါယာ၏ မင်းသား တစ်ပါး ဖြစ်သည်။ အကယ်၍ သူသာ တစ်ဖက်လူကို ရန်စမိပါက မိနစ်ပိုင်းအတွင်း နတ်မိမယ်ဂြိုဟ်ကြီး ပျက်သုဉ်းသွားလိမ့်မည်။
ဒေါက်! ဒေါက်! ဒေါက်!
ထို့နောက် မင်းသားကျားလန်သည် လူအုပ်၏ ဒေါသကို လုံးဝ အရေးမစိုက်ဘဲ ယဲ့ဖန်ထံသို့ တစ်လှမ်းချင်း လှမ်းလာသည်။
မင်းသားကျားလန်နှင့် အခြားသူများ၏ ခံစားချက်ကို ခံစားမိပြီး မျောက်ပိန်လေး အလွန် မျက်နှာပျက်သွားသည်။
ထို့နောက် သူသည် ရှေ့သို့တိုး၍ ယဲ့ဖန်ရှေ့၌ ပိတ်ရပ်လိုက်သည်။
“မင်းသား ခင်ဗျားက တအား မောက်မာလွန်းတယ်၊ ခင်ဗျား ရန်စသလို ဖြစ်မှာကို မကြောက်ဘူးလား”
မျောက်ပိန်လေးသည် ယဲ့ဖန်အား မကြာသေးခင်မှ သိရသော်လည်း တစ်ဖက်လူ၏ ထူးဆန်းသော အရည်အချင်းကို လေးစားအားကျမိပြီးသား ဖြစ်နေသည်။
ထို့ကြောင့် ယဲ့ဖန် နှိပ်စက်ညှင်းပန်းခံရမည်ကို သူ မလိုလားပါ။ သူ့စကားကိုကြားပြီးနောက် မင်းသား ကျားလန်က ခြေလှမ်းကို ရပ်၍ သရော်ပြုံး ပြုံးလိုက်သည်။
“ရန်စမိမယ်တဲ့လား”
ထိုသို့ပြောပြီး မင်းသားကျားလန်သည် လူတိုင်း၏ ဒေါသထွက်နေသော မျက်နှာကို လှမ်းကြည့်ပြီး အလွန် အထင်သေးဟန် ပြလာသည်။
“ဒီနေရာက ဘုရင်တွေ အုပ်စိုးတဲ့ နေရာပဲ၊ လူတစ်ယောက်က ငါ့ကို ရန်စရင် ငါ အဲ့လူကို သတ်ပစ်မယ်။ ဂြိုဟ်စုတွေက ငါ့ကို ရန်စရင် ငါ အဲ့ဂြိုဟ်စုကို ဖျက်ဆီးပစ်မယ်”
“ဘာကို ရန်စမိရမှာလဲ”
မင်းသားကျားလန်၏ စကားက လူတိုင်း၏ ဒေါသအား ပိုဆူလာအောင် လုပ်မိသွားသည်။ လူတိုင်းသည် လက်သီးကို ကျစ်ကျစ်ပါအောင် ဆုပ်၍ ဒေါသထွက်နေကြသည်။
ဤသည်ကို မြင်သော်လည်း မင်းသား ကျားလန်က အရေးမစိုက်ချေ၊ သူသည် ယဲ့ဖန်ကိုသာ စိုက်ကြည့်၍ ထီမထင်ဟန် ပြောလိုက်သည်။
“ကောင်လေး မင်း ငါ့ကို အံ့ဩအောင် လုပ်နိုင်တာကိုတော့ ငါ ဝန်ခံရမယ်”
“ဒါပေမဲ့ ကံမကောင်းတာက မင်းမှာ ဒီလို စွမ်းဆောင်မှုမျိုး ရှိပေမဲ့ မင်းက ခွန်အားကတော့ မသာဘူး။ ဒီတော့ ငါက ကျား မင်းက သိုးပေါက်ပေါ့ကွာ”
ထိုသို့ပြောပြီး မင်းသားကျားလန်က အချက်ပြလိုက်သည်။
ဝှစ်! ဝှစ်! ဝှစ်!
သူ့အနောက်မှ နတ်ဧကရာဇ်အဆင့်နှစ်ယောက်နှင့် ဒါဇင်နှင့်ချီသော နတ်ဧကရာဇ် တစ်ပိုင်းအဆင့်များက ရှေသို့တိုး၍ ယဲ့ဖန်ထံသို့ ပြေးဝင်လာကြသည်။
ကြောက်မက်ဖွယ်ကောင်းလှသည်။ ပြင်းထန်လှသော လူသတ်လိုသည့် အရိပ်အငွေ့များက ယဲ့ဖန်ကို လွှမ်းခြုံသွားလေသည်။
ထိုစဉ် မျောက်ပိန်လေးက ယဲ့ဖန်ကိုဆွဲ၍ ရှောင်တိမ်းရန် ပြင်လေသည်။ ဖြူဝင်းသော လက်ဝါးတစ်ဖက် ရုတ်တရက် ထွက်ပေါ်လာပြီး ဒါဇင်နှင့်ချီသော သိုင်းပညာရှင်များက ချက်ချင်း ရိုက်သတ်တော့သည်။
ဝုန်း!
မျက်စိရှေ့မှ နေရာတစ်ခုလုံး ပေါက်ကွဲသွားသည်။ ထို့အတူ ထိုသိုင်းပညာရှင်များသည် အော်ပင်မအော်လိုက်ရဘဲ အသားလုံး ဖြစ်သွားကြလေသည်။
