Evlilik için zorlanan iki genç..
Babasının zoruyla sevmediği bir kızla evlenmek için tamam demişti Gökalp. Ama unuttuğu bir şey vardı.
Zeynep..
Genç kız liseyi yeni bitirmiş, üniversite sınavına girmek için heyecanlıyken evlilik
konusu açılmıştı...
Ben geldim canlarım. Herkese keyifli okumalar dilerim. Oy ve yorumlarınızı bekliyorum.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Numan beyin gelmesi herkesi şaşkına uğratmış, kimseden ses çıkmıyordu. Önce Mustafa bey ayağa kalktı. Ardından şaşkınlığını üzerinden atamamış olan Gökalp. Serap hanım ise oturduğu yerde kalakalmış, hiçbir şey söylemeden bakıyordu. Zeynep, kocasının gerildiğini anlayınca kolunu sıvazladı hafifçe. Genç adam, karısının elini tutup ondan güç alırcasına parmaklarını parmaklarına geçirdi.
"Neden geldin?" diye sordu Gökalp çattığı kaşlarıyla ona bakarken. Sesi gür ve oldukça sertti.
Numan bey utançla başını eğdi. "Gelmeyecektim. Güldane aradı beni. Sizin Karadeniz'e gittiğiniz zamandan beri herşeyi anlattı. Pişman olduğumu biliyor, beni davet etti. Gelmem için ısrarcı oldu. Seninle konuşmak istediklerim var oğlum." deyince Mustafa beyin öfkeli bakışları karısına çevrildi. Güldane hanım da kocasına aynı bakışlarla karşılık verdi.
Zeynep, Gökalp'e doğru yaslandı hafifçe ve fısıldadı. "Konuş babanla hayatım. Pişman olduğu belli. Bir şans ver."
Gökalp, sesini herkesin duymasını umursamadan cevap verdi. "Ben ona kaç kez şans verdim Zeynep! Kaç kez alttan aldım! Bir daha aynı hatayı yapmam."
Numan bey, oğlunun söyledikleriyle üzgünce bakarken Mustafa bey yerine oturdu. Zeynep bir babasına, bir Gökalp'e, bir de umursamazca televizyon izleyen Serap annesine baktı. En son annesine döndü bakışları. Güldane hanım omuzlarını kaldırıp indirirken Numan bey, hüzünle gelinine baktı.
"Bana neden bakmıyorsun Zeynep?" Bir anda sorulan soru genç kızın buz kesmesine neden oldu. Aklına Numan beyin, Gökalp'e kendisi hakkında söyledikleri yankılandı. Burukça gülümsedi.
"Ben sana söyleyeceğimi söyledim Numan amca." kestirip atarak. Kendisine iftira atan bu adamı amca bilmişti. Öz amcası gibi.. Hatta bir süre baba da demişti. Peki neydi de suçu bir anda kendisini gözden çıkarmıştı baba dediği adam?
Gökalp bakışlarını Mustafa beye çevirdi. "Biz gidelim baba, müsaadenle." deyip elini öptü. Mustafa bey de onunla vedalaştıktan sonra kızına sarıldı.
Gökalp, Serap hanım ve Güldane hanımla da vedalaştıktan sonra babasına hiç bakmadan Zeynep'in elinden tutup kapıya ilerledi. Ayakkabılarını giyerken Güldane hanım onların ardından gelmişti.
"Anne, yapmak istediğin şeyi anlayabiliyorum. Numan amcanın tekrar evine dönmesini ve herkesle barışmasını istiyorsun ama keşke bunu Gökalp'e ve Serap anneye de sorsaydın. Onların haberi olmadan böyle bir şey yapmanı beklemezdim." dedi Zeynep üzgünce.
Güldane hanım mahcup bir şekilde damadına baktı. "Oğlum vallahi niyetim kötü değildi. Siz barışın istedim. Böyle ayrı gayrı olmuyor. Hem pişman olmadığını anlamasam yeminle çağırmazdım."
