Temptation Series #1: Nicholai Romero [COMPLETED]

39

Months passed by.

Masyadong naging mabilis lahat ng pangyayari dito sa ibang bansa. Masyado ng malaki ang tyan ko dahilan para mahirapan nako lalo. Baka sa susunod na linggo o di kaya araw, manganak nako. Mabuti na lang at nandito si Mama para alagaan at asikasuhin ako. Si Papa ay nandyan rin pero inaasikaso niya pa rin ang trabaho nila. Si Peter? Nandito rin siya. Ginagawa niya lahat ng gawain dito, inaalagaan niya rin ako at tinutulungan niya din si Papa sa business. Medyo naging malapit na nga si Peter sa pamilya ko. Pero kahit anong pilit niya sakin tungkol sa favor niya, 'di pa rin ako umuoo.

He always tend that he will take the risks instead of Nicholai. But, I won't let that happened, for Pete's sake.

Mom went to the grocery and Dad went to their office. Naiwan kami ni Peter dito sa bahay, as usual. Kasalukuyan akong nakaupo sa swimming pool area, agad naman akong nadatnan ni Peter dun. He's topless right now. Maybe, he will go to swim. I look away. Nag iwas talaga ako ng tingin dahil hindi naman ako komportable. Hindi man ito ang unang beses na makita ko siyang topless, pero di talaga ako sanay. He stayed here for almost how many months already, and I don't expect this to be happened. Tinatawagan niya lang lagi sina Tita at Tito to update and inform about him. Hindi ko inakala na ganito siya kaseryoso sakin, he can leave everything just to be with me. I wonder how lucky and blessed I am eventhough we're not that as compatible with each other.

Tumigil siya sa mismong harapan ko, pero pilit ko pa din na wag siyang tignan. Masyado man OA, pero ayoko talaga. Naramdaman ko ang pag upo niya dahilan para pumantay siya sakin. Tinignan ko siya dahilan para nginitian niya ko.

"Swimming?" he asked.

"How can I swim? Tell me." I answered.

Mas lalong lumaki ang ngisi nito. Agad rin naman siyang tumayo ulit, at mukhang ready ng maligo.

"Just kidding. Mahihirapan ka lang syempre. Manganak kana kase para magawa mo na ulit lahat ng bagay na gusto mo." dagdag pa niya dahilan para magtaka ako.

Tumalikod na ito at nagswimming na. Naiwan akong mag isa na nakaupo at sinusundan ang bawat galaw niya. Sa kabila ng lahat, tinanggap niya pa rin ako. Iba nga si Peter sa lahat, kaya masasabi kong dapat siyang pagka ingatan.

Napatingin ako sa tyan ko, masyado na itong malaki. Baka 'di lang ako makapaghanda at baka lumabas na toh. Nag ready na rin ako sa magiging pangalan nito. Ready kana dyan anak, marami ng naghihintay sa paglabas mo.

"Hey. Is there something wrong?" rinig kong tanong ni Peter. Tinignan ko siya at nakaahon na ito.

"Wala naman. Bat mo natanong?" mahinang tugon ko.

"Tinitignan mo ng maigi yang tyan mo. I'm worried, baka kase may problema o di kaya baka manganak ka na lang dyan bigla." Ani nito. Lumapit na siya sakin dahilan para umusog ako sa aking kinauupuan. Tinabihan rin naman niya ko.

"Ah. Okay lang naman ako. Tinitignan ko lang yung tyan ko, excited lang ako dahil malapit na ang paglabas nito." sagot ko.

"I know. I'm so proud with you, Ara. Depsite of all, you're strong enough to face everything. Hindi talaga ako nagsisi na magkagusto sa gaya mo."

Napatingin ako sa kanya at ganon din siya. Nagtama ang mga paningin namin, pero wala. Hindi ko nararamdaman yung feeling na pinaparamdam ni Nicholai sakin pag nasa ganitong posisyon kami. Bat ba wala akong maramdaman pagdating kay Peter? 2 years na rin kaming magkasama at magkadikit palagi pero wala talaga. Unlike, Nicholai, unang kita ko pa lang sa kanya halos kung ano ano na naramdaman ko sa 'di masabing dahilan.

"Kailangan ko maging matatag kase yun kailangan. Magiging ina nako, at kailangang ipaghandaan ko na yun." tugon ko lang sa kanya.

"I know."