Temptation Series #1: Nicholai Romero [COMPLETED]

08

"What? You're kidding me, Nicholai! I know you like me too. The way you kiss my lips, touch my body and for the pleasure you gave on me. You're just saying that to make me jealous. Babe, tell me what's wrong? Tell me, please. Don't do this to me. I'm begging."

"I'm not kidding Olivia, and you know that. At the first place, I don't like you. All I want for you is your fucking body, that's all. I don't have also a fucking reasons to make you jealous, cause we're not that special as you think. Lastly, stop calling me 'babe'."

"No! Nicholai, I want you. I really want you. You're just confused. Babe, please."

"I said stop calling me like that Olivia! Are you fucking dumb? Can you please leave us alone?

"W-What? You want me to leave? Really, Nicholai? You really choosing that ugly girl over me? Are you out of your mind huh? Nicholai, ple-----"

"I said, leave! Fuck! Leave us or else you can't see me forever. Leave! Fucking leave!"

Kanina pa ko nanonood ng sagutan nilang dalawa. Daig pa nila ang mga artista sa tv kung umarte. Kulang na lang talaga sakin dito ay popcorn at drinks. Hays.

Kung umarte naman kase tong si girl akala mo naman gusto talaga ni boy pero katawan niya lang pala ang gusto. Tss. Bobo naman masyado.

Habang nag iisip ako, nilingon agad ako ni Olivia na parang mangiyak ngiyak na dahil sa mga sinasabi ni Nicholai sa kanya.

"So, happy? Wag kang masyadong pakampanti babae, dahil hindi pa tayo tapos. Kung inagaw mo yung boyfriend ko pwes kukunin at kukunin ko pa rin siya sayo. Mali ka ng kinalaban, kaya tandaan mo yan." pagbabanta niya at bakas na bakas ang galit nito sa tono palang ng pagkasabi niya.

Psh, akala siguro nito matatakot niya ko? Well, girl, mali ka rin ng kinalaban! Tss!!!

"Sige, magpakasaya ka muna.. dahil in the next day iiyak ka rin. And, I'll promise that day will come."

"Tss. Whatever."

"Aba't, ang bastos mo ha! Ano ba talagang nagustuhan sayo ni Nicholai? You're nothing against on me. Look at you."

"I don't need you fucking opinion. Diba, kanina ka pa pinapaalis ni Nicholai? Eh? Bat nandito ka pa? Leave! Leave us!" Sigaw ko sa kanya.

Masyado na siyang nakakainis tsaka kung magsalita siya akala niya siya na pinaka magandang babae dito sa earth. Pwes, nagkakamali siya! Oo maganda nga siya tapos sexy pero masama naman ugali. Lugi pa rin siya nun, kumpara naman sakin na maganda, mabait, sexy rin tsaka sweet. Oo, sweet ako no, di lang talaga halata.

"Don't you hear that? My girl wants you leave now. Can you follow it? We want to spend more time here and you're not allowed to be with us. So, leave." mahinanong usal ni Nicholai.

Argh. Bat ganon? Bat ansarap pakinggan na tinawag niya kong 'my girl'. Eh? Wait nga, umayos ka Francheska. Di ba ayaw mo sa lalaking yan dahil napaka pervent, so what now?

"Fine! Ikaw babae, magkikita pa rin naman tayo, tatandaan mo yan. At ikaw naman Nicholai, pagsisisihan mo to. Magmamakaawa ka rin sakin lalong lalo na sa katawan ko." Yun ang naging huling salita ni Olivia tsaka na umalis ng kusa.

Nakahinga na ko ng maayos ng wala na siya, masyado na namang maraming nangyari ngayong araw at lahat yun di ko inexpect na mangyayari. Hayss.

"I'm sorry for what happened. I don't expect to see that girl exactly in this place. So, are you okay?"

Nabigla ako sa tono ni Nicholai. Parang ibang tao ang kasama ko ngayon. Napakalambing ng pagkasabi niyang yun sakin na akala mo'y parang girlfriend niya kong pinag iingatan niya.

Parang hinaplos nito ang puso ko na ewan. 'Ni hindi ko maintindihan ang sarili ko at ang pakiramdam ko. Argh! I hate this.

"Hey. Say anything please. You make myself worried."

Wag ka ng magsalita, jebal!!! (jebal means please)

"A-Ayos lang naman ako." utal pang sagot ko.

"Good. Do you want something to eat?"

Anong kalokohan na naman to? Bat parang umiba to bigla? Bat ang bait? Bat naging caring? Bat naging sweet? Pero, pake mo ba Francheska? Ang gulo ko!

O shit! Si Peter nga pala. Nakalimutan ko na kasama ko nga pala si Peter dito at hinihintay niya ko ngayon sa kotse niya. Argh! Baka magalit na talaga yun sakin. Ang tanga mo rin, Francheska!

Kailangan ko ng makabalik dun.

"Uhm.. pwede na ba kong makaalis? Baka nagtataka na si Peter dun na hindi pa ko nakakabalik. Baka magalit sakin yun e." sa pagkasabi ko nun para naman akong girlfriend niya na nagpapaalam na umalis para lang mapuntahan ang isang tao. Sana hindi niya yun bigyan ng kahulugan.

"Peter pala pangalan nun, wala namang patama sa Nicholai yun. Sige, pag pinagalitan ka nga niya sumbong mo na lang sakin pag nagkita tayo ulit dahil akong bahala dun. Baka masira ko pa mukha niya nun pagnagkataon."

"Ano? Baliw ka ba? Tss. Sige na, aalis na ko."

Agad niya kong hinarangan. Jusko, napakakulit naman nito.

"Can I have favor?" mahinahong usal na naman niya.

Tss. Wag kang magpapadala dyan Francheska.

"Eh? Ano ba yan?"

"Magkita tayo bukas."

"A-Ano? Tsaka, bakit?"

"Gusto lang kitang makilala lalo. Please, hindi na kita mamanyakin. Pumayag ka lang."

Gosh! Buti naman at alam niyang manyak nga siya. Pero? Papayag ba ko? Tsaka, bat naman oo? Bat naman hindi? Argh! Ang gulo!

"Kailangan ko na talagang umalis."

"Pero hindi mo pa ko binibigyan ng sagot."

"Eh? Ewan. Padaanin mo na lang ako." pangmamakaawa ko.

"Papadaanin naman talaga kita kong bibigyan mo lang talaga ako ng sagot. Maayos at madali akong kausap. So, answer me now."

May kung ano sa loob ko na gusto kong umuoo. Pero, ayoko nga sa kanya diba?

"I'm waiting.."

"Fine. Sige. Paalis mo na ko, okay?"

"Talaga? So, magkikita tayo bukas? Papayag ka na?" di makapaniwalang tanong nito sakin.

Kung hindi ka makapaniwala, mas lalong hindi rin ako. Ewan ko kung bakit umuoo ako sa lalaking to. Basta, ang priority ko ngayon ay makaalis at makabalik kay Peter. Dahil alam kong galit na galit na yun. Huhu.

"Wala ng bawian yan. I'll fetch you tomorrow morning and get yourself ready. Dress properly, put some make up and-----" pinutol ko na agad ang pinagsasabi niya. Masyado niya lang inaaksaya ang oras ko. Umuoo na nga ko diba? Ang kulit masyado! Argh.

"Aalis na ko. Umuoo na ko kaya wag ka ng mag alala pa dyan. Ako yung tipo ng tao na tumutupad sa mga pangako. Kaya, please, paalisin mo na ko."

"Fine. See you tomorrow and you may go."

"Thanks."

At agad na kong umalis dun. Wala na kong inaksayang oras at mabilis nagtungo kung saan man ngayon si Peter. Ihanda mo na naman ang sarili mo sa mangyayari Francheska. Goodluck.