Temptation Series #1: Nicholai Romero [COMPLETED]

41

"Is that Nicholai? Who's that girl? Grrr. They're kissing in front of many people. How could they do that?"

"I'm jealous. Huhu"

"How to be that girl? I wish I have my own Nicholai too."

Ilan lang yan sa mga naririnig ko galing sa mga babaeng nasa gawi ko. Halos lahat ng tao ay nakatuon ang pansin kina Nicholai at sa babae nito. I cried. It hurts me a lot, seeing him kissing other girls.

But, I need to accept it all. I left him for almost 5 or 6 years without any words. Possibly, he's in a relationship right now with other girls. I also made mistakes, so, all I've to do is to accept that fucking facts 'bout him.

Whatever. If he love that girl, then go. Mas mabuti pang hindi niya rin malaman na may anak kami. Ayokong malaman pa ng anak ko na may ibang babae rin naman ang magaling niyang ama.

Pinunasan ko na lang ang natitirang luha sa pisnge ko. Nakita ko ulit ang pangiti nilang dalawa sa bawat isa. Mukhang nagbago na nga siya at baka posibleng hindi niya na rin ako kilala.

"Bagay nga talaga sila. Parehas na mayaman at may sariling mga businesses. Kasalan na siguro sunod nito."

"Siguro nga mare. Mukhang maswerte naman sila sa bawat isa. At mukhang mahal rin nila ang isa't isa."

Natigilan na naman ako ng marinig ko ang usapan ng dalawang babae sa likuran ko. Napailing na lang ako at pinigilan na 'wag ulit maiyak. Maayado nakong matanda para maging iyakin. Look, 28 yrs old nako, kaya kailangan ko ng maging fully matured at maging matatag na babae.

Humugot ako ng lakas, at sa huling sandali ay tinignan ko ulit sila. Agad na kong humakbang palayo at mukhang hindi rin naman ako mapapansin ng mga yun. Tss. Sa daming lugar na pwedeng gawin nila yun, bat dito pa sa mismong airport? Bat sa mismong harapan pa ng maraming tao? I know Nicholai, walang sinasantong oras o lugar makamit lang ang ginugusto. Pero yung babae? Tss. Nakakainis.

"Ara? What happened? Are you okay?" agad na tanong ni Peter ng makabalik nako sa kanila. Naghihintay nga sila sakin na makabalik, at mukhang may napansin ito sakin dahilan para magtaning siya ng ganon.

"Mommy, umiyak ka po ba?" inosenteng tanong ng anak ko habang titig na titig sakin.

Napalunok ako. Sasabihin ko ba talaga na umiyak ako dahil sa nakita ko? Umiyak ako dahil nakita kong may kahalikang iba ang gusto kong lalaki at ama nitong anak ko? Hays.

"Napuwing lang ako, ano ba kayo. Baby, okay lang si mommy. Don't worry, okay?" sagot ko. Pinilit kong ipakita sa kanila na ayos nga talaga ako.

Pero iba pa rin ang titig ni Peter sakin, tila ba'y sinusuri ako, lalo na ang mata ko. Hindi nako nag aksaya pa ng oras upang yayaing silang umalis na rito at baka sakaling makita pa kami rito ni Nicholai, malaking pahamak yun pagnagkataon.

Buti naman at nakahanap kami kaagad ng taxi na masasakyan. Nakahinga ako ng mabuti ng makalayo na kami sa airport. Nice. Sobrang ganda ng pa welcome sakin. Kung alam ko lang na ganito ang mangyayari, sana pala umuwi na kami kaagad. Tumingin na lang ako sa malayo buong byahe papuntang condo.

Nakarating na kami sa lugar nitong condo. Malaki ito. At mukhang maganda rin. Si Peter ang naghanap nito para samin at siya naman ay babalik na sa kanila. Sobrang miss na rin siya panigurado nina Tita at Tito. Ano kayang magiging reaksyon nila pag nakita nila ulit ako? Makita ang anak ko?