Stars and Dreams / hyunlix

-7- Çilek

"Hyung neden çilekli süt içmiyorsun? Hem tadı çok güzel!"

"Oh, artık sebebini söylemeliyim sanırım. Umm şey..."

"Ney?"

"Çileğe alerjim var."

"Nee? Cidden mi! Ohh çok üzüldüm..."

"Ben yiyemediğim için sürekli çilek yemeni istiyorum. Benim yerime de ye istiyorum."

"Senin yerine de yerim hyung!"

Hyunjin Felix'in saçını karıştırdı ve beraber sınıflarına ilerlediler.

"Felix? Neredeydin? Seni kantine götürmek istiyordum."

"Oh, gerek yok. Zaten Hyunjin hyungum ile gidiyorum her zaman."

"İşte birazcık değişiklil olsun istiyordum."

"Felix, bu kim miniğim?"

"Oh, şey, Yuta. Sınıf arkadaşım. Kantine inmek istemişti ama seninle gidiceğim için istemedim."

"Sana kötü bir haberim var Yuta. Felix benim dışında kimseyle bir yere gidemez. Anlıyor musun?"

"Neden? Nesi oluyorsun onun?"

"Ben onun hyunguyum. Yani şimdilik. İleride ne olur orasını bilemem."

"Hyung ileride ne olacak?"

"Daha küçüksün bebeğim. Neyse, hadi sınıfına gidelim. Zil çalacak."

Miniğinin elinden tuttu ve sınıfına bıraktı. Felix onunla bu kadar ilgilenmesine bayılıyordu. Gerçi kim olsa bayılırdı.

Felix sırasına, Seungmin'in yanına geçti. Arka sırada diğer öğrenciler bir şeyler konuşuyordu.

"Evet evet, perili ev! Ohh çok korkunç. Orada olmayı isterdim. Heyecan verici!"

Felix öğretmen içeri gelene kadar sessizce onları dinledi. Birazcık korkmuştu ama çaktırmadı.

-

Akşam yemeği saatinde hemşiresiyle birlikte aşağı indiler. Yine en köşeye oturup Hyunjin'in gelmesini bekledi Felix.

"Felix! Ben geldim! Yaaa yine hiçbir şey almamışsın tabağına ama!"

"Aç değilim."

Felic homurdandı ve tabağını ittirdi. Jihyo onu böyle görse endişelebilirdi ama şuan Jeongyeonla konuşmakla meşguldü. Dünya umurunda değil gibiydi.

"Felix, iyi misin? Ne demek aç değilim?"

"Bilmiyorum hyung."

"Sen yemezsen ben de yemem o zaman!"

"Hyung saçmalama."

"Yemiyorum."

"Off tamam yiyeceğim! Ama sen de yiyeceksin! Nasıl bir inadın var ya."

"Biliyordum hah! Zayıf noktanı biliyorum bebeğim."

"Ye hadi."

Felix'in iştahı yoktu çünkü bugün diğer öğrencilerin söylediği şeylere aklı takılmıştı. Korkuyordu. Sonuçta daha 7 yaşında küçük bir çocuktu.

"Hyung, bu gece gelmesem olur mu?"

"Ne, neden? Uykun mu var? Bir yerin mi ağrıyor?"