Stars and Dreams / hyunlix

-19- Benim Odam

"Hyung!"

Felix koşarak kapıdaki Hyunjin'in üzerine atladı. Hyunjin onu kucağına alırken Felix bacaklarını Hyunjin'in beline yerleştirdi.

"Çok özledim seni ya! Ne bitmez iki günmüş."

"O kadar çok mu özledin?"

"Evet evet evet evet!"

Hyunjin gülümesi ve Felix'in boynunu öptü.

"Hyung, indirebilirsin."

"Hayır. Yerin hayet güzel. Jin hyungtan izin aldım. Gidebiliriz."

Felix şaşkın şaşkın büyüğüne baktı.

"Hyung, indir."

Hyunjin onu dinlemedi ve uzanıp çalışma masasının üzerinden Felix'in telefonunu alıp odadan çıktı.

"Hyung! Birileri görecek ya! Bahçede insanlar var!"

"Diğer insanlar beni ilgilendirmiyor. Bebeğimle ilgileniyorum."

Felix daha fazla utanmamak için başını büyüğünün omzuna yasladı.

"Önce eve mi yoksa eşyalara bakmaya mı?"

"Önce ev! Çok merak ediyorum!"

Hyunjin bu kadar heyecanlı olmasına kıkırdadı ve çillerinden öptü.

-

"Hyung... Sen site deyince ben apartman sanmıştım... Müstakil villa sitesi değil! Ev çok büyük duruyor. Ne yapacaksın bu kadar büyük evi ya!"

"Gelecekteki çocuklarımıza yatırım bebeğim."

"ÇocuklarıMIZ?!"

Hyunjin bir şey demeden miniğinin elini tuttu ve bahçe kapısını açarak villanın bahçesine ilerlediler.

"Bahçeye karışmayacağım. Sen gelince istediğin gibi dekore edersin. Açık havayı seviyorsun."

Felix büyük bahçede gözlerini gezdirdi. Sadece çimler vardı. Ve birazcık ötede büyük içi boş bir havuz.

"Hyung! Havuz var!"

"Evet, bu yüzden özellikle burayı seçtim. Daha önce denize veya havuza gitmediğini biliyorum. Bu yüzden ayağına getirdim."

Felix koşarak havuzun başına adımladı. Hyunjin ellerini cebine yerleştirerek miniğini izliyordu.

"Bu çok derin ama. Yüzme bilmiyorum."

"Yardıma ihtiyacın olduğu andaaaa~ Hyungun tak diye burda miniğim."

Felix bahçede bir oraya bir buraya koşup duruyordu.

"Şuraya salıncak koyalım. Çok boş yerimiz var! Şuraya şezlonglar! Buraya yer yastıkları koyalım. Rengarenk olsunlar çok güzel dururlar. Şurası tam çiçek dikmelik. Ortancalar! Ortanca! Bahçeye çok yakışır! Pembe olsunlar. Pembeyi seviyorum. Şuraya yemek masası koyalım! Geceleri burası çok güzel olur!"

"Felix, nefes al güzelim."

Felix olduğu yerde zıpladı ve el çırpmaya başladı. Üç yaşında çocuklar gibi görünüyordü

"Odanı merak etmiyor musun? Daha eşyaların yok ama en azından plan yaparsın. Ona göre almış oluruz."

"Gidelim hyung!"

Bahçeden açılan kapıdan içeriye girdiler. Felix etrafın bu kadar renkli olmasını beklemiyordu...

Mutfak amerikan tarzıydı. Salona bakıyordu. Salonun ortasında iki büyük yeşil koltuk duruyordu. Üzerinde renkli ve şekilli yastıklar vardı.