Stars and Dreams / hyunlix

-8- Daha Çok Küçüksün

"Günaydın miniğim."

"Günaydın." Sesi uykulu ve kalın çıkmıştı.

"Woah Felix! Uykulu sesin çok kalın!"

"Öyle mi?"

"Evet öyle. Minik bir bebek olduğunu unuttum az önce!"

Felix doğruldu ve gözlerini ovuşturdu. Doğrudan karşıya bakınca kendisinin ilk gün çizdiği, Hyunjin unutmasın dige yaptığı resmi gördü. Dün gece farketmemişti.

"Hyung onu saklıyor musun?" Eliyle resmi gösterirken konuştu.

"Tabiki saklıyorum! Senin benim için yaptığın her şey çok önemli!"

Felix kocaman gülümsedi. Ve yataktan kalkarak diğer resimlere baktı. Hyunjin'in resim çizmeyi sevdiğini biliyordu ama bu kadar güzel çizebileceğini düşünmemişti.

"Hyung! Gerçekten çok güzel çiziyorsun!"

"Biliyorum hah!" Kibirli kibirli gülümsedi.

"Iyy. Kibirli halini sevmedim."

"Ne? Sevmedin mi? Dur hemen orjinal halime geri dönüyorum." Etrafında birkaç tur döndü ve küçüğünden kıkırdama kazandı.

"Hyung seansın var mı?"

"Oh, evet var. İki saat sonra."

Felix'in yüzü düştü. Bugün hyunguyla bir şeyler yapmayı planlıyordu.

"Ama önce yapmam gereken bir şey var. Dün geceyi günlüğüme yazmadım."

"Oh! Günlüğüne mi yazacaksın? Ama zaten beni unutmuyorsun."

"Bu sefer dün beraber uyuduğumuzu yazacağım. Ve hiçbir zaman unutmamamı sağlayacağım! İlk kez birlikte uyuduk!"

"Abartma hyung."

Hyunjin yastığının altından günlüğünü aldı ve çalışma masasına ilerledi. Felix yanına gitmedi çünkü günlüğü onun özeliydi.

"Felix ben günlüğümü yazarken duvara resim çizmek ister misin?"

"Ne? Duvara mı! Ama Jeongyeon noona kızmaz mı?"

"Hayır. Duvarlara resim yapmama izin veriyorlar."

Felix'in yüzü düştü. Kendi odası sadece beyazdı. Duvarlara veya başka hiçbir eşyaya bir şeyler çizemiyor, boyamıyordu. Sadece resim çizdiği küçük bir resim defteri vardı.

"Olur hyung."

"Boyalarım şurada. İstediğin şeyi çizebilirsin!"

"Teşekkür ederim."

Felix boyaların yanına ilerledi ve renkleri seçti. Güzel bir şeyler çizmek istiyordu.

Bir buçuk saatin ardından çizimini bitirdi. Hyunjin günlüğünü yazmayı çoktan bitirmişti ve küçüğünü izlemeye dalmıştı.

İki küçük çocuk çizmişti. Biri karanlığın içindeydi ve arkasında kocaman bir karadelik vardı. Yaralıydı ve yorgundu. Diğer çocuğun tarafı ise rengarenkti. Kuşlar, ağaçlar, ve çiçekler. Karanlıktan çıkarmaya çalışıyordu diğer çocuğu.

"Woah Felix! Bu çok güzel oldu!"

"Hyung ne zaman bitirdin günlüğüne yazmayı?"

"Yaklaşık 15 dakika önce."

"O kadar fazla mı yazdın?"

"Hm hm. Seninle ilgili yazdığım sayfalar hep uzun sürüyor."