Stars and Dreams / hyunlix

-50- Nefret

"Günaydın~"

"Rahat uyudun mu?" Felix gece sancıları yüzünden zor uyumuştu.

"Evet evet, hadi kalkalım. İşe gideceğiz."

"Hâlâ işe gelmemen taraftarıyım." Felix omuz silkerek yavaşca yataktan doğruldu.

"Dışarıda yiyelim mi? Hem bir haftan doldu."

"Ciddi misin?"

"Hı hı."

"O zaman daha hızlı kalk!" Kolundan tutarak çekiştirdi fakat Hyunjin uyanmak istiyormuş gibi görünmüyordu.

"Aşağıya inip su içeceğim, giyinmiş ol." Aniden değişen yüz ifadesi, Hyunjin'i çok korkutuyordu.

Felix yataktan kalkıp ev terliklerini giydi. Adım adım merdivenleri inip mutfaktan kendisine su doldurdu.

"Sabah sabah kim gelmiş olabilir?" Bardağı tezgahın üzerine bırakıp ısrarla çalan kapıya doğru ilerledi. Kimin geldiğini görünce hızla kapıyı açtı.

"Chan hyung?"

"Hyunjin'i çağırır mısın? Annemin ona bir şey söylemedi gerekiyor değil mi?!"

Felix onu bu kadar sinirli ikinci defa görüyordu. Ciddi bir kony olduğu kesindi çünkü Chan kolay kolay sinirlenmezdi.

"Jinnie! Chan hyung seni çağırıyor!"

"Üstümü giyinmedim daha!"

"Öyle gel bir şey olmaz! Siz içeri geçin." Kenara çekilerek Ryujin ve Chan'ın içeriye geçmesine izin verdi.

Ryujin tedirgin görünüyordu.

"Ne var lan sabahın köründ-" Ryujin'i görünce kesilen sözlerinin ardından Felix elinde her ihtimale karşı tuttuğu peçeteyle büyüğünün yanına hızla ilerledi.

"Sana bir şey söyleyecekmiş, ama istemiyorsan gidebilir." Hyunjin bir şey demeden miniğinin elini tuttu ve diğer kanepeye oturdular.

"Bana ne anlattıysan hepsini anlat. DERHAL!" Chan'ın sinirden belirginleşen damarları onu daha fazla korkunç yapıyordu.

"Chan, bunu yapma-"

"Kes! Çabuk, hemen!" Ryujin başını ellerinin arasına aldı, ne söyleyeceğini toparlamak için bir süre bekledi.

Hyunjin dalgın görünüyordu. Felix onun endişelenmemesi için sıkıca elini tutuyor ve okşuyordu.

"Bak, çok özü-"

"ÖZÜR DİLEMEN BİR ŞEYİ DEĞİŞTİRMİYOR, ANLAT ARTIK!"

Ryujin derin bir nefes alıp sözlerine başladı.

"Annenin ve babanın neden boşandığınu bilmiyorsun değil mi? Baban yüzünden. Anneni benimle aldattı ve ben Chan'a hamile kaldım. 2 sene boyunca annen farketmedi. Bu sefer o hamile kaldı. O salak ikimizi de aynı hastaneye götürmüş. Doğum yaptığı hastanede doktor babanı tanıyınca dayanamadı ve annene her şeyi anlattı..."

Hyunjin gözlerini dört atmış, sıkıca tuttuğu Felix'in eliyle onu dinliyordu. Bunları annesi ona anlatmamıştı.

"Annen delirdi. Sen yeni doğmuştun, sana bakması gerekiyordu. Çabucak olmasa da toparlandı ve seni kabullendi. Babana ihtiyacı yoktu, çok güzel bir mesleği vardı zaten. Anında boşanınca baban bana kaldı. Biz evlendik."

"Sen 7 yaşına gelince hakim babanın yanında kalmanı daha uygun buldu. Annen defalarca kez reddetti fakat yapacak bir şey yoktu. Seni her hafta sonu mutlaka görmeye geldi."