Kapı açılıp içeri Arın girince yüzümü ekşittim, yine bir ton laf salatası..vır vır vır..
-Kağan?
-Ne var lan, Kağan Kağan, çekemem Arın, bugün değil.
Oturduğum sandalyeyi ittirerek tepeme dikildi, başımı yüzüne kaldırdım. Göz kırptım.
-Ne var oğlum? Dökül?
-Kağan, kanka kızıyorsun biliyorum ama ben yine de söyleyeceğim , bak sonra çok pişman olursun, böyle yapma.
-Nasıl yapayım Arın? Benim olacak o çocuk.Net.
-Kağan, başka bir yol bulalım, böyle yaparsan sonunda tamamen gidecek bak görürsün.
-İlişki uzmanı mısın amına koyayım, oğlum ben şimdiye kadar kimi istediysem aldım, bana hayır dediği güne pişman olacak. Sonra da kendi ayağı ile gelip benim olacak.
Hırsım geçmiyordu. Bacak kadar, aciz bir veletin bana hayır demesini hala sindirememiştim. Uzun zamandır dalga geçip onunla uğraşarak kendimi ve hırsımı tatmin etmeye çalışıyordum ama bu zaman içinde öfkemin daha da arttığını anlamaya başladığım da başka bir yol buldum. Arın bundan hiç hoşlanmasa da bana göre savaşta herşey mübahtı ve ben savaşı kazanacak olan taraftım.
-Kanka zaten sen Ali'ye dalga geçmek için teklif etmiştin, kabul etse de dokunmayacaktın ona ikimiz de biliyoruz bunu. Niye hayır dedi diye bu kadar taktın sen onu söylesene bi bana?
-Off ne uzattın be..
Ayağa kalkıp silkindim. Ceketimi alıp sırtıma atarken kapıya yürüyüp çıkmadan son kez yüzüne baktım.
-Bu işe karışmayacaksın Arın.
__Bölüm Sonu__
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
