91

1.9K 123 30
                                    

Enis

Ağlamaktan şişmiş gözlerimi açarken kirpiklerim birbirinden ayrılmakta zorlanınca acıyla inledim. Gözyaşlarımın tıkadığı burnumla zar zor nefes alarak kendime gelmeye çalıştım.

Ağlarken uyuyup kalmıştım.

Olduğum yeri anlamaya çalıştım.

Karanlıktı.

Odaya vuran belli belirsiz ay ışığı ve beni sıkıca saran güçlü kollar olmasa bu geceyi hayal ettiğimi sanırdım ama Göçmen'in odasında ve onun kollarının arasındaydım. Yüzümü göğsüne saklamış kollarını bana dolamış derin derin  uyuyordu.

Belliki akşam  ben yanına gitmeyince kendisi  gelip beni yatağa almıştı.

Gözlerim doldu. Ne kadar kızsa da günün sonunda bana kıyamıyordu ve ben hep onu üzüyordum.

Nefesi düzenliyken burnuma doluşan sıcak kokusunu soludum derin derin.

Nasıl uyuyacaktım şimdi ben bu koku olmadan.

Uyandırıp ağlayıp yalvarsam faydası olur muydu acaba?

Kollarının arasına aldığı bedenimi iyice ona yaslayıp burnumu burnuna dokundurup bir öpücük bıraktım.

Uykusunda bile çatıktı kaşları.

Uykulu ve kısık çıkan sesimle sessizce konuşmaya çabaladım.

-Özürdilerim. Seni üzdüğüm için.

Yerinde çok hafif kıpırdandı ama uyumaya devam etti.

Uzanıp  yanağını öptüm.

-Seni seviyorum,özür dilerim gerçekten.

Odaya vuran hafif ay ışığında seçebildiğim yüzünde gözlerimi gezdirirken kirpikleri  hafifce oynadı.
Nefesimi tuttum,uyanıyordu. Gözleri uykuyla ağırlaşmış halde, çok hafifce aralandı.

Tek elini üzerimden çekip olduğu yerden komidinin üstündeki düğmeye uzanıp basınca yatağın çaprazında duran loş ışıklı gece lambasının ışığı açıldı.

Sonra bakışını yine bana çevirdi bense yine kızacak diye endişe ile ona bakıyordum.

Uzanıp alnıma dudaklarını bastırdı.

-Ben de seni seviyorum çocuk.

Alnımı öperken yumduğum gözlerimi duyduklarımla daha da sıkı kapattım.

Kalbim ağzıma gelmişti. Yanaklarıma al bastığına emindim - ki burnuma değen yumuşak dokunuşuyla daha sıkıca kapattım gözlerimi.

-Gülüm aç hadi gözlerini.

Yavaşca açtığım gözlerim onunkileri buldu. Uyku akıyordu gözlerinden ve sabah işe gideceği için uyuması gerekirken onun yerine benimle ilgileniyordu.

'cidden bakıcım gibimi davranıyordum ona hep'

-Göçmen.

"-Söyle gülüm "diyen sesinde zerre kızgınlık kalmamıştı.

-Uyu hadi sen,işe gideceksin uykusuz kalma.

Şaşırdığı belli olan bakışı ile gülümseyince ben de gülümsedim.

-Uykum senden daha kıymetli değil.

-Seni çok yoruyorum biliyorum özürdilerim, bir uyku bile uyuyamıyorsun benim yüzümden.

Ben bunları söylerken parmakları saçlarımın arasına girip geriye doğru taramaya başladı usulca buklelerimi.

Safir {Tamamlandı} Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin