Safir {Tamamlandı}

31

'Sorulacak hiç bir sorum yok, çünkü artık aldanmayı unuttum'

Enis '

-Enis anlatacak mısın çocuğum bana neler olduğunu? Nesi var Ali'nin?

Karın ağrısı gibi kıvrandıran bir durumdu bu. Çünkü Ali ne olursa olsun ketumdu, anlatmak istemezdi. Üzmek istemezdi annesini ama o da anneydi işte sonuçta bilmeye hakkı vardı.

Eve girdiğinde Ali'yi öyle yerde iki büklüm ağlarken bulunca panik olmuştu haliyle.

-Anlatayım Nursel teyzecim anlatayım ama Ali kızacak bana.

Tek söz etmeden endişe ile yüzüme bakmaya devam edince başka çarem kalmamıştı. Bir bir ne biliyorsam anlattım. O da  sakince dinledi.

-Yani aşık mı oldu benim ki, öyle mi diyorsun?

-Hehe. Yani, öyle değilde, o kadar abartmayalım da, etkileniyor galiba.

Ali beklediğim halde okula gelmeyip telefona da cevap vermeyince ben çıkışta onun evine gelmiştim ve boşluklardan faydalanıp annesi her içeri gittiğinde olanı biteni anlatmıştı bana. Ben de Kenan'ın  gece burada kaldığı kısmı hariç gerisini anlatmıştım annesine.

-Hay sen şu işe, kimmiş neymiş ben de bir tanımak isterdim ama Ali benden vazgeçti dedi diyorsun şimdi de. Okuldan da değilmiş. Kimdir necidir?Ne oldu kısacık zamanda aralarında da çocuğum böyle içlendi?

-Yani işte Nursel teyzecim ben de tam bilmiyorum ki. 'resmen kıvırıyordum'

-Neyse bir toparlansın o, konuşuruz bunları . Ben bir eczaneye gidip geleyim sen buradasın değil mi Enis'cim?

-Tabi tabi Nursel teyzecim siz gidin gelin.

Nursel teyze bir kaç dakika sonra çıkınca bende geri Ali'nin yanına girdim.

Yatakta kıvrılmış bana bakarken ki  hali beni üzse de bilmesi gereken başka şeyler de vardı. Kenan ile bağlantısı var mıydı emin değildim ama garip şeyler olduğu kesindi ve hepsi de Kağan'ın  başının altından çıkıyordu.

Odanın kapısını kapatıp yatağa oturdum.

-Balım. Nasılsın şimdi?

-Mide bulantısı gibi bir şey var içimde ama midemde değil sanki tüm ruhumda. Belli belirsiz ama hep bir huzursuz eden garip bir his. Biliyorum benden vazgeçti Enis. Vazgeçti dimi?

Gözleri doldu yine.

-Ali, balım, keşke iyi şeyler söyleyebilsem ama...

Sustum. Huzursuz bakışlarımı çektim ondan. Öğrendiğim şeyleri şu an anlatamazdım ağır gelirdi, zaten iyi değildi. Ama bilmesi gerekti. Önünü görebilmesi için gerçeği bilmesi gerekti.

-Enis, bişeymi oldu? Neden böyle kıvranıyosun?

-Balım doğru zamanlama değil belki ama. Belki de en doğru zaman. Emin değilim. Bilmen gerekenler var.

Yarı kırık hali ile baktı yüzüme.

-Anlat hadi.

-Hani geçenlerde demiştim sana, Kağan da  bir gariplik var diye, bir kulak kesileyim demiştim.

-Evet hatırladım.

-Kağan seninle ilgili bir şeylerin  peşindeymiş Ali. Birine para teklif ettiğini duymuşlar telefonda ve ardından senin adın geçmiş hemen.

Dahası vardı ama emin değildim.
Benim gözlerim devrilirken onunda ifadesi mahzunlaştı iyice . Yatakta doğruldu.

-Nasıl ama, şey, ? Niye para versinki birine Kağan benim yüzümden?

Gözlerimi devirdim. Eşcinsel olduğu için yaşadıklarını ben bile sindiremiyorken ona nasıl açıklayabilirdim.

-Balım, Kağan ne konuda takıksa sana onunla ilgilidir büyük ihtimalle.

-Ama ben hiç bir şey anlayamıyorumki. Sence ne için yani?

-Balım, malesef aklıma tek gelen seni kandırması için birine para teklif etmiş olabileceği. Yani başka ne olabilir bilmiyorum. Kağan şimdiye kadar sana bedensel olarak hiç zarar vermedi. Biri seni dövsün filan diye olamaz o para bu yüzden. Geriye tek, hislerinle oynamak kalıyor. Bu da tam Kağan gibi bir şerefsizin yapacağı şey.

Söylediğimden ben bile utanmıştımki asla duymak istemediğim soruyu gözleri kıpkırmızı biçimde bana bakarken sordu.

-Şey ama, ama kim yapar ki böyle bir şeyi para karşılığı bana?

Aklımda olanı söylemeden önce nefeslenip yüzüne baktım. Sanki zihnimi okumuş gibi elini kalbine götürdü. Gözleri doldu.

-Hayır hayır Kenan değil hayır, Enis nolur Kenan deme bana!

Ben onun haline dayanamayıp sıkıntıyla yanlızca başımı sallayabilmişken o cevabımı aldığı an acı bir feryat koparıp, gözyaşları içinde ikiye büküldü olduğu yerde.

O an, anlatmakla çok büyük hata ettiğimi anladım. Çünkü Ali benim tahmin ettiğim gibi Kenan'dan  sadece etkilenmiyordu. Annesinin dediği gibi kısacık sürede nasıl olduğunu anlamadığımız biçimde Kenan'a karşı belki de sevgi besliyordu ve  bu gözyaşlarıda bunun bedeliydi.

____