Safir {Tamamlandı}

68

|||

Arın ' Kenan

|||

Arın'

Arabanın otomatik kilit sesi ile birlikte Kenan'ın yumuşak tınısı doluştu kulağıma. Hiç hareket yoktu. Araba durmuştu ve ben anlamadığım garip bir pozisyonda uyuyakalmıştım.

Kenan -Arın?

Kenan-Uyan hadi geldik.

Sesini duyduğum da istemsizce yerim de kıpırdandım.

' insan bi öperek uyandırır'

Zihnim sesine bu şekilde tepki verirken
kendimi gözlerimi açmaya zorladım, başımı nereye koyup da uyuyakaldığımı anlamaya çalışırken Kenan'ın elleri saçlarımın üzerinde gezindi, alnıma dökülüp görüş açımı kapatan saçlarımı geriye çekerek yüzüme eğildi.

Kısık açılmış gözlerim ve onun kocaman kahverengileri birleşince o an yaşadığım aydınlanma ile şoka uğradım.

Kenan araba kullanırken ben dizlerinde uyuyakalmıştım.

Yanağım dizindeydi ve yüzüme eğilen yüzü küçük bir tebessümle bana bakıyordu.

-Gecelik kirasını alırım ?

'kira' 'he' 'aa' '

-Ben, ben uyuyup kalmışım, hiç farkında değilim, özür dilerim.

-Sorun yok özür dileme.

Söylediği cümle ile birlikte bir kaç saniye bakıştık ve ben hala aynı pozisyonda yatarken tek düşündüğüm gözlerinin çok güzel olduğuydu. Ben bakmaya devam edince tekrar konuştu.

-Böyle iyi devam diyorsun yani?

Alayla gülümsediğin de kendime gelip apar topar kalktım kucağından.

-Pardon ya,dalmışım.

-Farkettim.

Sesinde ki imaya anlayışlı gülüşü eşlik ederken yüzümü saklamak için cama dönüp etrafa bakındım.

-Ee ama bizim ev burası?

Kenan'a döndüm tekrar.

Göz kırptı alayla.

-Sana nere lazımdı paşam?

-Yo, yok ondan demedim ya, sadece şaşırdım, uyku sersemliği işte.

Başını salladı.

Anahtarı uzatıp almamı işaret etti, ben anahtarı alınca elini kapı koluna atıp açtı. Ayrılmak istemiyordum ondan, gece çabucak geçmişti ve ben onunla daha fazla vakit geçirmek istiyordum. Bir şey yapmalıydım acilen.

Arın-Benimle kalsana bu gece?

Aniden gelen bir cesaretle sormuştum bu soruyu ve daha sorar sormaz pişman olmuştum, rezil olacaktım. Çünkü gelmeyecekti. Ama artık çok geçti. Soru çıkmıştı bir kere ağzımdan. Nefesimi tutup bekledim.