Safir {Tamamlandı}

29

Ali'

Sabah uyandığımda Kenan yoktu .Gittiğini duymamıştım. Uykum derin değildi ama testler nedeni ile bir süre uyku ve halsizlik yapacağını zaten söylemişti annem. O da beni uyandırmak istemeyip sessizce gitmişti herhalde.

Yüzümde kocaman bir tebessüm kalbimde büyük bir heves ve heyecanla çalan telefonuma uzandım, sanki biri üzerime peri tozu serpmiş ve büyülü bir hikayenin içine bırakmıştı beni.

Mutluydum. Çok mutlu. Kafamda bir sürü hayal vardı. Hepside  Kenan ile  ilgiliydi. Bana sevgilim ol demişti. Demek ki o da benden etkilenmişti.

Annem babam ve Enis dışında kimse tarafından pek sevilmediğim için Kenan'ın sıcak, düşünceli ve korumacı ilgisi, tatlı dilli ve esprili uslubu beni çok etkilemişti.

Zaman zaman gözlerinde gördüğüm o acı hali ise  anlatmasa bile  onun da benim gibi oldunu düşündürüyordu bana ve kendimi ona daha yakın hissediyordum. Hem çok da yakışıklıydı. Benim süt beyazı ufak tefek bedenimin tersine tam bir mahalle abisi edası vardı. Benim zayıf tabiatımın yanında onun güçlü imajı kalbimi hızlandırıyordu. Peki ama o ne için benden hoşlanmıştı da bu kısa zamanda böyle bir teklifle gelmişti bana? Gülümsedim. Neyse neydi. Yalan değildi ya.

Telefonu açtım.

-Alo efendim annecim.

-Oğlum geliyorum ben kahvaltı için sıcak simit alayım mı sana?

-Oo süper annem al al al, acayip açım çünkü biliyomusun?

-Ali, oğlum ne bu heyecan, altı üstü bir simit dedim?

-Mm şey annecim şey, çünkü çok açım şey canım tam da simit çekiyordu.

Annemim tatlı gülüşünü duyarken yalan söylediğim için kendimi kötü hissetmeye başlamıştım ki yine konuştu.

-Oğlum güzel haberlerim var sana, testlerin tertemiz piri pak çıktı, ama daha da güzel bir haberim var.

-Yaaa yaaa yaaa, neymiş annem hadi söylesene?

-Sakin ol oğlum gelince anlatırım devamını, hadi kapatıyorum şimdi.

-Tamam annem çabuk gel.

Telefonu kapatıp Kenan'ı arayacaktım ki yine çalmaya başladı.

-Alo Enis, günaydın.

-Balım günaydın. Nasılsın bugün?

-Şey ben çok iyiyim, çok mutlu gibiyim.

-Oh oh ne güzel ne güzel,okula geliyor musun bugün alayım mı seni gelip?

-Şey evet ama önce biraz işim var sen git ben gelirim.

-Peki çok geç kalma balım.

-Mm şey tamam ama bir şey mi oldu Enis ? Neden sesin böyle gergin geliyor?

-Balım sen bi gel okula konuşuruz anlatacaklarım var sana.

-Ama merak ederim ben şimdi söyle.

-Yok balım sen gel bi yüz yüze konuşuruz. Neyse kapatıyorum şimdi okulda görüşürüz.

Telefonu kapatıp bekledim.

'' ne bu gizem, x files gibi oldu hayatım '' hihi''
' 'aaa Kenan, Kenan' ı arayacaktım' '

Telefonu tuşlayıp kulağıma götürdüm.

''' Aradığınız kişiye şu an ulaşılamıyor, lütfen daha sonra tekrar deneyiniz '''

Sesi duyunca kapattım, kapattım ama içimi kaplayan garip bir yoksunluk hissi ile kalktığım yatağa mırıldanarak geri oturdum.

' 'hayır değil değil, öyle değil' '

Birden modum düştü, sebepsizce. Sanki onu kaybetmiştim.

Telefonun kapalı olması normal olabilirdi. Ama olmadığını çok kuvvetle hissediyordum. Ve o kadar sebep arasından kalbim yanlızca bir sebebe ihtimal veriyordu.
Benden vazgeçmişti.
Kalbime saplanan ağrı ile olduğum yerde kıvrıldım.

Nefesim kesildi.

Bölüm Sonu