92

2K 108 17
                                    


Arın&Kenan

Arın'

"Nereye koysam ki bunu ?" Bakışlarımı Kenan'ın yüzüne çevirdim, çok değişik bakıyordu bana.

-Ne, niye öyle bakıyorsun şimdi? Söylesene nereye koyayım?

Uzanıp ses vermeden kucağımda ki kutuyu aldı koltuğun üzerine bırakıp yanıma geldi.

Ellerimi tutup kendine çekti, masaya yaslanıp hafifce oturdu, bacaklarını aralayıp beni arasına çekti, ben kasığımı ona yaslarken ellerini belime doladı ve yüzüme baktı.

-Güzelim kızgın mısın biraz sanki bana?

-Alakası yok,değilim.

-Arın? Hadi?

-Ya tamam işte kızmış olabilirim biraz. Neden benim evimde yaşayamıyoruz? Boşu boşuna masraf sana bu,zaten kendi evim orası,bir de  kira ödeyeceksin burada.

Omuzlarını silkti.

-Çalışıyorum ben, öderim.

-Ben de öderim o zaman neden izin vermiyorsun?

-Sen daha öğrencisin.

-Ama zenginim,ödemek istiyorum işte neden izin vermiyorsun.

-Sen olmaz.

-Niye evin erkeği sen misin?

Gülümsedi.

Uzanıp dudaklarıma bir öpücük bıraktı.

-Değil miyim?

Yumuşadım.

-Ben de evin erkeği değil miyim Kenan?

-Öylesin güzelim, sen hem evin hem benim hem kalbimin erkeğisin, başımın tacısın.

Yanağıma sulu bir öpücük bırakıp çekildi.

-Ohh bal ball.

-Ya yapma şöyle kızamıyorum bir ağız tadı ile.

Yaslandığı masada bacaklarını iyice aralayıp daha sıkı bastırdı beni kendine
ve yanağını çevirdi.

-Sen de öp bakim.

Uzanıp ikiletmeden öptüm.

-Oh bak, işte bu senin görevin, işin gücün bu, beni sev gerisini bırak ben hallederim.

-Kenan ama içim rahat etmeyecek anlasana.

-Yavrum olmaz öyle sen de beni anla, senin evinde kira ödemeden boş beleş yaşayıp da evin erkeğiyim ben diye gezemem ortada.

-Evin karısıyım diye gezersin sen de o zaman ne olmuş benim param geçmiyor seninki mi geçiyor yani?

-Uzatmayalım yavrum hadi lütfen,ben yapacağım her şeyi, sen de köşene kurulup dersini çalışacaksın,okulun bitsin sonra konuşuruz yine çok istersen.

-Tamam bak ama söz mü?

-Söz güzelim.

Böyle daha iyiydi.

-Tamam öyleyse o zaman kadar yemekleri yaparım ben de.

-Hahaha.

-Gülme vallahi gebertirim.

-Tamam tamam yap ne istiyorsan ama şu geçen yaptığın şekerli makarnadan yapma sakın.

-Aaa ne ayıp şey sana yemek yapanda kabahat.

-Ama yavrum şekerli makarna mı olur? Deyip gülmeye devam etti.

-Ne olmuş bence gayet güzeldi.

Oysa ki tuz sanıp şeker koymuştum utanıp itiraf edememiştim.

Kaşlarını çatınca kaşlarımı çattım.

-Küseyim mi?

-Aman yavrum aman, sen küsme ben yerim elinden zehir olsa tamam sen yap yemekleri.

-Temizlik de yaparım o zaman,sen şimdi işe git dön hep yorulursun ben hallederim onu da.

Elimi uzatıp eline işaret ettim,el sıkıştık muzipce, anlaşmış gibi.

Evimde hazıra konmayı gururuna yedirememişti, dahası bu kira olarak tuttuğumuz evin hiç bir masrafına ortak olmamı da kabul etmiyordu ama ben de böyle hiç bir katkım olmadan yapamazdım. İzin verdiği ölçüde ev işlerini halledecektim artık. Tam da klasik  evli bir  çift gibi olacaktık. Çok hoşuma gitmişti.

Daha şimdiden heyecanlanmıştım. Ama annesi ile bu kira meselesini konuşması konusunda ısrar etmiştim çünkü içim hiç rahat değildi.

Boynuna sarılıp kalçamı yarı bükük duran bacağının kasığına yakın yerine koydum oturur gibi.

Yanağını öptüm.

-Sevgilim?

Gülümseyerek bakıp eliyle çenemi sıktı.

-Ağzını yerim.

Çenemi sıktığı için büzüşen dudaklarıma bir öpücük bırakıp geri çekildi"ohh"

-Annen ne dedi?

-Hiç bir şey.

-Nasıl hiç bir şey?

-Yavrum sen niye düşünüyorsun bu kadar? Bana bırak dedim sana.

-Konuşmadın değil mi? Ölümü gör Kenan anlat bak.

-Töbe töbe, konuştum oğlum konuştum, annem ne diyecek, biliyor zaten seni, bir gün bile yanlız bırakmadın zor zamanımızda  ne Melis'i ne annemi ne de beni, çok seviyor seni oğlum diyor, daha ne olacak?

-Ama sen..

İki elini birden belimden çekip saçlarıma attı. Yüzümün yanlarından  geriye doğru sever gibi taradı.

-Ama filan yok güzelim, her şey yolunda diyorum hadi yeter artık, hem  acıktım ben, yap bir şekerli makarnada yiyelim.

Dalga geçtiğini biliyordum.

Popoma yavaşca vurup beni kucağından kaldırdı ardından yaslandığı masadan kalkıp kendide doğruldu. Kolunu boynuma dolayıp sırıtarak yüzüme baktı.

-Seni mi yesem acaba? Göz kırptı.

Gülümsedim.

-Olur.

Uzanıp dudaklarına dudaklarımı bastırdım. Sanki bunu yapmamı beklermiş gibi anında bana dönüp sıkıca sarıldı, dudaklarımı dudaklarının arasına alıp ezerek öperken  dilini keyifle ağzımın içine bıraktı.

Yine bir yemek faslı yalan olmuştu.

Bölüm Sonu

Safir {Tamamlandı} Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin